برای ایجاد یک کودک باید سلولهای نر و ماده در بدن مادر با هم ترکیب شوند ‌به این فرایند لقاح گویند. سلول ماده و سلول نر هر کدام ۲۳ کروموزم دارند، سلولی تخمی که از ترکیب سلول نر و ماده به وجود می‌آید، ۴۶ کروموزوم دارد و یک موجود زنده جدید است. تعیین توالی اجزای تشکیل دهنده مناطق تکرارشونده با آزمایش دی ان ای که انگشت نگاری ژنتیکی(Butler, 2005, P.253) هم نامیده می شود کاری سخت و پیچیده است؛ زیرا تعداد این اجزاء زیاد است و به علاوه ابعاد «ابعاد کروموزوم» و «دی ان ای» بسیار ریز است، لذا آزمایش دی ان ای در در چندین مرحله انجام می پذیرد دو شیوه زیر برای انجام آزمایش دی ان ای مورد استفاده قرار می‌گیرد(Landry Rockowitz, Dufour: eta,2008),

-۱ روش تجزیه قطعات چندشکلی طولی[۶] با مطالعه نشانگرهای تکرار تاندومهای متغیر[۷]

استفاده از این روش به سال ۱۹۸۰ م بر می‌گردد. دقت این آزمایش در تشخیص هویت و اثبات نسب ۹۹/۹۹% بوده، ، اما چرخه زمانی آن طولانی است.دی ان ای را در این شیوه با روش های شیمیایی اخذ و توسط آنزیمهای ‌محدود کننده به قطعاتی برش می‌دهند، طول و تعداد قطعات به دست آمده از نمونه هر فرد با نمونه فرد دیگر تفاوت دارد.( فاضل، ۱۳۸۸ ، ص ۷)

۲ – روش[۸] واکنش زنجیرهای پلیمراز[۹] با مطالعه نشانگرهای توالیهای کوتاه تکرارشونده[۱۰]

این روش پیشرفته از سال ۱۹۹۰ م مورد استفاده قرار گرفته و قدرت اثباتی آن بالاتر ۹۹%است که در مقایسه با روش قبلی از سرعت بیشتری برخوردار است. توالی کوتاه تکرارشونده به طور معمول ۲ تا ۱۰ جفت باز طول دارند و تعداد تکرارها درهر فرد متفاوت است. در این روش، امکان اشتباه شدن فردی با فرد دیگر تقریباً به صفر می‌رسد(فاضل،۱۳۸۸،ص۹:suter,2010,9.6)

هنگام مقایسه بین نشانگرها اگر فرزند،حتی در یک ناحیه با پدر یا مادر فرضی تفاوت داشته باشد، رابطه خویشاوندی تأیید نمی شود. درصد خطای این آزمایش بسیار ناچیز (میزان خطا≈ ۱۹-۱۰ × ۲/۷ ) است(فاضل،۱۳۸۸،ص۱۰) در پزشکی قانونی ابتدا ‌گروه‌های خونی مادر، فرزند و پدر احتمالی را بررسی می‌کنند؛ اگر هیچگونه عدم تجانسی بین پدر احتمالی و فرزند مشاهده نشد، «ابوت» را نمی توان رد کرد، لذا مرحله بعدی، انجام آزمایشی دیگری[۱۱] بر روی خون مادر، فرزند و پدر احتمالی است که در این صورت اگر باز هم هیچگونه عدم تجانسی بین پدر احتمالی و فرزند مشاهده نشود، آزمایش انگشتنگاری ژنتیکی را انجام می‌دهند.(علیا، ۱۳۸۹ ، ص ۸)

در هر یک از این راه حل ها همواره مواردی از اثبات یا رد ابوت وجود دارند که به طور قطع میتوان بر آن ها اظهارنظر نمود (صبوری، ۱۳۸۶ ، ص ۲۸ )با این حال، نتایج این آزمایشها در سایر موارد هیچ گاه به ۱۰۰ % نمیرسد؛ علت این است که برای رسیدن به یک نتیجه ۱۰۰ % لازم است کل مردان جهان مورد آزمایش قرار گیرند تا با تکمیل جامعه آماری بتوان به نتیجه یقینی دست یافت. معالوصف، وجود احتمال بالاتر از ۹۹% بیانگر آن است که رابطهای فیمابین کودک و پدر احتمالی وجود دارد که امکان وجود آن با شخص دیگری با این مقدار تقریب ژنتیکی تقریباً محال است و این مسأله عملاً به مفهوم اثبات رابطه ابوت است.(Genetic connections , 2012)

ژن ها در مولکول DNA هر فرد با نظم خاصی قرار گرفته اند که مختص همان فرد است. ترتیب توالی اجزای تشکیل دهنده ژن ها از فردی به فردی دیگر متفاوت و در هر فرد خاص خود او است. ‌بنابرین‏ در صورت شناسایی و مطالعه قسمت های خاصی از مولکول DNA و ژن های موجود در آن و نظر به اینکه فرمول ژنتیکی و طرز قرار گرفتن اجزای تشکیل دهنده ژن ها در هر فرد از الگوی خاصی تبعیت می‌کند، امکان شناخت هویت یک فرد با مطالعه ساختمان DNA او وجود خواهد داشت. همان گونه که اثر انگشت، خاص فرد است، DNA هم خاص خود او خواهد بود.[۱۵] از دو رشته تشکیل دهنده DNA در هر فرد یک رشته از پدر و دیگری از مادر منشأ می‌گیرد، هنگام انجام لقاح و تشکیل سلول تخم این دو رشته به هم پیوسته و مولکول DNA دو رشته ای ایجاد می شود. کاربرد DNA در پزشکی قانونی برای اثبات و نفی مجرمیت است اما کاربرد بسیار مهم دیگر آن در پزشکی قانونی برای بررسی رابطه خویشاوندی و نسبیت و ابوت است که در تشخیص هویت و تعیین رابطه ابوت رابطه اثباتی دارد و ابوت را ثابت می کند، که دقت آزمایش مذکور برای تعیین رابطه ابوت با توجه به شرح فوق مبنی بر شکل گرفتن مولکول DNA است.() ‌بنابرین‏ با توجه به اینکه هر کودکی نیمی از DNA خود را از پدر و نیم دیگر آن را از مادر به ارث می‌برد، با تهیه نوارانی از پدران فرضی و مطابقت نوار ها با نوار کودک می توان پدر واقعی را شناسایی کرد.( صفائی، سید حسین، امامی، اسد الله:۸۸)اگر چه این آزمایش از سایر آزمایشات دیگر در اثبات نسب قوی تر و توانایی تشخیص نسب را دارد، ولی چون در تشخیص نفی نسب هیچ شکی باقی نمی گذارد در ردیف آزمایشات دیگر آورده ایم.

۲-۲- تاریحچه آزمایش های ژنتیکی

۲-۲-۱-نتایج حاصل تا سال ۱۹۵۰

    1. DNA یک پلیمر رشته‌ای متشکل از واحدهای۲- دزوکسی اسید ریبونوکلئیک می‌باشد که به وسیله پیوندهای فسفودی استر۵-۳ به هم متصل شده‌اند.

    1. DNA حاوی چهار زیر واحد dc و dG و dT و dA می‌باشد.

  1. مقادیر متوالی dT و dA با یکدیگر و dc و dG نیز با یکدیگر مساوی می‌باشند.

۲-۲-۲-نتایج حاصل از سال ۱۹۵۰ به بعد(کشف مارپیچ سه بعدی)

در سال ۱۹۵۳ ساختمان سه بعدی DNA ، به وسیله واتسون و کریک کشف شد. واتسون و کریک با بهره گرفتن از مطالعات تفرق اشعه ایکس ، رشته‌های DNA که به وسیله فرانکلین و ویلکینز تهیه شده بود و همچنین ساختن مدل‌ها و استنباطهای مشخصی ، مدل فضایی خود را ارائه دادند و در سال ۱۹۶۲ واتسون و کریک و ویلکینز به خاطر اهمیت کشف ساختمان DNA به صورت مشترک جایزه نوبل دریافت کردند.
مدل پیشنهادی آنان چنین بود DNA یک مارپیچ دو رشته‌ای است که رشته‌های آن به دور یک محور مرکزی ، معمولا به صورت راست گرد پیچ می‌خورند. طبق مدل واتسون و کریک ، ستون‌های قند – فسفات همانند نرده‌های پلکان به دو قسمت خارجی بازهای آلی پیچیده و ‌به این ترتیب در معرض محیط آبکی داخل سلول هستند و بازهای آلی که خاصیت آبگریزی دارند، در داخل مارپیچ قرار می‌گیرند. هنگام تشکیل مارپیچ رشته‌ها به صورت موازی متقابل قرار می‌گیرند.

عنی اگر جهت یک رشته۳<–5 باشد، رشته دیگر ۵<–3 خواهد بود. پیوندهای هیدروژنی بین آدنین از یک رشته با باز تیمین رشته مقابل و باز گوانین یک رشته با سیتوزین رشته مقابل به وجود می‌آیند. گر چه از نظر اندازه هر باز پورینی می‌تواند در مقابل یک باز پیریمیدین قرار بگیرد. ولی به دلیل وجود ‌گروه‌های شیمیایی روی بازهای G و C و T و A پیوندهای هیدروژنی مناسب فقط بین C – G و T – A برقرار می‌شود و ایجاد پیوند بین T – G و C- A ممکن نیست.

بخش سوم: نقش علوم جدید در اثبات دعاوی:

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...