متخصصین صنعت، علیرغم آگاهی نسبت به انواع ارتباطات (ذکر شده در بالا) توان فنی، تخصصی و حرفهای برای اجرای آنها را ندارند
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
متخصصین صنعت، بر درستی روشهای ناکارآمد سنتی برای تولید، بازاریابی، فروش و… اصرار دارند
متخصصین صنعت، حقوق مالکیت فکری و معنوی اعضای هیأت علمی را رعایت نمیکنند
متخصصین صنعت، از قوانین و چارچوبهای برنامه ریزی شده جهت برقراری انواع ارتباطات با اعضای هیأت علمی، تبعیت نمیکنند
احساسات شخصی و تعصبات غیر منطقی متخصصین صنعت، در برقراری ارتباط با اعضای هیأت علمی مؤثر است؛ مثلاً عقدهها و غرضورزیهای آنها
متخصصین صنعت، مشکلات و محدودیتهای زندگی شخصی خود را در ارتباط با اعضای هیأت علمی، دخالت می دهند
متخصصین صنعت، در برقراری ارتباطات اجتماعی، ناتوان هستند
پس از شناسایی این موانع، برای درک بهتر، اقدام به طبقه بندی آنها در قالب: موانع مربوط به «دانش»، «نگرش» و «رفتار» شد. این طبقه بندی بر اساس توضیحاتی است که در فصل دوم در قسمت ۲ـ۲۵ صفحه ۴۷ داده شده است؛ که به ترتیب زیر قابل ارائه است:
دانش:
ناآشنایی و عدم آگاهی متخصصین صنعت با کاربرد و مزایای مباحث علمی مرتبط با زمینۀ کاری خود، منجر شده است تا آنها به دانش اعضای هیأت علمی دانشگاه در این زمینه، احساس نیاز نکنند
نحوۀ بیان و انتقال مفاهیم تخصصی از سوی اعضای هیأت علمی دانشگاه در ارتباطات و گفتگوهای فیمابین با متخصصین صنعت، قابل فهم نیست
متخصصین صنعت، از میزان تسلط اعضای هیأت علمی به مباحث علمی مرتبط با زمینۀ صنعتی، شناخت کافی ندارند
متخصصین صنعت، از میزان تسلط اعضای هیأت علمی در پیادهسازی و اجرای اصول علمی مرتبط با زمینۀ صنعتی، شناخت کافی ندارند
متخصصین صنعت، از مزیتهای به کار بردن اصول علمی در صنعت، شناخت کافی ندارند
متخصصین صنعت، از روند و نحوۀ اجرای طرحهای مشترک میان خود و اعضای هیأت علمی دانشگاه (مانند: کارآموزی، پیادهسازی تحقیقات، مدیریت امور، و…)، آگاهی کافی ندارند
نگرش:
متخصصین صنعت، به توانمندیهای علمی اعضای هیأت علمی، اعتقاد ندارند
متخصصین صنعت به نتایج تحقیقات و پیشرفتهای علمی، اعتماد و اعتقاد ندارند
متخصصین صنعت، به توانمندیهای خود، اعتماد بیش از حد داشته و به همین دلیل نیازی به ارتباط با اعضای هیأت علمی نمیبینند
متخصصین صنعت به اعضای هیأت علمی، در ارتباط با مسائل اخلاقی (مانند رعایت قوانین کپیرایت، افشای اطلاعات و…) اعتماد ندارند.
متخصصین صنعت به اعضای هیأت علمی، در ارتباط با مسائل حرفهای اعتماد ندارند (بعنوان مثال، اگر مشکلی در تحقیقات یا اجرای آنها پیش آمد از کمک، دریغ نکنند؛ یا اطلاعات ضروری در رابطه با طرح مشترک را در اختیار متخصصین صنعت قرار دهند، و…)
متخصصین صنعت، در ارتباط با انجام کامل تعهدات حرفهای از سوی اعضای هیأت علمی، سوء ظن دارند
متخصصین صنعت، درک درستی از محیطهای دانشگاهی ندارند و تصورات غلطی راجع به آن دارند
رفتار:
متخصصین صنعت، فرصت انجام فعالیتهای تجربهپذیر دانشگاهی را به اعضای هیأت علمی نمیدهند
متخصصین صنعت، علیرغم آگاهی نسبت به انواع ارتباطات (ذکر شده در بالا) توان فنی، تخصصی و حرفهای برای اجرای آنها را ندارند
متخصصین صنعت، بر درستی روشهای ناکارآمد سنتی برای تولید، بازاریابی، فروش و… اصرار دارند
متخصصین صنعت، حقوق مالکیت فکری و معنوی اعضای هیأت علمی را رعایت نمیکنند
متخصصین صنعت، از قوانین و چارچوبهای برنامه ریزی شده جهت برقراری انواع ارتباطات با اعضای هیأت علمی، تبعیت نمیکنند
احساسات شخصی و تعصبات غیر منطقی متخصصین صنعت، در برقراری ارتباط با اعضای هیأت علمی مؤثر است؛ مثلاً عقدهها و غرضورزیهای آنها
متخصصین صنعت، مشکلات و محدودیتهای زندگی شخصی خود را در ارتباط با اعضای هیأت علمی، دخالت می دهند
متخصصین صنعت، در برقراری ارتباطات اجتماعی، ناتوان هستند
منظور از موانع فردی دانشی، موانعی است که ناشی از دانش و اطلاعات است؛ موانع فردی نگرشی، مربوط است به موانعی که ناشی از نگرش و طرز برداشت و طرز تلقی افراد است؛ و موانع فردی رفتاری، مربوط است به موانعی که در رفتار فرد وجود دارد و مانع برقراری ارتباط با اعضای هیأت علمی دانشگاهها می شود.
ب. رتبه بندی موانع:
با توجه به محاسبات انجام شده در فصل چهارم، اهمیت این موانع در نظر صاحبنظران، شناسایی شده و بر اساس اولویت، به شکل زیر میباشد:
جدول ۵ ـ ۶ ـ جدول رتبه بندی موانع فردی متخصصین صنعت
شماره مانع | ۱۱ | ۱۲ | ۷ | ۱۴ | ۱۹ | ۲ | ۱۰ |
رتبه میانگینی | ۳/۱۷ | ۰۶/۱۵ |
[یکشنبه 1400-09-28] [ 08:25:00 ب.ظ ]
|