الف. در جرایمی که مجازات قانونی ان سلب حیات، حبس دایم یا حبس تعزیری درجه ی یک تا سه است به حبس تعزیری درجه ی چهار.

ب. در جرایمی که مجازات قانونی ان قطع عضو یا حبس تعزیری درجه ی چهار استبه حبس تعزیری درجه پنج.

ج. در جرایمی که مجازات قانونی آن ها شلاق حدی یا حبس تعزیری درجه ی پنج است به حبس تعزیری یا شلاق یا جزای نقدی درجه ی شش.

تبصره: هرگاه رفتار ارتکابی ارتباط مستقیم با ارتکاب جرم داشته، لکن به جهات مادی که مرتکب از انهابی اطلاع بوده، وقوع جرم غیر ممکن باشد، اقدام انجام شده در حکم شروع به جرم است.))

ماده ۱۲۲ ق.م.ا که در خصوص مجازات شروع به جرم می‌باشد، در مواردی قابل اعمال است که قانون گذار در قانون، مجازات شروع به جرم را ذکر نکند، لذا در مواردی که خود قانون گذار میزان مجازات مرتکبین شروع به جرم را بیان ‌کرده‌است جایی برای اعمال ماده ی ۱۲۲ ق.م.ا باقی نمی ماند. مثلا در جرم اسید پاشی قانون گذار مجازات مرتکبین شروع به اسید پاشی را حبس جنایی درجه دو از ۲ سال تا ۵ سال دانسته است، لذا جایی برای اعمال ماده ۱۲۲ ق.م.ا باقی نمی ماند.

حال اگر کسی، دیگری را تهدید به پاشیدن اسید و سایر ترکیبات شیمیایی نماید، آیا وی را می توان به ‌عنوان شروع به جرم مجازات کرد؟ همان‌ طور که در تعریف شروع به جرم بیان شده است، تا زمانی که فاعل وارد در مرحله عملیات اجرایی جرم نگردد، صدق عنوان شروع به جرم بر عمل وی میسر نخواهد بو ‌بنابرین‏ صرف تهدید به پاشیدن اسید و سایر ترکیبات شیمیایی شروع به جرم محسوب نمی گردد و از این لحاظ قابل مجازات نمی باشد اما طبق ماده ۶۶۹ قانون تعزیرات که بیان می‌کند: «هرگاه کسی دیگری را به هر نحوتهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی و یا به افشای سری نسبت به خود یا بستگان او نماید، اعم از اینکه ‌به این واسطه تقاضای وجه یا مال یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده یا ننموده باشد به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.» قابل محاکمه و مجازات می‌باشد.

توضیح داده شد که انصراف ارادی از عمل مانع از اعمال مجازات شروع به جرم می‌گردد، مگر اینکه همان مقدار عمل انجام شده واجد عنوان جزایی مستقلی باشد. حال ایا می توان مرتکبی که با تهیه اسید در محل ارتکاب جرم حاضر شده ولی به میل و اراده خود از پاشیدن اسید منصرف شده را به خاطر همین مقدار از عمل یعنی داشتن اسید و سایر ترکیبات شیمیایی مجازات نمود؟

هرچند در برخی موارد صرف داشتن وسیله و ابزار خاصی واجد عنوان مجرمانه و قابل مجازات می‌باشد اما صرف داشتن اسید و سایر ترکیبات شیمیایی ولو در حد گسترده قابل مجازات نمی باشد و در این خصوص شایسته است که به ‌عنوان یک اقدام پیش گیرانه، قانون گذار همان‌ طور که در زمینه محدود نمودن استفاده از چاقو و سلاح سرد در ارتکاب جرایم، مجازاتی را برای حاملین و دارندگان اینگونه سلاح ها مقرر ‌کرده‌است، فروش اسید را نیز با محدودیت روبرو سازد، و دسترسی به انواع اسیدهای خطرناک را برای افراد فاقد صلاحیت ممنوع سازد.

بخش سوم –مجازات اسیدپاشی

مجازات جرم اسید پاشی از دو بخش مجازات حق الناسی و یا مجازات با جنبه شخصی و مجازات با جنبه عمومی تشکیل می‌گردد.

۳-۱مجازات حق الناسی

اصل بر غیر قابل گذشت بودن جرایم می‌باشد تا زمانی که قابل گذشت بودن آن ها توسط مقنن تصریح گردد. از انجا که ارتکاب جرم اسیدپاشی علاوه بر ایراد صدمات جسمانی نسبت به مجنی علیه، در بسیاری از موارد باعث بر هم خوردن نظم و اسایش جامعه می‌گردد، قانون گذار علاوه بر قائل شدن جنبه شخصی، برای این جرم جنبه عمومی نیز قائل شده تا در صورت گذشت مجنی علیه و سنگینی کردن وزنه عفو بر تقاضای مجازات جانی توسط مجنی علیه، قانون گذار با اعمال سایر مجازات ها قانونی مانع متجری شدن مرتکب و دیگران گردد. مجازات قصاص در زمره مجازات های حق الناسی قرار دارد که اختیار اجرا یا عدم اجرای ان در صورت وجود سایر شرایط قانونی با مجنی علیه و اولیای دم وی می‌باشد.

۳-۱-۱ قصاص نفس

سنگین ترین جرم علیه تمامیت اشخاص، جرم قتل می‌باشد که صدمه حاصله از ان برای قربانی قابل جبران نمی باشد. این صدمه عبارت است از مرگ قربانی. شیوه و ابزار نیل ‌به این نتیجه در جرم موضوع ماده واحده، از اهمیت برخوردار بوده و لزوماً مرتکب می بایست با پاشیدن اسید و سایر ترکیبات شیمیایی موجب تحقق این جرم گردد. هم چنین در صورتی مجازات جرم تام بر مرتکب اعمال می‌گردد که یا وی با قصد قتل اقدام به پاشیدن اینگونه ترکیبات نماید یا در صورت فقدان قصد قتل اطلاق عنوان “نوعا کشنده” بر عمل مرتکب میسر باشد و در عمل نیز صدماتی حاصل گردد (محمد صادقی، ۱۳۸۹: ۷۹).

حال با توجه به اینکه قصاص مجازات جرایم علیه تمامیت جسمانی بوده و اجرای ان مطابق قانون منوط به تحقق شرایطی است، ایا در صورتی که پاشیدن اسید و سایر ترکیبات شیمیایی منجر به فوت مجنی علیه گردد امکان اجرای قصاص نسبت به مرتکب وجود دارد؟