با توجه به تغییر ذائقه ‌و سلیقه مصرف کنندگان و همچنین تحولاتی که در شرایط رقابت و تکنولوژیک پیش می‌آید، یک شرکت نمی تواند و نباید منحصراً به کالاهای تولیدی فعلی خود متکی باشد. مشتریان خواهان کالاهای جدید وکالاهای پیشرفته تر هستند و این همان چیزی است که رقبا مترصد آن هستند. محصولات جدید از ضروریات شرکت‌های امروزی به شمار می‌روند. درحقیقت محصولات جدید پاسخی به بزرگترین مشکلات سازمان هاست. توسعه محصول جدید، بخش مهمی ازهر تجارت است و فرصت های رشد و مزیت رقابتی را برای شرکت ها فراهم می‌کند. متغیر بودن قوانین رقابتی در دنیای کسب و کار، فرایند ارائه محصول جدید به بازار را با اهمیت خاصی جلوه داده است. اکثر سازمان‌ها امروزه بیش از هر زمان دیگری دریافته اند که صرفاً تکیه و اعتماد به اهرمهای رقابتی سنتی مثلِ افزایش کیفیت، کاهش هزینه و تمایز در ارائه محصولات و خدمات کافی نیست و درعوض مفاهیمی مثل سرعت و انعطاف پذیری در رقابت نمود قابل توجهی پیدا کرده‌اند و گرایش به سمت ارائه محصولات و خدمات جدید به بازار، خود دلیل موجه این تغییر نگرش است. طی بررسی که در سال ۱۸۹۱ ‌در مورد ۷۷۷ شرکت امریکایی صورت پذیرفته است، نتایج حاکی از آن است که حدود یک سوم از سود این سازمان‌ها به واسطه محصولات جدیدی بوده است که عرضه کرده‌اند و این آمار در حالی است که این بررسی در سال ۱۸۷۷ ، مقدار یک پنجم را نشان داده بود (اخباری و دیگران،۱۳۸۶ : ۶) .

توسعه محصولات جدید به ما کمک خواهد کرد موقعیت رقابتی و انحصاری خود را حفظ کنیم، به استفاده بهتر ما از منابع کمک می‌کند و ظرفیت تولید و سود شرکت را افزایش خواهد داد. ما باید با رقبای خود مقابله کنیم، همچنین باید همواره پاسخ مناسبی برای شرایط متغیر بازار رقابتی داشته باشیم . این فرایند به ما کمک خواهد کرد تا از منسوخ شدن و از رده خارج شدن محصولات خود جلوگیری کنیم . همچنین این فرایند موجب توسعه کسب و کارمان می شود لذا به همین دلیل نیازمند تنوع در محصولات هستیم. یک شرکت همواره باید آمادگی عرضه محصول جدید به بازار را داشته باشد زیرا هر محصولی روزی متولد می شود ، مراحل مختلف دوره حیات خود را پشت سر می‌گذارد و سرانجام از بین رفته وکالای جدیدی جایگزین آن می شود . همچنین با توجه به چرخه حیات محصول متوجه می‌شویم محصولاتی که توسط هرشرکتی ارائه می‌شوند ، زمانی از مد افتاده یا از دور خارج می‌گردند و موجب کاهش حجم فروش و سهم آن شرکت در بازار و در نهایت باعث ضرر برای شرکت می‌شوند . ‌بنابرین‏ ارائه محصولات جدید برای حفظ سود مورد انتظار، برای شرکت‌ها ضروری است (مدرس، آرزومند و بهشتی سرشت ، ۱۳۸۰: ۷).

با توجه به اهمیت و جایگاه توسعه محصولات جدید در سازمان و نیز کاربردی بودن آن و از همه مهمتر اعتقاد و توجه مدیران به افزایش استفاده از این رویکرد ، ضرورت چنین مبحثی احساس می شود. مشخص است که توسعه محصولات جدید به عنوان ابزار توسعه دانش جدید نتایجی را به سیستم تولید سازمان‌ها نیز تزریق می کند و همچنین منابع سازمان‌ها را در جهت کارآمدی این ابزار برای افزایش بهره وری مجاب می کند تا از طریق بررسی های دقیق، از آزمون وخطاهای بی مورد جلوگیری شود و منابع مالی صرف هزینه های بی مورد نگردد و سبب اتلاف وقت و هدر دادن نیروی انسانی و سایر منابع نشود. از طرفی ضمن تغییر گرایش و روند ، عملکرد شرکت به جهت انطباق سازمان با مشتری حرکت می کند ، به کارایی و انجام موفق وظایف و اختیارات کمک نموده و موجب ایجاد مزیت رقابتی برای شرکت می‌گردد. در عصر حاضر ،ارائه محصول جدید موفق ، مبنا و اساسی برای موفقیت شرکت است . توسعه محصول جدید ، در حقیقت آشکار کردن راهبرد شرکت و یکی از مهم ترین روش‌هایی است که شرکت ها راهبرد خود را عملی می‌کنند (امیری و دیگران، ۱۳۸۶ : ۱۳).

۲-۴- عواملکلیدیدرتوسعهمحصولاتجدید

توجه ویژه به حفظ موقعیت رقابتی تجاری در محیط رقابت؛ و توجه ویژه به خواسته ها، سلایق و نیازمندی‌های مشتریان در بازار تقاضا از مهمترین عوامل مهم و کلیدی در توسعه محصولات جدید است.

امروزه سرعت یافتن فرایندهای توسعه محصول و ارائه سریعتر محصولات و خدمات در بازار مسئله ای است که شرکت‌ها و سازمان‌ها توجه خاصی به آن دارند. اگر فرایند توسعه محصول را به مسابقه ای شامل سه زمان زیر در نظر بگیریم:

• • زمان تولید : مرحله توسعه ایده اولیه برای محصول جدید تا مرحله قبل از عرضه محصول در بازار

• • زمان ورود به بازار : مرحله عرضه و ارائه محصول در بازار )بازار سنجی محصول(

• زمان کسب سود : مرحله گذر از نقطه سربه سر و کسب سود

سازمانی برنده واقعی خواهد بود که در این مسابقه برنده هر سه بخش باشد. کسب چنین موفقیتی منجر ‌به این خواهد شد که فرایند توسعه محصول را یک فرایند زمان رسیدن به موفقیت بنامیم.

برای اغلب شرکت هایی که می خواهند نوآور باشند و عموماٌ در زمینه توسعه محصول جدید فعالیت می‌کنند ، نقطه شروع ایجاد یک پروسه توسعه محصول جدید و تعریف و طبقه بندی فرایندهای مورد نیاز توسعه محصول جدید می‌باشد (جوکار، ۱۳۸۶ : ۱۰).

با ایده گرفتن از چارچوب طبقه بندی فرایند ارائه شده از مرکز بهره وری و کیفیت امریکا (APQC) ، فرایندهای مورد نیازی که سازمان و تیم پروژه توسعه محصول جدید در طی چرخه عمر توسعه محصول با آن درگیر هستند در شش سطح به شرح زیر طبقه بندی شده اند :(APQC,2005)

• • فرآیندهای سطح استراتژیک سازمان

• • فرآیندهای سطح فنی محصول جدید

• • فرآیندهای سطح فروش و پشتیبانی فروش محصول جدید

• • فرآیندهای سطح مدیریت و پشتیبانی پروژه

• • فرآیندهای سطح مدیریت تأمین

• فرایندهای سطح مدیریت زیرساخت، قابلیت و دانش

کوپر(Cooper,1999) عوامل کلیدی موفقیت توسعه محصولات جدید را به شرح زیر برشمرده است :(Cooper & Edgett,2003)

• • جهت گیری مناسب در بازار، توجه به بازار، محور بودن محصول و مشتری محور بودن آن

• • تمرکز بر ارائه یک محصول در سطح جهانی و در اختیار داشتن یک جهت گیری بین‌المللی در فرایندهای طراحی، توسعه و بازاریابی

• • توجه به فعالیت‌های قبل از توسعه به معنای تمرین فرایند توسعه محصول و آماده سازی مقدمات برای توسعه، پیش از شروع پروژه اصلی توسعه محصول

• • تعریف سریع پروژه و محصول؛ این تعریف سریع ملاک پیروزی یا شکست قلمداد می شود

• • ارائه و روانه سازی بموقع محصول در بازار )تجاری سازی محصول(

• • توجه به ساختار سازمانی مناسب، طراحی و جو سازمانی

• اهمیت پشتیبانی مداوم مدیریت ارشد سازمان، نه صرفاً به عنوان تضمین کننده موفقیت در فرایند توسعه، بلکه به عنوان کمک رسان پروژه توسعه محصول جدید

در شکل شماره ۱ جایگاه توسعه محصولات جدید در منحنی عمر محصول نشان داده شده است همان‌ طور که در شکل مشاهده می شود مدیریت توسعه محصولات جدید از اهمیت خاص و راهبردی برخوردار می‌باشد (ابراهیمی، ۱۳۸۷ : ۹).

شکل ۲-۱- جایگاه توسعه محصولات جدید در منحنی عمر محصول(ابراهیمی، ۱۳۸۷ : ۹)

۲-۴-۱- فرایندتوسعهمحصولجدید

فرایند توسعه محصول جدید از چند دیدگاه در ذیل بیان شده است:

• فرایند توسعه محصول جدید از دیدگاه ناسا (۱۹۶۰)

گروه بندی کالاها

لباس، کفش و لوازم التحریر

بلنگر، رابرت سون و هیرشمن^[۵۷] (۱۹۷۸)

شامداسانی و روک^[۵۸] (۱۹۸۹)

دیتمار، بیاتی و فریس^[۵۹] (۱۹۹۵)

مای، جونگ، لانتز و لوب^[۶۰] (۲۰۰۳)

۲-۱۲-۲-۱- ویژگی‌های فردی

محققین توجه‌شان را به سمت کشف ویژگی‌های فردی که در تمایل به خرید تفننی مشارکت دارند، تغییر داده‌اند. متغیرهایی که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند شامل صفات فردی (مانند برونگرایی، فقدان کنترل، نوآوری)، فرهنگ (نظیر فردگرایی، مادی‌گرایی)، تمایل رفتاری (نظیر گرایش به خرید تفننی، هنجار درونی) و تمایل به مصرف تفننی می‌باشد.

صفات فردی. محققین صفات فردی متعددی را شناسایی کرده‌اند که در ارتباط با تمایل به خرید تفننی می‌باشد. یوون و فابر در سال ۲۰۰۰ تحقیقی را با ۱۳۵ نفر از دانشجویان کارشناسی از دانشگاه بزرگ میدوِستِرون^[۶۱] انجام دادند که صفات فردی و تمایل به خرید تفننی خودشان را مورد ارزیابی قرار دادند. فقدان‌کنترل با بهره گرفتن از ۲۴ گزینه از طریق پرسشنامه شخصیتی چند بعدی مورد سنجش قرار گرفت گزینه‌های نمونه عبارت بودند از: «من حواسم هست که پولم را کجا هزینه کنم»، «من اغلب بدون فکر عمل می‌کنم» و «من کارم را به صورت جزئی برنامه‌ریزی و سازماندهی می‌کنم». تمایل به خرید تفننی با بهره گرفتن از مقیاس روک و فیشِر از سال۱۹۹۵ مورد سنجش قرار گرفت. شخصیت‌هایی که «کمتر قابل کنترل» بودند به عنوان تمایلات قوی برای خرید تفننی شناخته شدند (Youn & Faber, 2000,183).

پس از بررسی و ارزیابی مشخص شد که اکثریت پاسخ‌دهندگان بین سن ۱۸ و ۲۵ بود و دانشجویانی که به پرسشنامه پاسخ داده بودند و ۷۳ درصد مشارکت‌کنندگان مونث بودند و در نهایت اینکه رفتار شخصی- فقدان کنترل، عکس العمل روانی- جذب و گرایش به خرید تفننی تأثیر بالایی در خریدهای تفننی دارد (Ibid).

ورپلانکن و هرآبادی در سال ۲۰۰۱ صفت فردی دیگری (برونگرایی) را که در ارتباط با تمایل به خرید تفننی مورد مطالعه و بررسی قرار دادند. با انتخاب جامعه نمونه ۱۰۶ نفری از میان دانشجویان کارشناسی دانشگاه نیج مگان^[۶۲]، پنج صفت فردی (از جمله برونگرایی، موافقت، هوشیاری، ثبات روحی و خودمختاری) از طریق مقیاس‌هایی که با مطالعه هندریکز و همکاران^[۶۳] از سال ۱۹۹۹ سازگار شده بود مورد سنجش و اندازه‌گیری قرار دادند. این مقیاس دارای دو بعد محرک و شناختی بود. مثال‌های مربوط به گزینه شناختی شامل «من معمولا قبل از اینکه خرید کنم خوب فکر می‌کنم» و «من اغلب تنها چیزی را می‌خرم که تمایل به خرید آن داشته باشم» می‌باشند. مثال‌های مربوط به گزینه محرک عبارتند از «من برخی مواقع پس از خرید چیزی احساس گناه می‌کنم» و «من شبیه اشخاصی نیستم که، با دیدن چیزی برای اولین بار گرایش به خرید آن پیدا کنم، مانند چیزی که در فروشگاه ها می‌بینم» (Verplanken & Herabadi, 2001, 77).

پس از تجزیه و تحلیل آماری که به وسیله نرم افزار لیزرل انجام شده است از لحاظ توصیفی ۶۱ درصد زن و ۳۱ درصد را مرد تشکیل می‌داد و از لحاظ سنی ما بین ۱۸ و ۲۹ سال را تشکیل می‌داد افرادی که «برونگرایی» بودند امتیاز بالاتری را برای تمایل به خرید تفننی کسب کرده‌اند و در کل ۵۲ درصد شرکت کنندگان خرید خود را جز خرید تفننی می‌دانستند (Ibid).

پو و لو در سال ۲۰۰۴ تحقیقی را با عنوان “تأثیر نوآوری مد بر روی خریدهای تفننی در فروشگاه های زنجیره‌ای” انجام دادند که ابتدا پرسشنامه بین ۲۳۶ نفر پخش کردند که از این تعداد پرسشنامه ۲۲۵ نفر قابل استفاده در تحقیق شد. مقیاس مورد استفاده برای نوآوری از کار گولداسمیت و هوفاکر^[۶۴] (۱۹۹۱) سازگار شده بود. گزینه‌های نمونه شامل «من ‌در مورد مُد پیش از سایرین اطلاعاتی به دست می‌آورم» و «من مدل جدید را خواهم خرید بدون اینکه آن را دیده باشم» بودند. در نهایت پس از تجزیه و تحلیل آماری و با توجه به ادبیات موجود کسانی که گرایش به استفاده از کالاهای جدید را داشتند و نوآور بودند تمایل به خرید تفننی بالایی نسبت به سایرین داشتند (Phau & Lo, 2004, 407).

فرهنگ‌ها عامل دیگر تأثیرگذاری بر خرید تفننی هستند از آنجائی که فرهنگ بر شخصیت افراد، ارزش‌ها و نوع زندگی تأثیرگذار است. کاسن و لی در سال ۲۰۰۲ الگوهای دیگری را در دو فرهنگ مختلف پیدا کردند. آن ها مطالعه‌شان را بر روی ۷۰۶ نفر از دانشجویان و غیر دانشجویان در چهار کشور انجام دادند: دو کشور فردگرا (استرالیا و ایالات‌متحده) و دو کشور جمع‌گرا (سنگاپور و مالزی) جامعه آماری این تحقیق را شکل می‌داد. فراوانی خرید تفننی با یک سئوال که «شما در عرض ماه گذشته چند خرید به صورت تفننی انجام داده‌اید؟» مورد سنجش قرار گرفت که از یک مقیاس ۴ نقطه‌ای استفاده می‌کرد که در آن ۱ برابر با تقریبا هر روز و ۴ برابر با تقریباً هرگز بود. در این تحقیق تمایل به خرید تفننی به وسیله مقیاس روک و فیشِر (۱۹۹۵) مورد سنجش قرار گرفت. احساسات محرک به وسیله هشت مقیاس معنایی مختلف به سنجش لذت (مانند تحریک شده ـ راحت، آرام ـ تهییج شده) و انگیختگی (نظیر شاد ـ غمگین، آزرده ـ خشنود) پرداخته شد که از کار راسل و پارت (۱۹۸۰) سازگار شده بود (Kacen & lee, 2002, 163-176).

در نهایت ‌به این نتیجه رسیدند که رابطه قوی میان صفت و ویژگی‌های شخصی خود انگیختگی با خرید تفننی برای فردگرایان در مقایسه با جمع‌گرایان نشان می‌دهد که افراد فردگرا در مقایسه با افراد جمع‌گرا تمایل زیادی به خریدهای تفننی دارند و همین خصوصیت فردگرایی تأثیر مستقیمی بر خریدهای تفننی دارند. سفیدپوست‌ها (فردگراها) در خریدهای تفننی بیشتری نسبت به آسیایی‌ها (جمع‌گراها) شرکت کرده بودند. آسیایی ها (جمع‌گراها) هر چه مسن‌تر می‌شدند تمایل به خرید تفننی شان کمتر می‌شد (Ibid).

آجزن و فیشبین در سال ۱۹۸۰ مفاهیم رفتاری را مطرح کردند و تحقیقی با عنوان درک نگرش‌ها برای قیمت‌گذاری رفتاری انجام دادند که به وسیله گرایش (مانند این خرید منطقی است) و هنجار درونی (مانند اینکه ممکن است فرد ‌بر اساس اینکه دیگران چگونه فکر می‌کند باور کند و انگیزه‌اش برای مطابقت با انتظارات آن ها باشد) شناخته شده است. و ‌به این نتیجه رسیدند که گرایش به خرید تفننی در رابطه با خرید تفننی میزان قدرت و شدت ارتباط میان تمایل به خرید تفننی خریدار و رفتار خرید تفننی واقعی را تعدیل می‌کند. آن ها دانشجویان کارشناسی در مقیاس‌های معنایی مختلف را مورد ارزیابی قرار دادند که این مقیاس‌ها گرایش را برای خرید تفننی به وسیله ۱۰ جفت صفت دو قطبی مورد سنجش قرار می‌داد: خوب ـ بد؛ منطقی ـ دیوانه؛ ولخرج ـ بهره‌ور؛ جذاب ـ غیر جذاب؛ باهوش ـ احمق؛ قابل قبول ـ غیر قابل قبول؛ نابغه ـ کودن؛ باهوش ـ نادان؛ بالغ ـ بچه‌گانه و درست ـ نادرست. بر اساس امتیازات این مقیاس‌ها، شرکت‌کنندگان به دو گروه (گروه مطلوب و گروه نامطلوب) بر اساس گرایش به خرید تفننی تقسیم می‌شدند. آن ها خرید تفننی را با سئوال از شرکت‌کنندگان به قصد نشان دادن سطح برنامه‌ریزی‌شان جهت خرید موزیک خاصی که آن ها را تهییج می‌کند مورد سنجش قرار دادند. سه سطح از برنامه‌ریزی برای خرید مشخص شد ـ برنامه‌ریزی برای خرید در یک گروه موسیقی عمومی، برنامه‌ریزی برای موزیکی با گروه یا هنرمندی خاص و برنامه‌ریزی برای خرید یک موسیقی خاص که (۱= کاملاً برنامه‌ریزی‌شده و ۴= کاملا برنامه‌ریزی‌نشده) در این مقیاس کاربرد داشته باشد (Ajzen & Fishbein, 1980,297-316).

فلذا،گرچه هیچ بحثی ‌از حمایت کیفری به میان نیامده است ولی همین اندازه که توجه ملل متحد به سالمندی ومشکلات ناشی ازآن،به چالشی جدی تبدیل گردیده است،جای امیدواری است که درصورت اجرایی شدن برنامه های مورد ‌نظر این سند واسناد دیگردرخصوص سالمندان،به نوعی به پیش گیری ازجرایم علیه سالمندان به واسطه سایر حمایت‌های قابل تصور دست یافت.

مبحث دوم:اسناد منطقه ای

گفتاراول:کنوانسیون های حقوق بشر

باید اذعان داشت نمونه ای ازمهم ترین اسناد منطقه ای،کنوانسیون های حقوق بشر می‌باشند که درسطح مناطق مختلف جهان ازجمله اروپا کنوانسیون اروپایی حقوق بشر وآزادی های اساسی^[۵۱]–آمریکا کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر ^[۵۲]–آفریقا منشور آفریقایی حقوق بشر وملت ها ^[۵۳]– کشورهای اسلامی اعلامیه حقوق بشر اسلامی- به تصویب رسیده اند.

بانگاه بهمواد مختلف اسناد مذکور،به وضوح دیده می شود کهمانند اسناد جهانی حقوق بشر به حمایت ازحقوق بزهکاران ومتهمان پرداخته شده وبزه دیده به عنوان یکی ازعناصر اصلی جرایم در این اسناد مغفول مانده است.باید معروض نمود ماده ۲۵کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر،حق حمایت قضایی رابرای اشخاص به رسمیت شناخته است که می توان آن را به نوعی حمایت ‌از اشخاص بزه دیده دانست.همچنین ماده ۱۸منشور آفریقایی حقوق بشر وملتها نیز دربند ۳و۴ همین حمایت ‌از اشخاص آسیب پذیر راوجهه همت خود قرار داده است به گونه ای که دربند سوم:«۳- دولت باید حذف هرنوع تبعیض علیه زنان ‌را تضمین کند وهمچنین حمایت ازحقوق زن ‌و کودک راهمان گونه که دراعلامیه ها وکنوانسیون های بین‌المللی مقرر شده است…»حمایت از زنان وکودکان رامورد حکم قرار داده ودربند ۴ نیز با این تعبیر «۴- افراد سالمند ‌و ناتوان حق دارند ‌از اقدامات خاص حمایتی متناسب باحفظ نیازهای جسمی وروحی خود برخوردار باشند»افرادسالمند ‌و ناتوان رامورد حمایت قرار داده است.

اگرچه این ماده به حمایت کیفری تصریح ندارد وصرفأ به«اقدامات خاص حمایتی متناسب با حفظ نیازهای جسمی وروحی»اشاره شده است،که ظاهرأ درتدابیر حمایتی پزشکی واجتماعی است اما همین مقدار حمایت نیز مزیت این منشور رانسبت به سایر کنوانسیون های منطقه ای نشان می‌دهد.

گفتاردوم:اعلامیه اسلامی حقوق بشر

سند فوق که در۱۴ محرم ۱۴۱۱ قمری مطابق با ۱۵ مرداد ۱۳۶۹ شمسی بین وزرای امورخارجه سازمان کنفرانس اسلامی درقاهره به تصویب رسیده است وبه «اعلامیه اسلامی حقوق بشر قاهره»نیز معروف است حاوی حقوقی است که به نظر تدوین کنندگان،دردین اسلام برای انسان‌ها درنظرگرفته شده است.^[۵۴]

در این سندهمانند سایر اسناد به موضوع سالمندی وچالش های مربوط به آن از جمله بزه دیدگی توجهی نشده است اما دربند ج ماده ۲ سند مذکور به موضوعی اشاره شده است که تعمیق درآن مارا به پاسداری ‌از سالمندان فرا می‌خواند.این بند چنین اشعار می‌دارد که: پاسداری از ادامه زندگی بشریت تا هرجایی که خداوند مشیت نماید وظیفه شرعی است.

شایان ذکر است که دربند الف ماده ۳ اعلامیه مذکور،افراد سالمند درکنار زنان وکودکان به عنوان اقشار آسیب پذیری که توان مشارکت درمخاصمات مسلحانه را ندارند،قلمداد شده وطرفین به نکشتن آنان توصیه گردیده اند.

نتیجه گیری و پیشنهادات

الف- نتیجه گیری:

بزه دیده (آزار دیده)که اخیراًًمورد توجه شایسته بعضی نظامهای عدالت کنونی قرار گرفته است.درتعریف آن می توان اذعان داشت : شخصی است که از جرم متضرر شده یا در اثر یک خسارت قطعی ،آسیب به تمامیت شخصی وی وارد آمده باشد. واژه بزه دیده که از آفرینش های کمیسیون بررسی اصطلاحات مربوط به وزارت دادگستری فرهنگستان ایران در سال ۱۳۱۷ خورشیدی بود. در قوانین کنونی ایران با واژه «مجنی علیه» و یا «شاکی» مورد توجه قانون‌گذار قرار گرفته است و نخستین قانونی که این واژه را به کار برده است «قانون مبارزه با قاچاق انسان» مصوب ۱۳۸۳ بود که در تبصره ۳ این قانون از واژه بزه دیده استفاده ‌کرده‌است و اخیراًً قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ از واژه بزه دیده استفاده ‌کرده‌است و اینکه بزه دیده شناسی تقریباً هفتاد سال بعد از دانش جرم شناسی یعنی در سال ۱۹۴۸ با انتشار کتابی به نام «بزهکار و قربانی او» اثر هانس فن هنتیگ» به وجود آمد و بدین ترتیب «هنتیگ» لقب پدر بزه دیده شناسی به خود گرفت.

درباره موضوع پایان نامه حاضر یعنی سالمند آزاری و جنبه‌های گوناگون باید معروض داشت که خشونت علیه سالمندان یک معضل جدی اجتماعی است که در تمام ‌گروه‌های اجتماعی ،فرهنگی و اقتصادی جامعه دیده می شود و برکیفیت زندگی سالمندان تاثیر می‌گذارد ولی اغبلب مخفی مانده و تنها مقدار کمی ازآن گزارش می شود . از جمله دلایل عدم گزارش بزه دیدگی ناشی از سوء رفتار با سالمندان را می توان به وابستگی های گوناگون جسمانی ،مالی،مراقبتی، عاطفی و غیره آنان با سوء استفاده کنندگان ،امیدوار بودن به توقف سوء استفاده علیه آنان، رفتار تهدید آمیز سوء استفاده کنندگان اشاره کرد.

نظر به اینکه سالمندان همانند کودکان به عنوان بزه دیدگان بالقوه در معرض انواع سوء استفاده ها و بزه دیدگی ها قرار دارند به همین خاطر از اوایل دهه هفتاد قرن بیستم میلادی تعدادی از دانشمندان و متخصصان در رشته‌های مختلف به مطالعه و بررسی پیرامون موضوع سالمندآزاری ،علل و راهکارهای پیشگیری ازآن پرداخته‌اند . پیرو این امر تلاش‌ها و اقدامات متعددی از سوی نهادهای بین‌المللی و منطقه ای در خصوص سالمندی صورت گرفته است.با این توضیح که سازمان ملل متحدنیز از تاریخ مذکور طی نشست های متعدد و به طور خاص به مسأله سالمندی و نیازها و مشکلات آن پرداخته است که سرانجام این نشست ها تصویب قطعنامه های متعدد بوده است.این امر نشانگر این است که تا این تاریخ سالمندان از جایگاه و اهمیت چندانی در سطح سازمان ملل متحد بهره مند نبوده اند ،اما از این زمان به بعد مسأله سالمندی نیازهای و مشکلات خاص آن و حمایت ویژه از آنان در برابر سوء استفاده ها و بی توجهی ها به عنوان یک موضوع بسیار مهم در عرصه بین‌المللی معرفی شده است به گونه ای که در برخی از این قطعنامه ها مانند قطعنامه شماره ۵/۴۷ تحت عنوان «بیانیه سالمندی »مورخ۱۶ اکتبر۱۹۹۲ ،قطعنامه شماره۹۸/۴۸ به نام «برنامه اقدام بین‌المللی درباره سالمندی »مورخ۲۰ دسامبر ۱۹۹۳یا قطعنامه شماره ۱۴۱/۵۰ مورخ۲۱ دسامبر۱۹۹۵ ،سال۱۹۹۹ میلادی تحت عنوان «سال بین‌المللی سالمندان»نامگذاری شده است. همچنین اول اکتبر به عنوان «روز بین‌المللی سالمندان »معرفی شده است.