1. – فرهنگ، منوچهر، ۱۳۶۸، ترجمه ای از جنبه‌های حقوقی تجارت خارجی به گردآوری اتاق بازرگانی بین‌المللی و مرکز تجارت بین‌المللی، (آنکتاد-گات)،چاپ اول،تهران،انتشارات کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین‌المللی،ص۱۵ ↑

    1. – Nicole, Kornet,2013, The Interpretation and Fairness of Standardized Terms: Certainty and Predictability under the CESL and the CISG Compared, MAASTRICHT EUROPEAN PRIVATE LAW INSTITUTE,WORKING PAPER No. 2013/8, p.3. ↑

    1. – Gilles, Cuniberti,2014, The International Market for Contracts The Most Attractive Contract Laws, Law Working Paper Series, Paper Number 2014-02, P.3. ↑

    1. Humanism ↑

    1. – Phil, McConnaughy,2000 , THE SCOPE OF AUTONOMY IN INTERNATIONAL CONTRACTS AND ITS RELATION TO ECONOMIC REGULATION AND DEVELOPMENT, Law and Economics Working Papers Series,NO.00-10. ↑

    1. – رحمت،محمدرضا،۱۳۸۹،راهنمای تنظیم قرارداد ها به زبان انگلیسی،چاپ اول،تهران،نشر میزان،ص۱۶۵٫ ↑

    1. – Christopher, lundier, 1993, the law of international trade, 15th ed, HLT pub, London. ↑

    1. – داراب پور، مهراب، ۱۳۸۹، تفسیر قراردادهای تجاری بین ­المللی و شروط مبهم آن، ضمیمه مجله تحقیقات حقوقی- یادنامه شادروان دکتر امیر حسین فخاری ،۵۲، ↑

    1. – حیدری، احمد، ۱۳۸۶، بررسی تطبیقی ضوابط قراردادها در اصول قراردادهای تجاری بین ­المللی و موازین حقوقی ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد،دانشگاه بین‌المللی امام خمینی،فصل اول. ↑

    1. – Article 5: the internal law of the country chosen by the principal and the agent shall govern the agency relationship between them. ↑

    1. – The hague convention on the law applicable to international sales of goods,15june,1988 ↑

    1. – Indira, Carr,2010, INTERNATIONAL TRADE LAW, Fourth Edition, United Kingdom, London, Routledge-Cavendish publication,p567. ↑

    1. – دادخواه، محمدرضا،۱۳۷۹، حقوق بازرگانی بین ­المللی علمی کاربردی، چاپ اول، تهران، انتشارات شهر آشوب،ص۱۱٫ ↑

    1. – داراب پور، مهراب، ۱۳۹۱، قواعد عمومی حقوق تجارت و معاملات بازرگانی،چاپ اول،تهران،انتشارات جنگل،ص۵۶٫ ↑

    1. – Nicole Kornet,2011, CONTRACTING IN CHINA: COMPARATIVE OBSERVATIONS ON FREEDOM OF CONTRACT,CONTRACT FORMATION, BATTLE OF FORMS AND STANDARD FORM CONTRACTS,MAASTRICHT EUROPEAN PRIVATE LAW INSTITUTE, WORKING PAPER No. 2011/06,p12. ↑

    1. – UNIDROIT PRINCIPLES OF INTERNATIONAL COMMERCIAL CONTRACTS ↑

    1. – UNIDROIT (International Institute for the Unification of Private Law) ↑

    1. – STEFAN, VOGENAUER, 2010, Common Frame of Reference and UNIDROIT Principles of international commercial Contracts: Coexistence, Competition, or Overkill of Soft Law? , University of Oxford LEGAL RESEARCH PAPER SERIES, Paper No 34/2010, p4. ↑

    1. – FREEDOM OF CONTRACT ↑

      1. – عابدی،محمد،۱۳۸۳،اجل در تعهدات و قرارداداها،رساله برای اخذ دکتری تخصصی در رشته حقوق خصوصی،دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، ص۱٫ ↑

    1. – داراب پور، مهراب، ۱۳۹۱، قواعد عمومی حقوق تجارت و معاملات بازرگانی،چاپ اول،تهران،انتشارات جنگل،ص۵۴٫ ↑

    1. – اخلاقی، بهروز، امام، فرهاد، ۱۳۹۳، اصول قراردادهای تجاری بین المللی۲۰۱۰، چاپ اول، تهران،مؤسسه‌ مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش،ص۱۰٫ ↑

    1. NO FORM REQUIRED ↑

    1. – داراب پور،پیشین،ص۵۴٫ ↑

    1. – اخلاقی، بهروز، امام، فرهاد،پیشین،ص۱۰ ↑

    1. BINDING CHARACTER OF CONTRACT ↑

    1. – داراب پور، مهراب، ۱۳۹۱، قواعد عمومی حقوق تجارت و معاملات بازرگانی،چاپ اول،تهران،انتشارات جنگل،ص۵۵٫ ↑

    1. pacta sunt servanda ↑

    1. – اسکینی، ربیعا،۱۳۶۷ ،وجه التزام در قراردادهای تجاری بین‌المللی، مجله حقوقی بین‌المللی،۹،ص۴۳٫ ↑

    1. – ساورایی،پرویز،۱۳۷۹،شرط فورس ماژور در قراردادهای تجاری بین‌المللی،مجله تحقیقات حقوقی ،۳۱و۳۲،ص۱۹۴٫ ↑

    1. – اخلاقی، بهروز، امام، فرهاد،پیشین، ص۱۲٫ ↑

    1. – شیروی،عبدالحسین،۱۳۹۰،حقوق تجارت بین الملل،تهران،سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه­ها(سمت)،ص۱۵۱٫ ↑

    1. – Jason, Web Yakee, 2008, PACTA SUNT SERVANDA AND STATE PROMISES TO FOREIGN INVESTORS BEFORE BILATERAL INVESTMENT TREATIES: MYTH AND REALITY, Fordham International Law Journal, November 25, p.25. ↑

    1. – شیروی، عبدالحسین، شعبانی جهرمی، فریده،۱۳۹۱ ، مذاکره مجدد در قراردادهای سرمایه گذاری نفتی، فصل نامه مطالعات اقتصاد انرژی،ش ۳۴،صص۱۶۸-۱۷۲٫ ↑

    1. GOOD FAITH ↑

    1. Good faith and fair dealing ↑

    1. – شیروی، عبدالحسین، باباپور، محمد،۱۳۹۰، حسن نیت در توافقات عمومی، مجله حقوقی دادگستری،ش۷۵،ص۱۰٫ ↑

    1. – حافظی احمدی، پیشین، ص۳۲٫ ↑

    1. – داراب­ پور،مهراب،۱۳۷۴،جنبه­هایی از حقوق بازرگانی بین ­المللی،چاپ اول،تهران،نشر دانا،فصل دوم. ↑

    1. – داراب پور، مهراب، ۱۳۹۱، قواعد عمومی حقوق تجارت و معاملات بازرگانی،چاپ اول،تهران،انتشارات جنگل،ص۵۶٫ ↑

    1. – گورانی، فاطمه، ۱۳۹۲، مطالعه تطبیقی اصل حصن نیت در حقوق ایران و قراردادهای تجاری بین ­المللی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال،ص۸۰٫ ↑

    1. Common law ↑

    1. – دیلمی، احمد، ۱۳۸۸، حسن نیت در مسئولیت مدنی، رساله دکتری، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران،ص۹٫ ↑

    1. – گورانی، پیشین، ص۸۳ ↑

    1. – گورانی،همان، ص۸۴ ↑

    1. – اصغری آقمشهدی، فخرالدین و ابوئی، حمیدرضا، ۱۳۸۷، حسن نیت در انعقاد قرارداد در حقوق انگلیس و ایران، حقوق خصوصی،ش۱۲،ص۲۹٫ ↑

    1. – احمدالقشیری،طارق الریاض،۱۳۸۲،قانون حاکم بر نسل جدید قراردادهای نفتی:چرخش در روند داوری،ترجمه محسن محبی،مجله حقوقی، نشریه دفتر خدمات حقوقی بین ­المللی جمهوری اسلامی ایران،۲۹،ص۴۵٫ ↑

    1. – داراب پور، پیشین، ↑

    1. – اخلاقی، بهروز، امام، فرهاد،پیشین،ص۱۹٫ ↑

    1. – شیروی، عبدالحسین، ۱۳۹۲، داوری تجاری بین ­المللی، تهران، چاپ دوم، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه­ها(سمت)،ص۹۳٫ ↑

    1. – Autonomy of the arbitration clause or separability of arbitration clause. ↑

    1. – severability ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...