مدیریت مبتنی بر هدف نظام سازمان را هدفمند کرده و فضای رقابت، خلاقیت و ایجاد انگیزه بین کارکنان را افزایش می‌دهد که این افزایش نه تنها به طور جزء به فرد فرد کارکنان در ارائه هر چه بهتر وظایفشان کمک می‌کند بلکه اهداف نهایی سازمان را که همان بهره وری است تعالی می بخشد.( اوکانر، ۱۹۳۹)..

مدیر یا رهبر در اجرای چنین نقشی با زیر دستان خود ارتباط برقرار کرده و همچون گذشته خود را به عنوان قاضی یا دادستان به آن ها تحمیل نمی کند. فراتر اینکه فرد تشویق و ترغیب می شود برای برنامه ریزی و ارزیابی نقشی که خود در راه تامین هدف های سازمانی ایفا می‌کند، مسئولیت های بیشتری را بعهده بگیرد که در نتیجه به فرصت‌های مناسبی دست می‌یابد که بتواند نیازهای خود شکوفایی خویش را ارضا کند. (پارسائیان ۱۳۸۰ ص ۳۳۸)

با استناد به پژوهش انجام شده (ریموند استون، ۱۹۹۸) هدفگذاری مؤثر برنامه ها می‌تواند ابزار قدرتمندی برای افزایش انگیزه کارکنان و عملکرد آنان باشد و این نتیجه زمانی حاصل می شود که مدیریت مبتنی بر هدف واقعی باشد.

مهمترین مزیت ارزیابی زیر دستان را می توان توانایی آن ها برای شناخت مهارت های ایجاد ارتباط توسط سرپرستان، تمایلات عمومی موجود در کارکنان، و توان تامین منابع مورد نیاز ذکر کرد. یکی از معایب این روش آن است که بسیاری از کارکنان این نوع ارزیابی را فرصتی برای کسب امتیاز و برخی نیاز فرصتی برای جبران بی عدالتی های گذشته می دانند ( سیدجوادین ۱۳۸۱ ص ۵۳۹)

جلب نظر افراد و مشارکت دادن آن ها در تعیین اهداف و برنامه و خط مشی ها روحیه ی افراد را تقویت می‌کند و آنان را به اجرای برنامه ها و تحقق اهداف متعهد می‌سازد. عالی ترین شکل مدیریت مشارکت جویانه، مدیریت مبتنی بر هدف است. (مدنی، ۱۳۸۵)

در این زمینه تحقیقات متعددی انجام شده اما نتابج تحقیقات ‌به این سوال پاسخ نداده است که اگر مشارکت تحت عنوان مدیریت مبتنی بر هدف دارای تاثیرات مثبتی بر بهبود بهره وری فردی و سازماندهی است چرا در عمل رواج چنین دیدگاهی در سازماندهی کارکنان بخش دولتی حتی در تعریف و ارزیابی بهره وری کمتر مشاهده می شود..

چنین می توان گفت که توسعه نظام مشارکتی حتی در کشورهای اروپایی و ایالت متحده نیز به عنوان یک راهکار جامع مورد قبول مدیران اجرایی برای افزایش بهره وری به حساب نمی آید. مشارکت می‌تواند توسعه عملکردی بلند مدت را در سازمان موجب شده و به بهبود عملکرد بهره وری منجر شود. به بیان ساده شاید بتوان گفت به دلیل اینکه تاثیر مشارکت کارکنان بر بهره وری تاثیری است که دارای بعد زمانی یا دوره زمانی طولانی تری نسبت به چرخه حیات ‌پاسخ‌گویی‌ یک مدیر دولتی است ‌بنابرین‏ مدیران و محققان نسبت به بررسی آن در مقایسه با سایر عوامل مؤثر بهره وری علاقه کمتری نشان می‌دهند.

اجرای مدیریت بر مبنای هدف بسیار آرمان گرایانه و به جاست چرا که این برنامه ممکن است برای تمام ‌موقعیت ها و تمام افراد قابل اجرا نباشد و حتی زمانی که قابل استفاده هستند ممکن است گفته شود سخت و دشوار می‌باشند در این راستا موانع و چالشهایی فرا روی چنین مدیریتی وجود دارد که می توان ‌به این موارد اشاره نمود:

– بی اعتمادی سیستم

– بروز ریاکاری در اجرا

– تنفر از برنامه های اجباری

– مقاومت در برابر تشریفات اداری و مباحثه

– تمرکز بسیار کم

– ناتوانی در اندازه گیری اهداف

برای رفع موانع مذکور را هکارهایی طبق تحقیقات انجام شده می توان ارائه داد که عبارتند از:

-تثبیت یک رابطه ی متقابل مبتنی بر اعتماد بین زیر دستان و مدیران

– ایجاد انگیزه و حس مسئولیت پذیری در کارکنان

– تبدیل اهداف سازمان به اهداف کارکنان جهت دستیابی به اهداف

– در نظر گرفتن نقش کلیدی کارکنان در اجرای تصمیمات

– رفع موانع انطباق اهداف با اختیارات و امکانات

– ارج نهادن به ارزش‌های انسانی و به یاری طلبیدن افرادی که به نوعی با سازمان در ارتباط هستند

– ایجاد رقابت در افراد برای تحقق اهداف کلی

– احترام به کارکنان زیردست و بالا بردن اعتماد به نفس آن ها در ارائه دیدگاهایشان

– توسعه منابع انسانی در جهت ایفای نقش انان و مرتفع ساختن موانع چالش بر انگیز

– نظام تشویق از سوی مدیران

با توجه به آنچه گفته شد این نکته نیز قابل ذکر است که گستردگی سازمان و فعالییت های آن با چالش‌های چه بسا بیشتری روبروست. از اینرو دانشگاه علوم پزشکی با توجه به ادارات تابعه به عنوان یکی از سازمان‌های بزرگ جامعه از این قاعده مستثنی نیست که یکی از سازمان‌های زیر مجموعه آن مرکز بهداشت شهرستان است که در امور بهداشتی و درمانی فعالیت می‌کند. در صورتی که مدیریت مشارکتی اجرا شود. بهبود هرچه بهتر شاخص‌های بهداشتی و درمانی را در کارنامه خود ثبت می کند.

خلا موجود در پزوهشهای انجام شده عدم بررسی موانع و راهکارهای مدیریت بر مبنای هدف در دانشگاه های علوم پزشکی و زیر مجموعه های آن است.

این پژوهش تلاش می‌کند راهبردهای مناسب برای بهبود عملکرد کارکنان و افزایش کیفی فعالیت آن ها در سازمان بیابد از اینرو مطالعه حاضر درصدد ‌پاسخ‌گویی‌ ‌به این سوال می‌باشد که مهمترین موانع و راهبردهای اجرای مدیریت مبتنی بر هدف جهت بهبود عملکرد کارکنان کدامند.

۱-۳- ضرورت و اهمیت تحقیق