ب. برنامه های بازسازی و اجرای برنامه ­های توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کشور بیش از پیش آموزش متوسطه را که هم اکنون برای ۸۵ درصد از دانش آموزان یک آموزش پایانی است، (یعنی برای کسانی که به دانشگاه راه پیدا نمی کنند) با نیازهای جامعه طلب می‌کند. تلاش برای تعیین شرایط مناسب برای آموزش متوسطه در آماده­کردن فراگیران به منظور پذیرش نقش­های اجتماعی در آینده بسیارضروری است .

این شرایط نهایتاًً باید به ایجاد بستری مناسب برای آموزش متوسطه در آماده کردن فراگیران به منظور پذیرش نقش­های اجتماعی در آینده بسیار ضروری است. این شرایط نهایتاًً باید به ایجاد بستری مناسب برای تسهیل فرایند یاددهی ـ یادگیری منجر می­ شود. توجه به یادگیری به عنوان فرآیندی که در تمام طول زندگی ادامه دارد ما را وا می­دارد که محتوا و سازمان آموزش متوسطه را مورد تجدید نظر قرار دهیم. نیازهای بازار کار فشاری ایجاد می­ کند که باعث افزایش سال­های مدرسه می­ شود با در نظر گرفتن نسبت­های نام نویسی در سطح جهانی آموزش متوسطه بخشی از آموزش­های رسمی است که به لحاظ گسترش، سریعترین بخش بشمار می ­آید. مسئولیت­های آموزش متوسطه در واقع بسیار گسترده است زیرا اغلب در دوره دبیرستان است که زندگی آینده دانش آموز شکل ‌می‌گیرد. آموزش متوسطه باید بیشتر با دنیای بیرون ارتباط داشته باشد تا دانش آموزان بتوانند خط سیر خود را با پیشرفت­های فرهنگی و آموزشی تطبیق دهند. با توجه به نقش حساس آموزش متوسطه در آماده سازی نوجوانان و جوانان برای ورود به دنیای کار یا آموزش عالی ،انتظاراتی که نظام اجتماعی از این دوره آموزشی دارد توجه به ویژگی­ها و توانمندی­ها و به طور کلی صلاحیت­های حرفه­ای دبیران این دوره بیش از پیش ضروری است.

۲-۸آموزش منابع انسانی در آموزش و پرورش

تجربه کشورهای جهان نشان داده است که: آموزش منابع انسانی در نظام­های آموزشی موجب افزایش کارایی و اثر بخشی آموزش و پرورش شده است. بسیاری از کشورهای توسعه یافته، به کیفیت آموزش و پرورش بیش از کمیت آن اهمیت می­ دهند. توجه به کیفیت برتر آموزشی توانسته است تحولات عمیقی در رفتار کودکان و نوجوانان در مدارس ایجاد کند. این تحولات به نوبه خود افزایش توانایی­هایی فرد در انطباق با شرایط جدید اجتماعی را به دنبال داشته و موجبات ارتقاء سطح توسعه و رفاه اجتماعی را فراهم آورده است.

امروزه رشد اقتصادی مستلزم افرادی توانا و نیرومند است. توجه به کیفیت آموزش و پرورش است که می ­تواند افرادی توانمند را تربیت و به جامعه ارائه کند. ‌بنابرین‏ کشورهای در حال توسعه بایستی برای تسریع آهنگ رشد اقتصادی خود به کیفیت آموزشی توجه بیشتری معطوف دارند.

کیفیت آموزش و پرورش در حقیقت بستگی به کیفیت عواملی دارد که در تولید این خدمت مشارکت می نمایند. این عوامل عبارتنداز:

۱- کیفیت دانش آموزان به ‌عنوان دریافت کنندگان آموزش و متقاضیان تحصیل علم که طرف تقاضا را تشکیل می‌دهند.

۲- کیفیت معلمین به ‌عنوان عرضه کنندگان خدمت آموزشی و ارائه دهندگان دانش که طرف عرضه را تشکیل می‌دهند.

۳- کیفیت امکانات و تجهیزات ضروری برای فراهم آوردن محیطی مطلوب که در آن عمل آموزشی به صورت مفید تری ارائه گردد.

۴- کیفیت خدمات اداری، سازمان­ های هدایت کننده و برنامه ریزان آموزشی در جامعه آنان که اهداف کمی و کیفی را ترسیم و بر اساس آن منابع لازم را تخصیص می‌دهند.

۲-۹آموزش تضمین کننده کیفیت آموزش و پرورش

امروزه،کیفیت معلم به عنوان یکی از عوامل تعیین کننده کیفیت آموزش و پرورش قلمداد می­ شود و همان گونه که پیش از این اشاره شد عواملی چون میزان تحصیلات، آموزش‌های لازم برای تعلیم، علاقه و انگیزه به تدریس تعهد و مسئولیت در امر آموزش، میزان تجربه و میزان حقوق و دستمزد دریافتی در کیفیت معلم مؤثر هستند.

آموزش، از جمله مهمترین عوامل مؤثر بر کیفیت معلم است آموزش معلمان یک امر تخصصی است و شیوه ­های خاص خود را دارد، چنانچه معلم در خصوص نحوه ارائه مطالب روش­های ارتباط با دانش آموزان، شیوه ­های استفاده از منابع علمی مورد نیاز و … آموزش­های لازم را دریافت نماید کیفیت تدریسش ارتقا خواهد یافت.

امروزه در اکثر کشورهای در حال توسعه، دوره ­های متنوع تربیت معلم وجود دارد. زیرا علاوه بر میزان تحصیلات، معلمین بایستی از شیوه ­های آموزشی اطلاع کافی داشته باشند. اکنون آموزش دروس علوم و ریاضی در دوره های ابتدایی و راهنمایی نیازمند متون خاص خود ‌می‌باشد. کم بودن تسلط معلم بر متون، تفهیم مطالب را با مشکلات بسیاری مواجه خواهد ساخت.

‌بنابرین‏، چنانچه معلمین از آموزش­های لازم برخوردار شوند، نه تنها کیفیت آموزش آن ها بهتر خواهد شد بلکه معلم خوب، مانع افت تحصیلی و تکرار پایه می­گردد و از آن طریق در کاهش هزینه­ های آموزش در سطح ملی تاثیر بسزایی دارد.

تغییرات سریع اجتماعی و پیشرفت دانش بشری در دوره ­های کوتاه مدت از ویژگی­های اصلی جوامع امروزی است. معلمان به عنوان عرضه کنندگان علم لازم است در جریان این تغییرات قرار گیرند و دانش، مهارت و بینش خود را متناسب با وضعیت جامعه خود توسعه دهند. اهمیت موضوع با گذر از دوره ­های ابتدایی و راهنمایی به دوره متوسطه بیشتر می­ شود. در این دوره آموزش دروس تا حد زیادی تخصصی شده است و لزوم برخورداری دبیران از یافته های جدید رشته­ای را که در آن تدریس ‌می‌کنند به مراتب بیشتر از سایر دوره های تحصیلی است. با اعتقاد به اینکه دبیران باید آموزش­های لازم را فرا گیرند و همگام با رشد علم و تکنولوژی معلومات خود را افزایش دهند و حتی هدایت کننده تحولات و پیشرفت‌های جدید باشند نباید انتظار داشت که در حد یک دانشمند باشند بلکه در حد ضرورت از مواد و محتوای رشته‌های تخصصی خود آگاه باشند.

در کشورهای مختلف جهان آموزش دبیران دبیرستان بین ۳ تا ۵ سال طول می­کشد اکثر کشورها ۴ سال تعداد کمی ۳ تا ۵ سال آموزش می بینند. ‌بنابرین‏ لازم است همه دبیران دبیرستانها تحصیلات دانشگاهی داشته باشند و در رشته تحصیلی خود متخصص باشند. به عبارت دیگر در آن رشته مدرک (حداقل) لیسانس داشته باشند زیرا تحقیقات نشان داده است که دبیران با تحصیلات دانشگاهی، دانش آموزان خود را بهتر از دبیران بدون تحصیلات دانشگاهی آموزش و ارتقاء تحصیلی می­ دهند در دنیای پیشرفته امروز داشتن مدرک لیسانس نه تنها برای دبیران دبیرستان لازم است، بلکه برای معلمان سایر دوره­ ها نیز ضروری است. چنانچه این امر در بعضی ممالک سال­ها پیش بوقوع پیوسته است در سال ۱۹۸۱ـ۴۹ درصد دوره های مختلف مدارس آمریکا لیسانس و۵۰ درصد آن ها درجات فوق لیسانس و بالاتر را داشته اند.

آموزش­های لازم برای همه معلمان شامل معلومات عمومی، مهارت در موضوع تدریس، تسلط بر روانشناسی تربیتی و شیوه ­های تدریس است و معلم باید علاوه بر آگاهی کامل از موضوع درس روانشناسی تربیتی و استراتژی­ های تدریس را هم بداند. او باید از نیازها و علایق دانش آموزان به خوبی آگاه باشد و بتواند علاقمندی دانش آموزان را به درس افزایش دهد. همچنین معلم باید آمال و آرزو و احساس­های دانش آموزان را برای بهبود کیفیت تدریس مد نظر قرار دهد و در کنار همه این توانایی­ ها قدرت اداره کلاس را نیز داشته باشد.

در کشورهای صنعتی برنامه ی ارتباط مستمر با مشتریان در سرلوحه ی تمام برنامه های بازاریابی عرضه کنندگان انواع کالا و خدمات قرار دارد و در این راستا هرگز به یک بار فروش به مشتری رضایت نمی دهند. نکته ی مهم و قابل تأمل در فرایند ارتباط با مشتری این است که در صورت نارضایتی مشتری و رویگردانی وی از خرید مجدد کالا تمامی مکانیسم ها در جهت عکس عمل می‌کند، به گونه ای که برنامه ریزی تولید را مختل می کند و درآمد و سود عرضه کننده ی کالا را کاهش می‌دهد و ممکن است همان طور که گفته شد، ورشکستگی تولید کننده را در پی داشته باشد^[۵۲]، یا می توان چنین نتیجه گرفت که سود در تجارت، مستلزم مراجعه ی دوباره ی مشتری است، زیرا مشتریانی که به داشتن کالا یا خدمات شما مباهات می‌کنند، دوستانشان را هم به مصرف کالا یا خدمات شما تشویق می نمایند.

۲-۳-۲) پیش نیازها و عوامل مؤثر بر افزایش رضایت مشتری

مهم ترین دستاورد بازاریابی، رضایت واقعی مشتریان است اما رضایت پدیده ای نسبی، اقتضائی و پویا است که خود حاصل ترکیبی از عناصر و عوامل گوناگون است که مهم ترین آن ها عبارتند از:

• • ترویج فرهنگ کاسبکاری

• • تقویت روحیه ی مشتری مداری

• • بهبود رفتار حرفه ای

• • نزدیکی رفتار فروشنده و مصرف کننده

• مدیریت مشتریان راضی و ناراضی

پیش نیازها و عوامل مؤثر برای ایجاد، تقویت و حفظ رضایت مطلوب که خود باعث خشنودی، رغبت و ماندگاری مشتری می شود عبارتند از:

• الف: ترویج فرهنگ کاسبکاری

فرهنگ کاسبکاری معرف مجموعه ای از آداب و عادات و ارزش ها و سنت های کسب و کار است که شامل درستی و درستکاری، انصاف و مروت و حساسیت به حلال و حرام و ارزش و ضدارزش هاست. در فرهنگ کسب و کار اعتماد، اطمینان، اعتبار و خوشنامی معنا و مفهوم و جایگاه ویژه ای دارند. با ترویج و توسعه ی فرهنگ کاسبکاری می توان به بسیاری از عوامل ارزشی که در راضی سازی مشتریان نقش دارند دست یافت.

• ب: تقویت روحیه ی مشتری مداری

مشتری مداری نوعی نگرش و باور است که در آن اعتقاد به مشتری، ارتباط دائم با مشتری، احترام به حقوق مشتری و ‌پاسخ‌گویی‌ سریع و صحیح به انتظارات و ترجیحات مشتری بسیار مهم هستند. مشتری مداری یک ارزش جمعی و مشترک است که روحیه ی خدمت رسانی و مشکل گشای کارکنان را تقویت می‌کند و در نتیجه باعث افزایش رضایت مندی مشتریان می شود.

• ج: بهبود رفتار حرفه ای

رفتار حرفه ای رفتاری است که مورد پذیرش مشتریان قرار می‌گیرد و حاصل ویژگی های هفتگانه یا «هفت ت» می‌باشد که عبارتند از:

• توکل

توکل نیرویی است برای مبارزه با آفات خودشیفتگی و خودباختگی و تقویت کننده ی روحیه ی بردباری، مقاومت و استقامت و غلبه بر موانع و دستیابی به آرامش.

• تعهد

تعهد پایبندی به ضوابط، قواعد، قوانین و رموز حرفه ای و اخلاقی است.

• تخصص

تخصص مجموعه ای از تجربیات، دانش، معلومات و مهارت های حرفه ای است.

• تداوم

تداوم به معنای حضور دائم در حرفه و ایجاد اعتبار و ارزش حاصل از کسوت و احاطه بر حرفه.

• تعلق

تعلق شور و شوق و انگیزه در حرفه که باعث امیدواری و امیدآفرینی می شود.

• تحول

تحول دگرگونی و پویایی برای سازگاری با انواع تحولات.

• تکامل

تکامل سیری ناپذیری در حرفه و روحیه ی کمال جویی و سرآمدی و کمال در حرفه که ارزش آفرین است.

به طور خلاصه حرفه ای ها می‌کوشند تا با تقویت این ویژگی ها و رفتار مطلوب خود، رضایت مشتریان را افزایش دهند.

• د: نزدیکی رفتار فروشنده و مصرف کننده

رفتار مصرف کننده یکی از مهم ترین مباحث بازاریابی است که به اندازه ی کافی در بازاریابی به آن توجه نشده است. در بررسی و مطالعه ی رفتار مصرف کننده نکته ی بسیار ظریفی نهفته است و آن ضرورت شناخت و درک درست فرایند تصمیم گیری خرید و رفتار مصرف کننده، برای چگونگی «رفتار فروشنده» است.

متأسفانه در بسیاری از بازارها و فعالیت های بازاریابی، همبستگی و رابطه ای مناسب بین رفتار فروشنده و رفتار مصرف کننده وجود نداشته است که خود باعث نارضایتی و فاصله ی رفتاری بین خریداران و فروشندگان شده است.

• ه: مدیریت مشتریان راضی و ناراضی

یکی دیگر از عوامل مؤثر بر رضایت مشتری، مدیریت مشتریان راضی و ناراضی است.

بازاریابان موظف هستند تا با شناخت و اندازه گیری رضایت و نارضایتی مشتریان به طور منظم و گاهی موردی و تصادفی، علل و عوامل آن ها را شناسایی کرده و انواع مشتریان خود را به درستی اداره کنند.

تأکید زیاد بازاریابان بر مشتریان راضی و کم توجهی به مشتریان ناراضی و به ویژه مشتریان ناراضی ساکت و خاموش از ضعف های بزرگ آنان در گذشته بوده است. شناسایی مشتریان ناراضی شاکی و ساکت و علت‌یابی شکایت یا سکوت آن ها و برخورد و واکنش سریع و درست با انواع مشتریان باعث می شود تا نه تنها به نارضایتی ها و گله ها و شکایات توجه و رسیدگی شود بلکه از آثار تخریبی و امواج منفی مشتریان ناراضی ساکت جلوگیری شود.

افزایش رضایت مشتریان از طریق مدیریت مشتریان راضی و ناراضی شامل مراحل زیر است:

• • اندازه گیری رضایت و نارضایتی مشتریان

• • شناسایی مشتریان «ناراضی شاکی» و رسیدگی سریع و حذف عوامل نارضایتی و شکایت آن ها.

• • شناسایی مشتریان «ناراضی ساکت» و تلاش برای شکست سکوت آن ها و علت یابی سکوت و حذف آن ها.

• • برخورد درست با مشتریان ناراضی «شاکی و ساکت» و مراقبت ویژه از آن ها.

• مدیریت بازارداری شامل مدیریت ارتباط با مشتریان گوناگون

تقویت فرهنگ کاسبکاری، ترویج روحیه ی مشتری مداری، بهبود رفتار حرفه ای، نزدیک سازی بیشتر رفتار فروشنده و مصرف کننده و مدیریت بهتر مشتریان راضی و ناراضی از جمله موارد و عوامل مؤثر بر افزایش رضایت مشتریان هستند که لازم است مورد توجه بازاریابان قرار گیرند.

رضایت مشتری شدیداًً تحت تأثیر انتظارات و توقعات مشتری می‌باشد. اختلاف میان کیفیت مشاهده شده و کیفیت مورد انتظار که «رد انتظار» نامیده می شود، پیش بین قوی رضایت مشتری می‌باشد.

بند سوم) جبران طرحواره

جبران طرحواره به جبران افراطیِ طرحواره های ناسازگار اولیه اشاره دارد. بسیاری ‌از بیماران، آن سبک رفتاری یا شناختی را برمی گزینندکه به نظر می رسدمتضادچیزی است که مابراساس آنچه درمورد طرحواره های اولیۀ بیماران می‌دانیم پیش‌بینی می‌کنیم. برای مثال، بعضی از بیمارانی که دردوران کودکی محرومیت هیجانی شدیدی را تجربه کرده‌اند دربزرگسالی به شیوه ای خود شیفته رفتار می‌کنند. این حس ظاهری سزاوار بودن، محرومیت نهفتۀ شخص را پنهان می‌کند.

جبران طرحواره اغلب تا حدی کار آمد است برای مثال به جای رفتاربه سبکی که حس محرومیت را تقویت می‌کند، برخی ‌از بیماران تلاش خودرابرای ارضای این نیازها به کار می گیرند.متاسفانه این تلاش ها اغلب نتیجۀ معکوس می‌دهد. بیماران خود شیفته ممکن است درنهایت ازدوستان، همسران و همکاران خود بیگانه شوندودوباره به حالت محرومیت بازگردند.

بیماران ضدوابسته ممکن است دریافت هر گونه کمک از سوی دیگران را شدیداً رد ‌کنند و به گونه ای افراطی درپی خود واقعیت بخشی باشند.این گونه افراد حتی درصورت لزوم هم ‌از کسی سوال نمی پرسند.یا بیمارانی که طرحوارهً وابستگی/بی کفایتی دارند ممکن است هرانتقاددرستی را شدیداً رد کنندودرنتیجه خود راازمزیت بازخورد های سازنده محروم می‌کنند، درصورتی که این بازخورد ‌ها ممکن است به کفایت یا موفقیت بیشتری منجر شود.

فرایند های جبران طرحواره ممکن است به ‌عنوان برخی از تلاش های موفق بیماربرای چالش با طرحواره هایش نیز مطرح شوند.متاسفانه جبران طرحواره ها تقریبا همیشه متضمن شکست دربازشناسی آسیب پذیری نهفته است؛در نتیجه اگر جبران طرحواره با شکست مواجه شود، درمان به دلیل عدم آمادگی بیماربرای تجربه مجدد هیجان های شدید به تعویق می افتد.علاوه براین رفتارهای طرحواره خاست که به صورت افراطی جبران می‌شوند، ممکن است حقوق دیگران را به صورت آشکارازیر پا بگذارندودرنهایت به پیامد های ناگوار درزندگی منجر شوند(جفری یانگ ۱۹۵۰).

بند چهارم) فنون شناختی طرحواره

درحال حاظر دوتکنیک برای شناسایی طرحواره ها وجود دارد۱)استفاده از پیکان رو به پایین ۲)مشاهدۀ درون مایه های مشترک فرد نسبت به خودش ودیگران. برای شناسایی باورها وطرحواره های بیماران می توان ازپرسشنامه باورهای فردی بک وپرسشنامۀ طرحوارۀیانگ استفاده کرد.

الف)پیکان رو به پایین:

بعضی از افکار منفی، درست ازآب درمی آیند. بیماری پیش‌بینی می کرد که ‌در مهمانی طرد خواهد شد یا مورد بی اعتنایی بقیه قرار می‌گیرد. این فکر نوعی پیش گویی است اما احتمال دارد صحت ‌پیداکند. جستجوی باورهای زیر بنایی ترس،به ‌او کمک می‌کند تا فکررا از درجۀ اعتبار ساقط کند. درمانگر درتکنیک روبه پایین، مدام درباره فکر یا واقعه از بیمار سوال می‌کند: اگر این فکر درست باشد، بعدش چه اتفاقی می افتد؟ یا اگر این واقعه رخ بدهد، جه معنایی برای شمادارد؟ هدف استفاده از این تکنیک شناسایی باورهای مرکزی است. همان باوری که هسته اصلی مشکلات محسوب می شود.

ب) انگیزه آفرینی برای تغییر طرحواره:

طرحواره ها ماهیتا دربرابرتغییر مقاومند. بیماران معمولا روش هایی رابکارمی گیرند ‌تا این طرحواره ها تغییر نکنند مثل اجتناب شناختی وهیجانی، کمربند محافظتی جبران طرحواره واجتناب طرحواره (جفری یانگ،۱۹۵۰).

در روند شناسایی وفرمول بندی طرحواره رویکرد شناخت درمانی، ممکن است مقاومت دربرابر تغییر به اشکال مختلف بروزکند از جمله، ناتوانایی برای یادآوری خاطرات مهم، اجتناب ازادامۀ درمان عدم انجام تکالیف خانگی وچالش بادرمانگر. طرحواره ها خودتداوم بخش هستند و ممکن است تلاش برای اصلاح آن ها کاری سخت ‌و طاقت فرسا باشد. علاوه براین طرحواره ها سال هاست که از طریق پردازش اطلاعات انتخابی، تقویت ‌و تایید شده اند. بعضی از ‌بیماران معتقدند اگر چه طرحواره هایشان حالتی دردناک وزیان بار دارند، اما باواقعیت همخوان هستند وتلاش برای اصلاح این باورهای بنیادین به معنی رها کردن راهبرد انطباقی است .بعضی از بیماران نیز معتقدند تلاش برای اصلاح طرحواره ،کاری درد ناک پایان ناپذیر است وهیچ فایده ای ندارد(شهامت و همکاران،۱۳۸۹).

درفرآیند به کارگیری این تکنیک، بهتر است از رویکرد ابهام زدایی استفاده کرد. به جای اینکه بیماران برداشت کنند که مادرحال سفر پر پیچ خم به نواحی تاریک و ناخودآگاه ذهن آن ها هستیم وبه یاددرمان های ترسناک روان کاوی بیفتند، شناخت درمانگر رویکردی صادقانه اتخاذ می‌کند. شناخت درمانگر با طرحواره ها نیز همانند سایر افکار برخورد خواهد کرد : یعنی می‌توانیم آن ها را با کمک بیمار بشناسیم و در معرض واقعیت آزمایی قراردهیم.طرحواره ها می توانندبه طورموقت با باورهای جایگزین جابه جاشوند،به گونه ای که بتوانیم آن ها رادربافتار زندگی واقعی ‌بیماران آزمون کنیم . با این حال،برای انجام چنین کاری،بابد دربارۀ انگیزه بیماربرای تغییرطرحواره به بحث وتبادل نظر پرداخت. در این مرحله می توان چنین اقداماتی انجام داد:توضیح دقیق عملکرد طرحواره هابه بیماران ،بررسی ترس ها یا بیمناکی بیماران دربارۀدستیابی به خاطرات اولیه چالش با نگرش بیمار ‌و تاکید ‌بر رویکرد کاربردی ‌و مبتنی برعقل سلیم در شناخت درمانی. یکی ‌از مشکلات عمدۀ بیماران درروند تغییرواصلاح طرحواره ها، اشتباه گرفتن شناخت درمانی با روان کاوی است. تغییرواصلاح طرحواره هامی تواند بدون هیچ گونه اشاره ای به ناخودآگاه وسایر مفاهیم روانکاوی صورت بگیرد ما به بیماران تأکید می‌کنیم که (۱)روند واصلاح طرحوار ه ها ساختارمند است(۲)درمانگر به بیما ر تکالیف خانگی خود یاری می‌دهد،(۳)برای هر جلسه،دستور جلسه خواهیم داشت و(۴)تمرکز اصلی ما ‌بر چالش ،آزمون وحتی عمل کردن برخلاف طرحواره است( تورس ۲۰۰۲ ).

مشکل متداول دیگر،ناامیدی بیماردربارۀ اصلاح طرحواره است.بیماران ممکن است تغییر شخصیت خودرادرفرایند درمان ،امری غیرواقع بینانه بدانند چون سالهاست با این روش رفتار کرده‌اند. درمانگر می‌تواند خاطر نشان سازد که هدف درمان تغییر شخصیت آن ها نیست، بلکه تغییر اثر طرحواره ها برزندگی آ ن هاست ودرطی فرایند درمان آن ها باز هم همان فرد قبلی خواهند ماند.بااین حال اگر روند درمان را به درستی پشت سربگذارند،اثرات منفی طرحوار ها برزندگی آن ها کمترمی شود. البته در ابتدا ی درمان هیچ گو نه تضمینی برای موفقیت در اصلاح طرحواره های منفی وجود ندارد وچون بیمار تلاشی برای اصلاح طرحوار ه انجام نداده است،‌بنابرین‏ به موفقیت این کاربادیده شک وتردید نگاه می‌کند بیماران ‌را تشویق می‌کنیم که نگرشی آزمایشی اتخاذ کنند: بگذاراین کاررا انجام دهم تاببینم باعث تغییر من می شود یا خیر . علاوه براین،بیمارراتشویق می‌کنیم که توقعات واقع بینانه ای از درمان داشته باشد.به عنوان مثال :فکر نکنند درطی درمان یابطور کامل خوب می‌شوند ‌یا این که اصلا تغییر نمی کنند.همان‌ طور که مدت هاوقت لازم است تابتوانید از طریق تمرین وتکراربه تناسب جسمی دست پیدا کنید،برای تغییر طرحواره زمان زیادی لازم است. فرایند تغییر همه یا هیچ نیست، بلکه روی یک طیف درجه بندی می شود.تغییرات هر چند اندک در میزان اعتقاد به طرحواره یاهیجان ها نیز می‌توانند به عنوان تغییر در نظر گرفته شوند.حتی آگاهی از نحوه ی شکل گیری عملکرد طرحواره نیز نوعی تغییر محسوب می شود( تورس ۲۰۰۲ ).

ج) بررسی زندگی از چشم انداز یک طرحوارۀ مثبت تر:

۲-۱-۲-۱ الگوی زیستی افسردگی

به اعتقاد الگوی زیستی، افسردگی اختلال بدن است. چهار سرنخ وجود دارد که نشان می‌دهند بدن عمیقاً در افسردگی درگیر است (شویلر^[۵۴]، ۱۹۷۴؛ به نقل از روزنهان و سلیگمن، ترجمه سیدمحمدی: ۱۳۸۹).

اولاً افسردگی تا اندازه‌ای بعد از دوره های تغییر فیزیولوژیکی طبیعی در زنان رخ می‌دهد؛ بعد از به دنیا آوردن کودک، هنگام یائسگی و درست قبل از قاعدگی.

ثانیاًً شباهت قابل ملاحظه‌ای بین نشانه ها در فرهنگ، جنسیت، سنین و نژادها حاکی از این فرایند زیستی زیربنایی است.

ثالثاً درمان‌های بدنی، به ویژه داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و بازدارنده‌های منوآمینواکسیداز و شوک برقی تشنج‌آور، افسردگی را به طور مؤثری درمان می‌کنند.

بالأخره اینکه گاهی افسردگی به صورت عوارض جانبی داروها در افراد بهنجار ایجاد می‌شود، به ویژه افسردگی می‌تواند به وسیله رزرپین ایجاد ‌شود که داروی کاهش‌دهنده فشارخون است. این سرنخ‌ها عامل محرکی برای یافتن مبنای زیستی افسردگی بوده‌اند (روزنهان، سلیگمن^[۵۵]، ترجمه سیدمحمدی: ۱۳۸۹).

الف- عوامل ژنتیکی و افسردگی یک قطبی

خویشاوندان درجه یک بیماران افسرده یک قطبی، بین دو تا پنج برابر بیشتر از افراد جامعه بهنجار در معرض خطر افسردگی قرار دارند (کلر، بردسلی، دورر، لاووری، ساموئلسون، و کلرمن، ۱۹۸۶؛ به نقل از روزنهان و سلیگمن، ترجمه سیدمحمدی: ۱۳۸۹). درحالی که شواهد حاکی از آن هستند که افسردگی دو قطبی می‌تواند قویاً ارثی باشد، ولی افسردگی یک قطبی فقط به صورت ضعیف ارثی است. فقط ۲۸ درصد از دوقلوهای یک تخمکی برای افسردگی دوقطبی ناهمخوانند، درحالی که حداقل ۶۰ درصد از دوقلوهای یک تخمکی برای افسردگی یک قطبی ناهمخوان هستند (آلن، ۱۹۷۶؛ به نقل از روزنهان و سلیگمن، ترجمه سیدمحمدی: ۱۳۸۹). شواهد بهتر از بررسی‌های خویشاوندان اختیار شده در برابر خویشاوندان زیستی بیماران افسرده به دست آمده‌است. خویشاوندان زیستی در مقایسه با خویشاوندان اختیار شده، هشت برابر بیشتر در معرض خطر افسردگی یک قطبی قرار دارند (وندر، کتی، روزنتال، شولزینگر، اورتمن و لاند^[۵۶]، ۱۹۸۶). در مجموع روشن است که داشتن عضو خانواده افسرده، خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می‌دهد. ‌بنابرین‏ شواهد ژنتیکی تا اندازه‌ای از رویکرد زیست پزشکی در افسردگی یک‌قطبی حمایت می‌کند. با این حال شواهد دارویی و زیست‌شیمیایی نیرومندترند (روزنهان و سلیگمن، ترجمه سیدمحمدی: ۱۳۸۹).

ب- اساس نوروشیمیایی افسردگی

الگوی زیست‌شیمیایی معتقد است که افسردگی یک اختلال انگیزشی است که به وسیله کمبود آمین‌های بیوژنیک^[۵۷] ایجاد می‌شود. آمین‌های بیوژنیک موادهای نوروشیمیایی هستند که انتقال عصبی را تسهیل می‌کنند. آن‌ ها به دو گروه یا دو ساختار شیمیایی مختلف تقسیم می‌شوند: کاته‌کولامین‌ها^[۵۸]، که شامل نوراپی‌نفرین، اپی‌نفرین و دوپامین می‌شوند؛ و ایندول‌آمین‌ها^[۵۹]، که سروتونین و هیستامین را شامل می‌شوند. نوراپی‌نفرین و سروتونین، دو ناقل عصبی از نوع آمین‌های زیستی هستند که بیشترین دخالت را در پاتوفیزیولوژی اختلالات خلقی دارند. همچنین داده ها حاکی از آن است که فعالیت دوپامین ممکن است در افسردگی کاهش یافته باشد. ناقل‌های عصبی اسید آمینه (به خصوص GABA) و پیتیدهای مؤثر بر اعصاب (به خصوص وازوپرسین و مواد افیونی درونزا) در اختلالات خلقی مؤثرند.

استرس شدید زودرس می‌تواند تغییرات پایدار در پاسخ‌های رفتاری و نوروآندوکروین (غدد درون‌ریز عصبی) ایجاد کند. افزایش HPA شاه علامت پاسخ استرس بوده و یکی از روشن‌ترین شواهدی است که ارتباط بین افسردگی و بیولوژی استرس را نشان می‌دهد. نقش کورتیزول در استرس مشهود است. هیپرکورتیزولمی (افزایش سطح کورتیزول فوق کلیوی) در افسردگی، بیانگر یک یا چند مورد از آشفتگی‌های مرکزی زیر است:

کاهش سروتونین مهاری، افزایش فعالیت نوراپی‌نفرین، استیل کولین یا هورمون کورتیکوتروپین یا کاهش مهار پس‌خوراندی از هیپوکامپ.

ج- دارودرمانی

در درمان اختلال افسردگی، رویکردهای درمانی متفاوتی وجود دارد. در رویکرد روان‌پزشکی، درمان دارویی در خط مقدم درمان این اختلال قرار دارد (پنجمین ویراست تجدید نظر شده راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی؛ ۲۰۱۳).

استفاده از دارودرمانی احتمال بهبود بیمار را ظرف یک ماه آینده دو برابر می‌کند، ظهور اثرات درمانی تمامی داروهای ضد افسردگی بین ۳-۴ هفته طول می‌کشد. انتخاب دارو بایستی متناسب با وضعیت جسمی بیمار، مزاج و سبک زندگی وی و به نحوی که کمترین تداخل را با آن داشته باشد صورت بگیرد (سادوک و سادوک، ترجمه پورافکاری: ۱۳۸۸).

از آنجایی که افسردگی اختلال عود کننده‌ای است، پزشکان توصیه می‌کنند که مصرف دارو برای مدت طولانی ادامه پیدا کند تا از برگشت آن پیشگیری شود، پس متخصصان از دارو به نحوی برای پیشگیری هم استفاده می‌کنند، با این حال در یک تحقیق نشان داده شد که ۲۵درصد از بیمارانی که در مرحله نگهداری درمان، دارو مصرف می‌کنند باز دوره‎‌های بازگشت را تجربه می‌کنند (سولومون، لئون، ۲۰۰۵؛ به نقل از روزنهان و سلیگمن، ترجمه سیدمحمدی: ۱۳۸۹).

از سویی هر زمان که بحث استفاده از دارو برای درمان افسردگی به میان می‌آید به طور موازی ‌در مورد تأثیرات جانبی این داروها و اثری که بر بیماران دارد نیز صحبت می‌شود، از جمله خودکشی، و اثر متفاوت آن بر اضطراب همزمان، درد، زمان شروع خواب، و ساختار خواب، احتمال اثرات نامطلوب قطع دارو. همه این عوامل به نوبه خود به نحوی با افزایش خطر خودکشی مرتبط است (فیفر، گنوزی، گن، زیوین و والنتین^[۶۰]، ۲۰۰۹؛ وجینار، ایلگن، وجینار، مککامون، والنستین و بروئر^[۶۱]، ۲۰۰۹؛ گن، زیوین، مک کامون و والنتین^[۶۲]، ۲۰۰۸).

بدین منظور، در اغلب موارد درمان افسردگی ترکیبی از دارودرمانی و مشاوره است. اگر چه این درمان مؤثر است، اما بر روی بسیاری از مراجعان اثر موقت دارد (بهرنز و تریل^[۶۳]، ۲۰۱۱)، و این در حالی است که محققان نشان داده‌اند که روان‌درمانی هم دارای مقبولیت است و هم درمان مؤثری می‌باشد (وستن و مورسن^[۶۴]، ۲۰۰۱)، اما مطالعات همچنان نشان می‌دهد که حدود ۵۰% از نشانه های بهبود یافته به طور معناداری عود می‌کنند (وستن و مورسن، ۲۰۰۱).

در بین این درمان‌ها شناخت‌درمانی از اهمیت بیشتری برخوردار است. شناخت‌درمانی دارای پشتوانه محکمی از مشاهدات بالینی منظم، آزمون‌های تجربی، امکان پژوهش و فرمول‌بندی‌های نظری است که آن را از سایر رویکردهای درمانی متمایز ساخته است (پروچاسکا ونور کراس؛ ترجمه سیدمحمدی: ۱۳۸۶)؛ و پژوهش‌های انجام شده عمدتاًً شامل مقایسه دارودرمانی و روان‌درمانگری شناختی-رفتاری است (برید اتکینسون، کوالیتی و بگبی^[۶۵]، ۲۰۰۶) نتایج تأثیر یکسان هر دو روش و یا برتری رویکرد شناختی-رفتاری را بر درمان افسردگی نشان داد.

تحقیقات نشان می‌دهند که افسردگی به میزان بالایی با اضطراب همبودی دارد و همچنان خط اول درمان برای این بیماری همراه با اضطراب نیز، درمان رفتاری شناختی و مهار کننده انتخابی باز جذب سروتونین است (هولی^[۶۶]، ۲۰۱۲). از سوی دیگر نشان داده شد که روان‌درمانی یک روش مؤثر برای درمان اضطراب و افسردگی برای بسیاری از افراد است (اتو، اسمیت و ریز^[۶۷]، ۲۰۰۴؛ مت، دکر، شویورز و جانگ^[۶۸]، ۲۰۰۷).

د- درمان با تشنج برقی^[۶۹]

۲-۱- در شرکت مختلط سهامی در بند ۲ ماده ۵۲۱ «در صورت تقاضای انحلال شرکت از دادگاه به وسیله یکی از شرکای ضامن، مطابق ماده (۵۲۲) این قانون».

هر یک از شرکای ضامن می‌تواند انحلال شرکت را از دادگاه تقاضا کند مشروط بر این که شش ماه قبل از تقاضای انحلال مراتب را از طریق اظهار نامه رسمی به شرکت اعلام کرده باشد. اگر دادگاه جهات تقاضا را مطابق ماده ۴۹۲ موجه تشخیص دهد، حکم انحلال را صادر می‌کند. مجمع عمومی فوق العاده شرکت می‌تواند ظرف مهلت مذکور با رعایت مقررات این قانون از طریق واگذاری سهم الشرکه شریک متقاضی انحلال یا اخراج وی از شرکت مانع انحلال شود.

۳-۱- بند ۱ ماده ۵۳۰ (شرکت مختلط سهامی خاص) «در صورت فوت یا محجور شدن همه شرکای ضامن، مطابق ماده (۵۲۲) این قانون».

در صورت فوت همه شرکای مجمع عمومی فوق العاده شرکت باید ظرف سه ماه تشکیل شود و درباره انحلال شرکت ها تصمیم منقضی بگیرد. در غیر این صورت هر ذی نفع می‌تواند انحلال را از دادگاه تقاضا کند.

۴-۱- بند ۱ ماده ۵۴۰ (شرکت مختلط غیر سهامی): «در صورت فوت یا محجور شدن هر یک از شرکای ضامن ماده ۵۴۱ این قانون».

در صورت فوت یکی از شرکای ضامن مفاد ماده (۵۰۳) این قانون مجری است. اگر برخی از شرکای با مسئولیت محدودی با بقای شرکت مخالف باشند. سایر شرکای می‌توانند با رعایت مقررات این قانون از طریق انتقال گرفتن سهم اش که یا موافقت با واگذاری آن به غیر یا اخراج شریک مذکور، مانع انحلال شوند.

و: حجر:

قانون گذار فوت یا حجر یکی از شرکای را موجب انحلال شرکت می‌داند (مطابق بند و ماده ۱۳۶ ق.ت) و این دو در یک ماده توضیح داده شده اند و عملاً آنچه که راجع به فوت گفته شد راجع به حجر نیز صدق می‌کند.

ماده ۱۴۰ ق.ت. «‌در مورد محجوریت یکی از شرکای مطابق مدلول ماده فوق عملی خواهد شد».

در اینجا منظور از مدلول ماده فوق همان ماده ۱۳۹ ق.ت. می‌باشد که راجع به شرکت تضامنی و بالطبع نسبی و مختلط غیر سهامی گفته شد همچنین آنچه که ‌در مورد فوت در ل.ق.ت. مصوب ۱۳۹۱ بیان گردید راجع به محجوریت نیز عمل می شود.

بند دوم: حقوق انگلستان:

آن چه که به نظر می‌رسد در حقوق انگلستان انحلال به صورت قانونی وجود ندارد و انحلال اجباری فقط به صورت انحلال قضایی می‌باشد و قانون گذار این اختیار را کاملاً در اختیار دادگاه قرار داده است که شرکت را با توجه به آنچه که خواهیم گفت منحل نماید.

بند سوم: مقایسه حقوق ایران و انگلستان:

عملاً همان طور که مشاهده می شود و گفته شد حقوق ایران بر عکس حقوق انگلستان مطالبی درباره انحلال قانونی گفته است که نشان دهنده اعمال قدرت قانون گذار بر حقوق تجارت است در انگلستان شرکای طلبکاران و مخصوصاً دادگاه اختیارات ویژه ای در انحلال شرکت دارا می‌باشند.

گفتار دوم: انحلال قضایی:

در انحلال به حکم دادگاه^[۷۱] (انحلال قضایی) موجب انحلال، حکم مرجع ذی صلاح و قضایی است.

بند اول: حقوق ایران

شرکت تجارتی با درخواست هر ذی نفع به وسیله دادگاه منحل می شود که بیشتر در شرکت سهامی این امر پیش‌بینی شده است و قانون گذار به صراحت از درخواست ذی نفع و رأی دادن توسط دادگاه صحبت نموده است حال مواردی را که در شرکت های تجارتی موجب انحلال به وسیلۀ دادگاه شود را توضیح خواهم داد:

الف: عدم انجام موضوع شرکت یا توقف فعالیت های آن:

عدم انجام موضوع شرکت یا توقف فعالیت های آن موجب می شود که هر ذی نفعی بتواند حکم انحلال شرکت را از دادگاه درخواست نماید و دادگاه با توجه به دلایل مکفی می‌تواند رأی به انحلال شرکت دهد این امر فقط در شرکت سهامی موجب انحلال می شود با توجه به درخواست ذی نفع که توضیح خواهیم داد:

۱- مطابق بند ۱ ماده ۲۰۱ ل.ا.ق.ت. ۱۳۴۷ «در صورتی که تا یک سال پس از به ثبت رسیدن شرکت هیچ اقدامی جهت انجام موضوع آن صورت نگرفته باشد و نیز در صورتی که فعالیت های شرکت در مدت بیش از یک سال متوقف شده باشد».

در این بند قانون گذار به چند مورد اشاره نموده است اولاً شرکت پس از آن که به ثبت رسید عملاً فعالیتی ننموده است ثانیاًً فعالیت داشته است و همچنین بر اساس آن چه که در ثبت شرکت ها لحاظ شده است به فعالیت خود ادامه داده است. ولی بعد از مدتی فعالیتش متوقف شده است. ثالثاً فعالیت داشته است ولی بنا به دلایلی در مدت بیش از یک سال فعالیتش متوقف شده است.

حتماً باید در یک سال فعالیت ننموده باشد تا هر ذی نفع بتواند از دادگاه تقاضای انحلال شرکت را بنماید. در شرکت تعاونی نیز توقف بیش از یک سال بدون عذر موجه باعث انحلال شرکت می شود.

۲- ل.ق.ت. مصوب ۱۳۹۱: بند ۱ ماده ۳۱۰ ل. ق. ت. مصوب ۱۳۹۱ «تا یک سال پس از به ثبت رسیدن شرکت هیچ اقدامی برای انجام موضوع آن صورت گرفته یا فعالیت های شرکت به مدت بیش از یک سال متوقف شده باشد.» که همانند بند ۱ ماده ۲۰۱ ل.ا.ق.ت. مصوب ۱۳۴۷ می‌باشد. منتها بند ۱ ماده ۳۱۰ برای همۀ شرکت های تجارتی صدق می کندو یک قاعدۀ عمومی می‌باشد.

ب: عدم تشکیل مجمع عمومی برای رسیدگی به حساب های شرکت در مدت مقرر:

مجمع عمومی می بایستی به حساب شرکت سهامی در مدت مقرر در قانون و اساسنامه رسیدگی نماید عدم رسیدگی توسط مجمع عمومی می‌تواند موجبات انحلال را در شرکت سهامی فراهم سازد.

۱- شرکت سهامی: بند ۲ ماده ۲۰۱ ل.ا.ق.ت. مصوب ۱۳۴۷ «در صورتی که مجمع عمومی سالانه برای رسیدگی به حساب های هر یک از سال‌های مالی تا ده ماه از تاریخی که اساسنامه معین ‌کرده‌است تشکیل نشده باشد.»

در شرکت سهامی تشکیل مجمع عمومی سالیانه هر سال و در پایان سال مالی به نحو مقرر در اساسنامه الزامی است. زمان انعقاد این مجمع بسته به آغاز و پایان سال مالی شرکت در اساسنامه تعیین می‌گردد. آمره بودن این حکم از نگارش و مفهوم مادۀ ۸۹ ل.ا.ق.ت. مصوب ۱۳۴۷ می توان مشاهده نمود:

«مجمع عمومی عادی باید سالی یک بار در موقعی که در اساسنامه پیش‌بینی شده است برای رسیدگی به ترازنامه و حساب و سود و زیان سال مالی قبل و صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دورۀ عملکرد سالیانۀ شرکت و رسیدگی به گزارش مدیران و بازرسی بازرسان و سایر امور مربوط به حسابهای سال مالی تشکیل شود»^[۷۲]

ماده ۱۱۰ قانون مالیات های مستقیم سال ۱۳۶۵ در تلاش برای پر نمودن خلائی ناشی از سکوت قانون گذار در تعیین مدت برای تشکیل این مجمع، ضرب الاجل چهار ماهه برای این منظور را پیش‌بینی نموده است. همچنین ماده ۲۵۴ ل.ا.ق.ت مصوب ۱۳۴۷ برای مدیرانی که شش ماه پس از پایان سال مالی مجمع عمومی سالیه را دعوت نکند مجازات حبس و یا جزای نقدی و یا هر دو را قائل شده است. در این مورد نیز هر ذی نفع می‌تواند انحلال دادگاه را در صورت عدم رعایت موارد اشاره شده بنماید.^[۷۳]

۲- ل.ق.ت. مصوب ۱۳۹۱: بند ۲ ماده ۳۱۰ لایحۀ قانون تجارت مصوب ۱۳۹۱ «مجمع عمومی عادی سالانه برای رسیدگی به حساب های هر یک از سال های مالی تا ده ماه از تاریخی که اساسنامه معین ‌کرده‌است تشکیل نشده باشد.»

ج: بلا تصدی ماندن سمت های هیئت مدیره و مدیر عامل:

در صورت خلأ در هر یک از سمت های مدیریت در شرکت سهامی بیش از مدت معینی موجبات انحلال شرکت را فراهم می کند.