هر نوجوان باید در کوتاهترین زمان ممکن برای پذیرش ، مورد مصاحبه قرار گیرد و یک گزارش روان شناختی و اجتماعی تهیه گردد که مشخص کننده هر گونه عامل مرتبط با نوع و سطح خاص مراقبت از نوجوان و برای مناسب برای او باشد . این گزارش به همراه گزارشی که توسط پزشک معاینه کننده نوجوان در هنگام پذیرش تنظیم شده است باید به منظور تعیین مناسب ترین مکان برای استقرار نوجوان در مرکز ، نوع و سطح خاص مراقبت و برنامه مناسبی که لازم است اتخاذ گردد ، به مدیر مجموعه ارسال شود . در مواردی که برنامه های باز پروری ویژه مورد نیاز است و طول دوره مدت اقامت در موسسه نیز امکان انجام این برنامه ها را فراهم می نماید ، لازم است کارکنان آموزش دیده موسسه ، یک طرح برنامه بازپروری فردی را به صورت مکتوب تهیه نمایند و در آن اهداف برنامه بازپروری ، مدت برنامه ، شیوه ها و وقفه هایی را که اهداف برنامه باید ناظر بر آن ها باشد ، مشخص نمایند .

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

قاعده ۲۸
بازداشت نوجوانان تنها باید تحت شرایطی صورت گیرد که متناسب با سن ، شخصیت جنس ، نوع بزه و سلامت روانی و جسمانی آنان و آنچه باشد که موجب تضمین حمایت از آنان در برابر موقعیت های تاثیر گذار و خطرناک می شود . همچنین لازم است توجه کاملی به نیازهای ویژه ، موقعیت و التزامات خاص آنان صورت گیرد . ضابطه اصلی برای تفکیک دسته های مختلف نوجوانان محروم از آزادی باید تامین نوعی مراقبت باشد که دارای بیشترین تناسب با نیازهای خاص افراد مورد نظر و حمایت از تمامیت و سلامت جسمانی ، روانی و اخلاقی آنان باشد .
قاعده ۳۰
لازم است برای نوجوانان ، مراکز نگهداری باز ایجاد گردد . مراکز باز ، مراکزی بدون تدابیر امنیتی یا با حداقل این گونه تدابیر ، می باشند . جمعیت چنین مراکزی باید حداقل ممکن است . تعداد نوجوانان نگهداری شده در مراکز بسته باید به اندازه کافی کم باشد تا رفتارهای فردی شده را امکان پذیر سازد . موسسات نگهداری نوجوانان باید غیر متمرکز و به اندازه ای باشد که دسترسی و تماس خانواده های نوجوانان را با آن ها تسهیل نماید لازم است موسسات نگهداری در مقیاس کوچک ایجاد شود و در محیط اجنماعی ، اقتصادی و فرهنگی جامعه ، ادغام گردند .
۵ : مبحث مدیریت مجازات بزهکاران جوان
گفتار اول : مدیر مورد
هر نوجوان در هنگام پذیرش برای تحمل حبسی که بیش از ۳۰ روز طول خواهد کشید ، باید ظرف مدت ۳ روز ، از یک مدیر مورد برخوردار شود که برای او در نظر گرفته شده است.
بحث : به منظور اطمینان از این که نیازهای شخصی هر نوجوان مورد رعایت قرار گیرد ، لازم است یک مدیر مورد درنظر گرفته شود و در قبال اطمینان یافتن از این که پیشرفت نوجوان از طریق برنامه در نظر گرفته شده ، تا حد امکان مثبت است ، مسوول باشد . هماهنگ کننده مدیریت مورد موسسه باید مسئولیت مورد را در خصوص کلیه نوجوانانی را بر عهده گیرد که محکوم به تحمل حبس کمتر از ۳۰ روز گردیده اند بر عهده گیرد . مدیر مورد ضمن مشورت با هریک از جوانانی که تحت نظارت وی قرار دارند و در عین حال مشورت با افسر مسوول تعلیق مراقبتی ، موظف است ظرف مدت ۳۰ روز از زمان استقرار نوجوان ، یک طرح مکتوب فردی ، مهلت دار و هدف دار از مراقبت های لازم را که شامل موارد زیر خواهد بود ، تهیه نماید :
۱ – تشریح اهدافی که باید برای جوان ، والدین ، خانواده یا سر پرستان وی در طول اقامت جوان در مرکز تحصیل گردند یا در جهت نیل به آن ها تلاش گردد .
۲ – تبیین دقیق فعالیت های روزانه از جمله آموزش و تفریح که لازم است به منظور تلاش جهت دستیابی به اهداف مورد اشاره توسط کارکنان و نوجوان مورد نظر ، پیگیری شوند .
۳ – تبیین دقیق پاسخ های سازگار و متناسبی که باید از سوی کارکنان ، به نوجوان ارائه شود .
۴ – تبیین دقیق هر گونه خدمات ویژه ای که به طور مستقیم ارائه خواهد شد یا برای ارائه آن ها ، ترتیبات خاصی اتخاذ خواهد شد و همچنین تبیین دقیق اقدامات لازم جهت اطمینان یافتن از این که خدمات مزبور ، با برنامه فعالیت های مستمر جوان تلفیق خواهد شد .
۵ – تبیین دقیق اهداف مهلت دار ، در ارتباط با اهداف کلی و خاص
۶ – اهداف و طرح های مورد انتظار برای آزادی و مراقبت های پس از خروج
۶ : مبحث کارکنان موسسه نوجوانان
بند اول : کلیات
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
قاعده ۸۱
کارکنان باید واجد صلاحیت و شامل تعداد کافی متخصصان از قبیل معلمان ، مدرسان حرفه ای ، مشاوران ، مددکاران اجتماعی ، روان پزشکان و روان شناسان باشند . این کارکنان و سایر کارکنان متخصص باید معمولا به صورت دایمی استخدام شوند . لیکن این امر نباید از استفاده از خدمات کارکنان پاره وقت یا داوطلب در مواردی که سطح حمایت و آموزش قابل ارائه توسط آنان مناسب و سودمند می باشد، ممانعت نماید . موسسات نگهداری باید منطبق با مشکلات فردی نوجوانان محبوس ، از کلیه منایع اصلاحی ، آموزشی ، اخلاقی و معنوی و کلیه اشکال یاری رسانی مناسب و قابل دسترس در جامعه استفاده نمایند .
قاعده ۸۲
از آنجا که مدیریت صحیح ، مراکز نگهداری متکی به شخصیت ، انسانیت ، کفایت و قابلیت حرفه ای کارکنان آن در رفتار با نوجوانان و همچنین تناسب شخصی هر یک برای این کار می باشد ، مدیریت مراکز نگهداری باید امکان انتخاب و استخدام دقیق کلیه رده ها و انواع کارکنان را فراهم آورد .
قاعده ۸۳
به منظور تامین اهداف یاد شده و به جهت جذب و حفظ زنان و مردان مناسب ، کارکنان باید به عنوان متصدیان حرفه ای با حق الزحم
ه مکفی منصوب گردد . کارکنان مراکز نگهداری نوجوانان باید پیوسته تشویق گردند تا وظایف وتکالیف خود را به شیوه ای با عطوفت ، متعهدانه ، حرفه ای ، منصفانه و کارآمد انجام دهند و همواره به نحوی رفتار نمایند که موجب جلب احترام نوجوانان گردیده ، و به آن ها یک الگو و دیدگاه مثبت و نمونه را ارائه نمایند .
قاعده ۸۴
مدیریت مرکز نگهداری باید آنچنان شیوه های سازماندهی ومدیریتی را به کار گیرد که ارتباط بین رده های مختلف کارکنان به نحوی تسهیل گردد که موجب ارتقای همکاری بین خدمات مختلف مراقبت از نوجوانان و همچنین بین کارکنان و مدیریت گردد . هدف ، حصول اطمینان از این امر است که کارکنانی که مستقیما با نوجوانان در تماس هستند قادر به فعالیت تحت شرایط مناسب برای انجام موثر وظایف خود باشند .
قاعده ۸۵
کارکنان باید آموزش هایی دریافت کنند که آنان را قادر به انجام وظایف خود به نحو موثر نماید ، به ویژه آموزش در زمینه های روان شناسی کودک ، رفاه کودک و معیارها و هنجارهای بین المللی ، حقوق بشر و حقوق کودک از جمله ((مقررات )) حاضر . کارکنان باید با شرکت در دوره های آموزش ضمن خدمت ، که طی زندگی شغلی آن ها در فواصل مناسب ترتیب داده خواهد شد ، سطع معلومات وقابلیت حرفه ای خود را حفظ کنند و بهبود بخشند .
قاعده۸۶
مدیر مرکز نگهداری باید واجد صلاحیت کافی برای انجام وظایف خود ، با قابلیت اجرایی و آموزشی و تجربه مناسب باشد و باید وظایف خود را به صورت تمام وقت ایفا نماید .
بند دوم : قواعد رفتار
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
قاعده ۸۷
لازم است کارکنان مراکز نگهداری ، در انجام وظایف خود ، حرمت انسانی و حقوق اساسی کلیه نوجوانان را به ویژه در موارد زیر محترم دارند .
الف : هیچ یک از اعضای مرکز نگهداری یا کارکنان موسسات نمی توانند تحت هیچ عنوان یا شرایطی به هر گونه شکنجه یا هرگونه رفتار ، مجازات ، تادیب یا تنبیه انضباطی خشن ، بی رحمانه ، غیر انسانی یا توهین آمیز مبادرت ورزند ، مسبب آن گردند یا آن را تحمیل نمایند ، یا این که در برابر این گونه اعمال چشم پوشی کنند .
شرح : شرط ممنوعیت تنبیه بدنی ، منطبق با ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و اعلامیه حمایت از کلیه اشخاص در برابر شکنجه یا سایر رفتارها و مجازات های ظالمانه ، غیر انسانی یا تحقیر آمیز و پیش نویس پیمان نامه حقوق کودک می باشد .
ب : تمامی کارکنان باید به شدت با هرگونه عمل فساد آمیز ، مخالفت و مبارزه نموده و چنین مواردی را بی درنگ به مقامات صلاحیت دار گزارش نمایند .
ج : تمامی کارکنان باید مقررات حاضر را رعایت نمایند . اگر کارکنان دلیلی مبنی بر این که تخلفی جدی از مقررات حاضر صورت گرفته است یا در شرف انجام است داشته باشند ، لازم است مراتب را به مقامات مافوق یا نهادهای دارای اختیار بررسی یا اقدام ، گزارش نمایند .
د : کلیه کارکنان باید حمایت کامل از سلامت جسمانی و روانی نوجوانان ، شامل حمایت در مقابل سواستفاده و بهره کشی جسمی ، جنسی و عاطفی ، را تضمین نمایند و باید در موارد لازم اقدامات فوری را در جهت تامین مراقبت های پزشکی به عمل آورند .
ه : کلیه کارکنان باید حق بهره مندی نوجوانان از حریم خصوصی را محترم دارند و به ویژه باید کلیه امور محرمانه در مورد نوجوانان یا خانواده های آنان را که به واسطه سمت حرفه ای خود از آن مطلع گردیه اند ، حفظ نمایند .
و : کلیه کارکنان باید کوشش نمایند که تفاوت های بین زندگی در داخل و خارج ازمرکز اصلاحی تربیتی را که موجب کاهش احترام به شان و کرامت نوجوانان ، به عنوان انسان می گردد ، به حداقل برسانند .
۷ : مبحث تدارک برنامه ها
گفتار اول : کلیات
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
قاعده ۱۱
محرومیت از آزادی ، به معنی هرگونه بازداشت ، حبس یا قرار دادن شخص در یک محیط نگهداری عمومی یا خصوصی ، به موجب دستور قضایی ، اداری یا عمومی دیگر می باشد ، به نحوی که شخص ، مجاز به ترک ارادی آن نباشد .
قاعده ۱۲