شاه آبادی و همکاران (۱۳۹۱) در پژوهشی با عنوان “شناسایی و رتبه بندی مهمترین منابع درآمدهای پایدار شهرداری تهران با بهره گرفتن از تکنیک AHP فازی”، بیان نمودند که وابستگی بیش از حد منابع درآمدی شهرداری‌ها به عوارض و مالیات‌های مرتبط با بخش مسکن منجر به نوسانات درآمدی شهرداری در اثر تغییر شرایط اقتصادی از قبیل بحران‌های مالی، چرخه‌های تجاری و تغییر قوانین و مقررات شده که خصیصه ناپایداری و نااطمینانی حاصل از این گونه درآمدها می‌باشد. از این رو دستیابی به منابع درآمدی پایدار را می‌توان به عنوان یکی از اهداف ویژه شهرداری‌ها در نظر گرفت. ‌بنابرین‏ شناسایی منابع درآمدی پایدار در جهت خودکفایی شهرداری‌ها و تامین هر چه مطلوب‌تر هزینه های آن و توسعه پایدار شهری امری ضروری می‌باشد. پژوهشگران در این پژوهش اقدام به شناسایی و رتبه ­بندی مهم­ترین منابع درآمدی پایدار بر اساس نظرات افراد خبره و کارشناسان شهری نمودند و برای این منظور از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده کردند. نتایج تحقیق نشان داد که درآمد ناشی از مالیات ارزش افزوده و عوارض نوسازی در میان منابع درآمدی پایدار از اولویت بالاتری برخوردار بوده و برنامه­ ریزی و اتخاذ سیاست‌های مناسب در راستای افزایش سهم آنان در میان منابع درآمدی شهرداری تهران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

محمودی و همکاران (۱۳۹۰) در پژوهشی با عنوان “بررسی عوامل مربوط به درآمدهای پایدار شهرداری تهران و اولویت­ بندی آن ها”، با بهره گرفتن از روش نمونه گیری کوکران برای صفات کیفی و با لحاظ نمونه گیری تصادفی اقدام به انتخاب نمونه از جامعه آماری تحقیق با بهره گرفتن از روش پژوهش قیاسی استقرایی و همچنین استفاده از پرسشنامه به عنوان ابزار جمع ­آوری اطلاعات نمودند. پژوهشگران در این پژوهش از چهار مؤلفه‌ اصلی با عناوین افزایش نرخ عوارض بر ارزش زمین، شیوه های تامین مالی و پولی به عنوان یک منبع دریافتی شهرداری با این رویکرد که می‌توان مبدل به یک درآمد غیر مستقیم گردد، کمک‌های دولت به شهرداری و نظام تشخیص و وصول عوارض شهرداری، استفاده کرده و به بررسی امکان دستیابی به حداکثر اثربخشی و کارایی عوامل فوق پرداخته و به شناسایی اولویت و داشتن بیشترین تاثیر این عوامل بر درآمدهای پایدار شهرداری تهران پرداختند. نتایج پژوهش نشان داد که چهار فرضیه مورد استفاده مورد تأیید قرار گرفتند و به ترتیب اهمیت، افزایش نرخ عوارض بر ارزش زمین، نظام تشخیص و وصول عوارض شهرداری تهران، روابط مالی بین دولت و شهرداری تهران و در نهایت دسترسی به بازارهای مالی وپولی از این طریق به عنوان چهار عامل مهم و تاثیرگذار در رسیدن شهرداری تهران به درآمدهای پایدار اولویت­ بندی گردیدند.

شرزه‌ای و ماجد (۱۳۹۰) در پژوهشی با عنوان “تامین مالی پایدار شهر، چگونگی تامین مالی به منظور توسعه پایدار”، بیان داشتند که یکی از مهم­ترین دغدغه‌های مدیران و برنامه­ ریزان شهر، دستیابی به توسعه پایدار شهری است. با توجه به رشد شدید شهر نشینی، تقاضا برای کالاها و خدمات در شهرها از افزایش قابل ملاحظه‌ای برخوردار است و در این راستا تامین نیازهای شهروندان مستلزم وجود منابع مالی کافی است. اما نکته مهم در بحث تامین و اصلاح منابع مالی شهرداری‌ها، پایدار‌ی منابع درآمدی است؛ به طوری که این درآمدها باید علاوه بر داشتن قابلیت اتکاء و استمرارپذیری، تهدیدی برای توسعه شهری نباشند. پژوهشگران پس از ارائه علل عدم ناتوانی شهرداری‌ها در عرصه خدمات عمومی شهری، به مفاهیم توسعه پایدار شهری و درآمدهای پایدار پرداختند و سپس منابع درآمدی شهرداری‌ها را از نقطه نظر پایداری مورد بررسی قرار دادند. تحلیل نتایج حاکی از آن بود که بخش عمده‌ای از درآمدهای حاصله توسط شهرداری‌های کشور، با مفاهیم پایداری و مطلوب بودن همخوان نیستند و عمدتاًً از منابع ناپایدار کسب می‌شوند. در حالی که منابع پایدار همچون عوارض نوسازی، مالیات بر زمین و مستغلات و درآمدهای حاصله از فروش خدمات به طور نسبی مغفول مانده‌اند و تمرکز بر درآمدهای ناپایدار از جمله عوارض فروش تراکم، عوارض تخلفات ساختمانی و جرائم ماده صد سهم خود را در کل درآمدها افزایش داده ­اند. این امر می‌تواند در بلندمدت اتکاء شهرداری‌ها به درآمدهای ناپایدار را نهادینه کند که در این صورت دستیابی به توسعه پایدار شهری را ناممکن می‌سازد. لذا ضروری است به منظور برخورداری از درآمدهای پایدار ابتدا ماهیت و نحوه شکل­ گیری اقلام درآمدی تعریف و سپس آن ها را با ملاک‌های پایداری سنجید. سلامتی روحی و جسمی شهروندان و حفظ کیفیت محیط شهری و توسعه زیرساخت‌ها برای ایجاد و ارائه خدمات به شهروندان در بلندمدت نیاز به برنامه­ ریزی صحیح و دقیق در جهت کاهش وابستگی به درآمدهای ناپایدار و حرکت به سوی اتکاء به درآمدهای پایدار دارد.

بور (۱۳۹۰) در پژوهشی منابع مالی شهرداری‌ها در نوشهر را شناسایی نمود. در این پژوهش بیان شد که هرچند که منابع مالی شهرداری به صور مختلف قابل حصول است اما همه آن ها از خصوصیات درآمدهای پایدار برخوردار نیستند، پایداری در درآمدها مستلزم آن است که اولا این اقلام از یک استمرار نسبی برخوردار باشند و ثانیاً دستیابی این درآمدها شرایط کیفی و زیست محیطی شهر را در معرض تهدید و تخریب قرار ندهد. از این رو دستیابی به روش‌های جدید تامین منابع درآمدی پایدار نقش مؤثری در رضایت جامعه شهری، سرعت بخشیدن به توسعه و عمران محدوده‌های شهری و در نهایت مدیریت مطلوب شهرها خواهد داشت. همچنین در این پژوهش تامین درآمدهای پایدار شهری امکان سنجی شد.