دارد

۲۸

۳۵

۱۹۴/۰

۰۰۹/۰

ندارد

۴۳

۱۳۳

۰

مستقیم

۳۹

۸۳

۶۷/۰

۰۲۹/۰

غیرمستقیم

۵۲

۱۲۷

۳۱۹/۰

۰۰۱/۰

از ۱۲۲ نفری که سابقه حداقل یک بار خود آسیب رسانی مستقیم داشتند ۳۹ نفر(۳۱%) از نوجوانان بزهکار و ۸۳ نفر(۶۸%) از نوجوانان با سابقه بدرفتاری دوران کودکی بودند. ضریب توافق بین عضویت در گروه(بزهکار یا دارای سابقه بدرفتاری دوران کودکی) و سابقه خود آسیب رسانی معنی دار بود(۰۲۹/۰=P، ۶۷/۰=ضریب توافق). با این حال به دلیل نابرابر بودن حجم نمونه دو گروه نمی توان قضاوت کرد فراونی خودآسیب رسانی مستقیم در گروه آزار دیده بیشتر از بزهکار است. از ۱۶۹ نفری که سابقه خود آسیب رسانی غیر مستقیم داشتند ۵۹ نفر از گروه بزهکار و ۱۲۷ نفر از گروه آزاردیده بودند و تفاوت بین دو گروه معنی دار بود (۳۱۹/۰=P، ۰۰۱/۰=ضریب توافق).
از کل نوجوانانی که سابقه خود آسیب رسانی مستقیم داشتند ۶۶ نفر دختر و ۵۶ نفرپسر بودند امَا ارتباط معناداری بین جنسیت و سابقه رفتار خود آسیب رسانی وجود نداشت(۰۶۴/۰=P، ۱۲/۰=ضریب توافق). همچنین بیشترین فراوانی خودآسیب رسانی در میان گروه سنی ۱۶ تا ۱۸ سال با فراونی ۵۸ نفر(۴۲%) بود. فراونی خود آسیب رسانی مستقیم در گروه سنی ۱۲-۱۴ سال ۲۲ نفر (۱۸%) و در گروه ۱۴-۱۶ سال ۴۲ نفر (۳۴%) بود. با این حال رابطه معنی داری بین فروانی خود آسیب رسانی و تعلق به یک گروه سنی خاص وجود نداشت(۸۴/۰=P، ۰۳۸/۰=ضریب توافق). رفتارهای دیگری که نوجوانان در پاسخ به سوال سایر موارد آسیب به خود اشاره کرده بودند عبارت بود از: سابیدن پوست با گوگرد کبریت، حک کردن نام دوستان، خط انداختن با چاقو و ریختن اسید روی بدن.
شیوع رفتارهای خود آسیب رسانی
شیوع طول عمر هر نوع رفتار خودآسیب رسانی مستقیم اعم از با و بدون اقدام خودکشی در هر دو نمونه ۱۷٪ و شیوع طول عمر هر نوع رفتار خودآسیب رسانی غیرمستقیم ۳۰٪ بود و ۳۶٪ (۸۶ نفر) سابقه هر دو رفتار خود آسیب رسانی مستقیم و غیر مستقیم را داشتند. در ۹۹ نفز از کل شرکت کنندگان سابقه یک بار اقدام خودکشی وجود داشت که ۳۱ نفر (۳۱٪) از گروه بزهکار و ۶۸ نفر (۶۸٪)از گروه آزار دیده بودند.
عوامل پیشایند خود جرحی
برانگیزانندهها یا عوامل پیشایند و محرک رفتارهای خود آسیب رسانی در ۱۷ نفر (۱۰٪) قطع ارتباط با دوست صمیمی هم جنس، ۵۵ نفر (۲۲٪) قطع ارتباط و از دست رابطه با دوست جنس مخالف، ۲۶ نفر (۱۱٪) تعارض با والدین، ۱۸ نفر (۵/۷٪) افسردگی و تنهایی، ۱۰ نفر (۵٪) شکست در تحصیل یا کار مورد علاقه و در ۲۳ نفر (۵/۹٪) ترکیبی از عوامل فوق نقش داشتند.
مقایسه ویژگی های گروه بزهکار و آزاردیده
میانگین و انحراف استاندارد شرکت کنندگان پژوهش در متغییرهای پژوهش نشان داده شده است. براساس نتایج این جدول در همه زیر مقیاس های تنظیم هیجانی، خود انتقادی، الگوگیری از همسالان و قربانی شدن نمره گروه بزهکار بالاتر از گروه آزار دیده بود. برای مقایسه دو گروه از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس چند متغییره استفاده شد. تفاوت کلی دو گروه در متغییر ترکیبی معنی دار بود (۰۰۲/۰=P، ۸۸۶/۰=لامبدای ویلکز ،۸۴/۵=F). نتایج نشان داد تنها در دو زیر مقیاس نپذیرفتن هیجانها (۰۰۷/۰ = P ، ۳۲/۷ = F) و خود بی کفایت پنداری ( ۰۴۷/۰= P ، ۲/۴= F) نمره گروه بزهکار به صورت معنی داری بیشتر از گروه آزار دیده است.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

جدول ۹. نتایج مقایسه دو گروه بزهکار و آزار دیده در زیر مقیاس های تنظیم هیجانی، خود انتقادی و تاثیر همسالان