صفحه ۳۱۷ .

باید توجه داشت که دارندگان انواع اوراق قرضه شرکت ( اوراق قرضه ،سهام ممتاز، سهام عادی و سود انباشته ) دارای نرخ بازده و هزینه سرمایه مخصوص به خود هستند.

۲-۳-۲) هزینه بدهی ها ( اوراق قرضه )۱:

نرخ بازده تا تاریخ سررسید یا نرخ بازده داخلی مورد نظر خریداران تعیین کننده میزان هزینه مؤثر بدهی قبل از کسر مالیات است و از آنجا که هزینه بهره یک نوع هزینه قابل قبول مالیاتی است باید هزینه آن برگ را پس از کسر مالیات محاسبه کرد و آنچه به دست می‌آید هزینه خاص بدهی است .

Km : هزینه مؤثر بدهی قبل از کسر مالیات بر مبنای نرخ سالانه .

t : نرخ مالیات شرکت . Kd = Km (۱- t )

Kd : هزینه مؤثر بعد از کسر مالیات .

۳-۳-۲) هزینه سهام ممتاز۲:

پرداخت سود سهام هزینه ای است که شرکت بابت سهام ممتاز می پردازد .هزینه خاص هر برگ از سهام ممتاز ‌به این طریق محاسبه می شود که شرکت سود پرداختی سالانه هر سهم را بر خالص پول دریافتی تقسیم می‌کند .

D : سود پرداختی سالانه هر سهم .

Pn : پول دریافتی از بابت فروش هر سهم .

Kp : هزینه خاص هر برگ از سهام ممتاز .

D

Pn

Kp =

۴-۳-۲) هزینه سهام عادی۳:

هـزینه خاص سـهام عادی عبارت است از حـداقل نرخ بازدهی که شـرکت بـاید عایـد

۱ . همان منبع ، صفحه ۳۱۹ . ۲ . همان منبع ، صفحه ۳۲۲ .

۳ . همان منبع ، صفحه ۳۲۳ .

صاحبـان سـهام عادی کند تا بدان وسـیله ،ارزش بازار سهام آن شـرکت حفظ گردد .و

عبارت است از :

Pn : پول دریافتی از بابت فروش هر سهم .

D◦ : سود تقسیمی هر سهم در حال حاضر .

g : نرخ رشد مرکب سود تقسیمی .

Ke : نرخ بازده مورد توقع سهام‌داران عادی ( هزینه خاص ) .

+ g

D◦ (١+g )

Ke =

۵-۳-۲) هزینه سرمایه مربوط به سود انباشته۱:

Pn

دو مشکل بر سر راه محاسبه هزینه خاص سود انباشته وجود دارد :

الف- سود اندوخته شده ،مثل سهام ممتاز و اوراق قرضه ،نوعی اوراق بهادار نیست که بتوان از طریق قیمت آن در بازار هزینه خاص سرمایه آن را محاسبه کرد .

ب- سود اندوخته شده نمایانگر وجوهی نیست که سرمایه گذاران مستقیماً تأمین می‌کنند .

‌بنابرین‏ هزینه خاص سرمایه متعلق به سود اندوخته شده با هزینه خاص سهام عادی برابر است ولی از آنجا که چیزی به نام هزینه های توزیع و فروش وجود ندارد برای این محاسبه از قیمت کنونی سهام عادی در بازار استفاده می‌گردد .

: P˚ قیمت کنونی سهام عادی در بازار .

: Krهزینه خاص سرمایه متعلق به سهام عادی شرکت .

g : نرخ رشد مرکب سود تقسیمی .

D˚ : سود تقسیمی هر سال در حال حاضر .

+ g

D˚ (١+ g )

P˚

Kr = =

۱ . همان منبع ، صفحه ۳۲۵ .

۶-۳-۲) محاسبه میانگین موزون هزینه سرمایه :

میزان تقریبی هزینه کل سرمایه به روش زیر تعیین می‌گردد :

۱) هـزینه خاص سـرمایه هر یک از منـابع سرمایه را در درصــد متعلق به آن ضـرب

می‌کنیم .

۲) مقـادیر به دسـت آمده را با هم جمع می‌کنیم و ایـن حاصل جمع را میانگـین موزون هزینه سرمایه می نامند۱.

۴-۲) خطی مشی تقسیم سود :

۱-۴-۲) اهمیت خط مشی تقسیم سود :

1. 1. خط مشی تقسیم سود ،در دیدگاه سرمایه گذاران تأثیر می‌گذارد .وقتی سهام‌داران ملاحظه کنند که پرداخت سود سهام از طرف شرکت قطع شده است آن را ناشی از مشکلات مالی شرکت می دانند .

1. 1. خط مشی تقسیم سود بر وضعیت جریان های نقدی شرکت تأثیر می‌گذارد . شرکتی با وضعیت نقدینگی ضعیف ممکن است مجبور شود پرداخت سود سهام خود را محدود سازد .

1. 1. خط مشی تقسیم سود بر وضعیت برنامه تأمین مالی و بودجه بندی سرمایه ای شرکت تأثیر می‌گذارد .

1. پرداخت سود سهام ،حقوق صاحبان سهام را کاهش می‌دهد زیرا سود سهام از سود انباشته کسر می شود۲.

۲-۴-۲) عوامل مؤثر بر سیاست تقسیم سود :

۱) نرخ رشد شرکت : شرکتی که در حال رشد است ممکن است پرداخت های سود سهام را محدود سازد .

۱ . همان منبع ، صفحه ۳۲۶ .

۲ . فرهاد عبدالله زاده ، احمد مدرس سبزواری ، مدیریت مالی ، جلد دوم ، نشر پردازش ، ۱۳۷۳ ، صفحه ۱۵۹ .

۲) قرار دادهای محدود کننده : گاهی اوقات برخی قرار دادهای اعطای اعتبار ، سود سهام پرداختی را محدود می‌سازد .

۳) قابلیت سوددهی شرکت : توزیع سود سهام تابعی از توان سودآوری شرکت است .

۴) ثبات سودآوری : شرکتی که از ثبات سودآوری برخوردار است درصد بالاتری از سود خود را توزیع می‌کند .

۵) حفظ کنترل : با کاهش سود تقسیم شده ،تأمین مالی از داخل باعث می شود کنترل شرکت حفظ گردد .

۶) درجه اهرم مالی : شرکتی که از نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام بالایی برخوردار است ،درصد بالاتری از سود خود را انباشته می‌کند .

۷) توانایی تأمین مالی از خارج : شرکتی که قادر است به سادگی وارد بازارهای سرمایه شود می‌تواند نسبت پرداخت سود سهام بالاتری داشته باشد و بالعکس .

۸) عدم اطمینان : پرداخت سود سهام ،احتمال بروز عدم اطمینان در ذهن سهام‌داران نسبت به سلامت مالی شرکت را کاهش می‌دهد .

۹) سابقه و اندازه شرکت : سابقه و اندازه شرکت بر سهولت دسترسی آن به بازارهای سرمایه تأثیر می‌گذارد .

۱۰) جرائم مالیاتی : جرائم مالیاتی احتمالی برای تجمع بیش از حد سود انباشته می‌تواند منجر به پرداخت سود سهام بالا شود۱.

۱۱) وضعیت نقدینگی : خروج سود از شرکت ،بهتر بودن وضعیت نقدینگی شرکت را منعکس می‌کند و بالعکس۲.

۱ . همان منبع ، صفحه ۱۶۳ .

۲ . علی قلی پور ، بررسی سیاست های تقسیم سود و … ، تحقیقات مالی ، ش ۹ و ۱۰ ، صفحه ۸۵ .

۳-۴-۲) روش های تقسیم سود :

به طور کلی می توان از ۴ شیوه برای پرداخت سود استفاده کرد :

الف- خط مشی تقسیم سـود ثابت : در این روش مبلغ ثابـتی سود به هر سهـم در

سال تعلق می‌گیرد .

ب- خط مشی تقسیم سود متغیر : در این روش سود ثابت است ولی از آنجا که سود از سالی به سال بعد در نوسان است .مبلغ سود هر سهم دچار نوسان خواهد شد .

ج- تقسیم سود ثابت و متغیر : این روش ترکـیبی از دو روش قبل است و مزایای هر دو را نیز دارا می‌باشد .در این روش درصد ثابتی سود نسبت به ارزش اسمی اعلام می شود ،علاوه بر این در موقع تسهیم سود بر حسب آنکه چه مبلغ از سود تقسیم نشده باقی می ماند ،تصمیم به تسهیم سود اضافه می‌گیرد .

د- خط مشی تقسیم سود باقیمانده : در این روش اگر هزینه پروژه های جدید از جریانات نقدی ورودی به شرکت کمتر باشد تفاوت به عنوان سود پرداخت خواهد شد۱.

۱ . همان منبع ، صفحه ۹۲ .

فصل سوم : روش تحقیق

۱-۳) روش تحقیق :

البته نباید فراموش نمود که این اعلامیه ها خود به خود الزام آور نیستند اما نقشی مهم در شکل گیری قواعد عرفی دارند. از این لحاظ اصل مشارکت جنبه اعلامی دارد. البته ناگفته پیدا‌ است که تمام اصول حقوق بین الملل محیط زیست از مقام و منزلتی یکسان برخوردار نیستند. برخی اصول همچون اصل استفاده غیر زیانبار از سرزمین به علت تکرار آن در اسناد گوناگون و شناسایی و تأیید آن توسط مراجع داوری و دادگستری بین‌المللی، جنبه عرفی یافته اند(رمضانی قوام آبادی، ۱۳۸۶: ۶۷). که در این صورت دیگر نمی توان این اصل را با اصول دیگر حقوق بین الملل محیط زیست مقایسه کرد.

• • اصل استفاده غیر خسارت بار از سرزمین: آبشخور اصلی قاعده استفاده غیر زیان بار را بایستی در حقوق رم جستجو کرد. این قاعده قدیمی مبین این است که از ملک خود چنان استفاده کن که به ملک دیگری صدمه وارد نکنی. این قاعده کم کم توسط نظام های مختلف حقوقی اقتباس و در قوانین اساسی یا عادی درج گردیده است .مطابق با این قاعده همه افراد برای استیفاء از حقوق مشروع و قانونی حاصله از حق مالکیت یا حقوق مکتسبه ای که برای آن ها ایجاد شده است، موظف به متابعت از یک رشته از ضوابط هستند که رعایت آن برای ایشان الزامی است. این موضوع در قواعد فقه اسلامی تحت عنوان قاعده لا ضرر شناخته می شود و مباحث مبسو طی به رابطه این قاعده با قاعده تسلیط می پردازد(رمضانی قوام آبادی، ۱۳۸۶:۵۸). به موجب این اصل قدیمی و سنتی حقوق بین الملل، دولت­ها مکلفند سرزمین خود را برای اهدافی به کار نگیرند که مغایر با حقوق بین الملل باشد.این اصل به مثابه یک قاعده عرفی حقوق بین الملل محیط زیست در اصل ۲۱اعلامیه استکهلم و اصل ۲ ریو و نیز درقضیه کانال کورفو مورد تأیید و شناسایی قرار گرفته است. به موجب اصل ۲۱ ا اعلامیه استکهلم دولت ها، بر طبق منشور سازمان ملل متحد و اصول حقوق بین الملل، دارای حقوق حاکمه برای بهره برداری از منابع شان، مطابق سیاست های محیط زیستی خود می‌باشند و مسئول هستند ترتیبی دهند تا فعالیت های انجام شده در حیطه ی صلاحیت یا نظارت آن ها موجب ورود زیان به محیط زیست سایر کشورها یا مناطق خارج از صلاحیت ملی آن ها نگردد بررسی جزئیات مربوط به جایگاه این اصل در حقوق بین الملل^[۸]در پدیده ریزگردها نشان می‌دهد که بخشی از خسارات ناشی از ورود این ریزگردها از کشوری به کشور دیگر است. لذا بدواً در پرتو این اصل می توان گفت، کشورهای منطقه از انجام اقدامات تشدید کننده گرد و غبار نظیر تخریب تالاب­ها و جنگل ها، به گونه ای که منجر به ورود خسارت به کشورهای دیگر شود ممنوع هستند.

• کم کردن میزان انتشار گازهای گلخانه ای: با توجه به اینکه مخرب ترین دلیل آسیب به محیط زیست انتشار گازهای گلخانه ای می‌باشد، اکثر معاهدات زیست محیطی دولت ها ‌را ملزم کرده‌اند تا از طریق وضع مقررات، استفاده از بهترین دانش موجود و… میزان سطح انتشار گازهای گلخانه ای را پایین آورند. برای نمونه؛ بند۲ماده۴ کنوانسیون ساختاری تغییرات آب وهوایی ۱۹۹۲ دولت های صنعتی را ملزم می‌کند که تدابیر ‌و مقرراتی را در زمینه تغییرات آب وهوایی وضع نمایند که سطح انتشار گازهای گلخانه ای آن ها را ‌تا پایان‌ سال ۲۰۰۰ به سطح انتشار این گازها در سال ۱۹۹۰ برساند(عبداللهی،۱۳۸۹:۲۰۳).
• اصل انصاف درون نسلی وبین نسلی: ‌در شناخت این مفهوم باید ابتداً بین انصاف بین نسلی وانصاف درون نسلی تفکیک قایل شد. انصاف بین نسلی مفهوم ارزشی است که برحقوق نسل های آتی و در نتیجه پایداری اکولوژیک توجه دارد. این مفهوم خود ریشه در سه اصل دارد اول اینکه هر نسل ملزم به حفاظت از تنوع طبیعی وفرهنگی منابعی است که از نسل گذشته به ارث برده است به نحوی که این نسل نباید گزینه های در اختیار نسل های آتی را برای حل مسائل ورفع نیازهایشان را به طور ناروایی محدود کند(اصل حفاظت از گزینه ها). دوم هر نسل ملزم به نگهداری کیفیت سیاره زمین به گونه ای که آن را نسل قبلی به ارث برده است، می‌باشد( اصل حفاظت از کیفیت). سوم اینکه هر نسل باید حق دسترسی منصفانه اعضاء خود را نسبت به میراث نسل گذشته فراهم کرده واین حق دسترسی را برای نسل آتی نیز حفظ نماید( اصل حفاظت از دسترسی). انصاف درون نسلی سه گانه فوق را ارتباط با اعضاء نسل حاضر مطالبه می‌کند. این اصل حکم می‌کند که در حفاظت از محیط زیست به مناطق بیشتر آسیب دیده یا مستعد چنین آسیب هایی توجه بیشتر شود. ماده۳ کنوانسیون ساختاری تغییرات آب وهوایی به تدوین این اصل پرداخته است. به موجب بند۱ این ماده (دولت های عضو باید ‌بر مبنای‌ انصاف از نظام اقلیمی به نفع نسل کنونی ونسل های آتی بشری، حفاظت به عمل آورند). این حفاظت در خصوص نسل حاضر مستلزم توجه کامل به نیازهای ویژه وشرایط خاص دولت های عضو در حال توسعه وبه خصوص دولت هایی است که نسبت به آثارمخرب تغییرات آسیب پذیرند( بند۲ماده۳ کنوانسیون ساختاری تغییرات آب وهوایی۱۹۹۲).( عبداللهی، پیشین،۲۰۰).
• اصل مسئولیت مشترک اما متفاوت:

البته نسبت ها وقتی بیشتر مفهوم پیدا می‌کنند که با سایر نسبت ها در گذشته همان شرکت و یا با مؤسسات مشابه و یا با استانداردهای مطلوب صنعت مربوط مقایسه شوند.

نسبت های مالی

تحلیل گران مالی به منظور تحلیل وضعیت مالی یک شرکت از نسبت های مالی استفاده می‌کنند.

نسبت‌های مالی می‌تواند برخی از واقعیت‌های مهم را درباره نتایج عملیات و وضعیت مالی یک شرکت به آسانی آشکار و اطلاعات مربوط به آن را ارائه کند، لذا با توجه به هدف و موارد استفاده می توان نسبت های خاص را مورد تجزیه و تحلیل قرارداد.

نسبت های مالی معمولاً در چهار گروه زیر طبقه بندی شده اند:

١ – نسبت های نقدینگی: توانایی و قدرت پرداخت شرکت را ‌در مورد واریز بدهی های کوتاه مدت اندازه گیری می‌کند.

٢ – نسبت های اهرمی : تامین نیازهای مالی از طریق ایجاد بدهی را نشان می‌دهد. در واقع این نسبت ها تعیین می‌کنند که شرکت تا چه حد نیازهای مالی خود را از منابع دیگران تامین نموده است .

٣ – نسبت های فعالیت : درجه کارایی شرکت را در کاربرد منابعش اندازه گیری می‌کند.

۴ – نسبت های سود آوری : میزان موفقیت شرکت را درکسب سود و طریق تامین آن از محل درآمد،فروش و سرمایه گذاری را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد.

نسبت های نقدینگی

این نسبت ها از مقایسه دارایی جاری یا اقلام تشکیل دهنده آن با بدهی جاری به دست می‌آید.مهمترین نسبت های نقدینگی عبارتند از نسبت جاری و نسبت آنی.

نسبت جاری(Current ratio):

نسبت جاری از تقسیم مجموع دارایی های جاری بر مجموع بدهی های جاری به دست می‌آید.

Current Assets

Current Liabilities

این نسبت نشان می‌دهد که در مقابل هر یک ریال بدهی جاری چه میزان دارایی جاری وجود دارد.اهمیت این نسبت از توجه به تعریف دارایی جاری و بدهی جاری روشن می شود.دارایی جاری آنچه راکه در مدتی کوتاه که معمولا کمتر از یک سال است به صورت نقد در اختیار واحد تجاری قرار می‌گیرد نشانمی دهد و بدهی جاری مبالغی را که باید از محل دارایی جاری تامین و در کوتاه مدت پرداخت گردد نشان می‌دهد.در گذشته عدد ۲ را برای این نسبت مهم در نظر می گرفتند اما اکنون بدون توجه به ترکیب اقلام مختلف دارایی جاری و در نظر نگرفتن این نسبت در طی چند سال گذشته ، این نسبت را بی معنی می دانند.به طور کلی می توان گفت هر اندازه نسبت جاری شرکت بزرگتر باشد ، آن شرکت در پرداخت بدهی‌های جاری با مشکل کمتری مواجه خواهد بود یا به عبارت دیگر بستانکاران تامین بیشتری خواهند داشت.در تفسیر نسبت جاری باید به نوسانات آن در طول مدت ، توجه داشت. زیرا امکان دارد که شرکت ها درپایان سال مالی با حساب آرایی و واریز موقت بعضی از اقلام بدهی و برگشت این اقلام در اوایل سال بعداین حساب را بهتر جلوه دهند.

نسبت آنی(Liquidity Ratio)

مشکل بزرگی که در نسبت جاری وجود دارد این است که این نسبت از لحاظ نقدینگی همه اقلام دارایی جاری را یکسان در نظر می‌گیرد. در صورتی که از نظر نقدینگی دارایی جاری را به دو دسته می توان تقسیم کرد :

۱-آنچه نقد و یا در حکم نقد است .مانند وجه نقد و بانک و حساب‌ها و اسناد دریافتنی . که ‌به این دسته دارایی های آنی گفته می شود.

۲-گروهی که از طریق فروش به نقد تبدیل می‌شوند . مانند موجودی های جنسی اعم از مواد و کالا

با توجه به تعاریف بالا می توان دریافت که دارایی آنی بیشتر از موجودی کالا می‌تواند در تامین طلب بستانکاران محور اتکا قرار گیرد.‌بنابرین‏ از نسبت دیگری به نام نسبت آنی استفاده شده است که در این نسبت همه اقلام دارایی جاری به جز موجودی کالا را منظور می‌کنند نسبت آنی از تقسیم دارایی آنی بر بدهی جاری به دست می‌آید. این نسبت بدین مفهوم است که در مقابل یک ریال بدهی جاری ، یک ریال دارایی جاری آن هم به صورت نقد و یا حساب قابل وصول و تبدیل به نقددر مدتی کوتاه وجود دارد.

نسبت آنی شرکت ها باید برابر با ۱ و یا بیشتر از آن باشد تا شرکت بتواند از محل دارایی های آنی بدهی های جاری خود را بپردازد. استدلال ‌تحلیل گرانی که استاندارد نسبت آنی را ۱ می دانند این است که این عددمرز بین قدرت نقدینگی کافی و قدرت نقدینگی ناکافی شرکت است.. این نسبت یکی از مفید ترین نسبت هاست. وبه وضوح نشان می‌دهد که آن قسمت از دارایی جاری که از لحاظ ارزش ، ثبات بیشتری دارد و احتمال کاهش در آن کمتر است تا چه میزان می‌تواند پشتوانه طلبکاران کوتاه مدت قرار گیرد.

Current Assets – Stock

Current Liabilities

ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎی اﻫﺮﻣﯽ (ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﭘﺮداﺧﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎ)

ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻣﯿﺰان اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺪﻫﯽ در ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ و ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﯾﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﻫـﺎی ﺧـﻮد در ﺳـﺮ رﺳﯿﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﭘﺮداﺧﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﻫـﺎی واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎری، ﻋـﻮاﻣﻠﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ و ﻣﺎﻟﯽ ﺷﺮﮐﺖ و ﻣﯿﺰان ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت در ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﭘﺮداﺧﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮد آوری ﺷﺮﮐﺖ ﻧﯿﺰ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد زﯾﺮا در ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت، در ﺻﻮرﺗﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎﯾﺶ را ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻮد آور ﺑﺎﺷﺪ. وﻗﺘﯽ ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ اﺿﺎﻓﯽ ﺑﺎﯾﺪ اﺑﺘﺪا از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد، ﻟﯿـــــﮑﻦ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ از ﻃﺮﯾـﻖ ﺗﻤﺪﯾـﺪ ﺗﺎرﯾﺦ ﺳﺮ رﺳﯿﺪ ﺑﺪﻫﯽ و ﻧﺤﻮه ﺑﺎز ﭘﺮداﺧﺖ آن را ﻧﯿﺰ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار دﻫﺪ. ﺑﺮﺧﯽ از ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎی اﻫﺮﻣﯽ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:

ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻫﯽ:

ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻫﯽ، ﻣﺠﻤﻮع ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻮع داراﯾﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺳﻨﺠﺪ. اﯾﻦ ﻧﺴﺒﺖ در ﺻﺪ وﺟﻮﻫﯽ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﮔﺮ ﺑﺎزده ﺣﺎﺻـﻞ از آن ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﺪﻫﯽ ﺑﺎﺷﺪ، اﺳﺘﻔﺎده از اﻫﺮم ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﺎﻟﮑﯿﻦ اﺳﺖ وﻟـﯽ اﻋﺘﺒـﺎر دﻫﻨـﺪﮔﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ را ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ زﯾﺮا در ﺻﻮرت ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن اﯾﻦ ﻧﺴﺒﺖ و ور ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﺷﺮﮐﺖ، ﺧﻄﺮ ﺗﺤﻤﻞ زﯾﺎن آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

1. نسبت بدهی: این نسبت از تقسیم جمع بدهی های بلند مدت به کل بدهی ها به دست می‌آید به طور کلی وام و اعتبار دهندگان نسبت بدهی نسبتاً کم را ترجیح می‌دهند. نسبت بدهی زیاد معمولاً به معنای این است که شرکت برای تامین منابع مورد نیاز ناگزیر از استفاده تسهیلات بیشتری شده است .

Long Term Liabilities .

Total Assets – Current Liabilitie

Total long term debt:

ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻫﯽ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم:

اﯾﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ وﺟﻮﻫﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺻـﺎﺣﺒﺎن ﺗـﺄﻣﯿﻦ ﺷـﺪه، ﭼﻘﺪر از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺪﻫﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻌﯿـﺎر ﻣﻬﻤـﯽ از ﺗﻮاﻧـﺎﯾ ﯽ ﭘﺮداﺧﺖ ﺑﺪﻫﯿﻬﺎﺳﺖ زﯾﺮا ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﻣﯿﺰان ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ را ﺑﺮای ﭘﺮداﺧﺖ ﺑﻬﺮه ﻫﺎ و اﺻﻞ ﺑﺪﻫﯽ در ﺳﺮ رﺳﯿﺪ ﻓﺮاﻫﻢ آورد. ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﺑـﻪ ﺷـﺮﮐﺖ، در ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ، رﯾﺴﮏ ﺗﺤﺼﯿﻞ وﺟﻮه ﻧﻘﺪ را ﻧﯿﺰ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ دﻫﺪ. ﺑﻌﻼوه در ﺻـﻮرﺗﯽ ﮐـﻪ بﺪﻫﯽ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺸﮑﻼت ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ، اﻧﻌﻄـﺎف ﭘـﺬﯾﺮی ﻣـﺎﻟﯽ ﺷﺮﮐﺖ، ﺧﺼﻮﺻﺎً در ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ ﭘﻮﻟﯽ، ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ.

نسبت های فعالیت:

ویژگی ها : اولین چیزی که نام تجاری در ذهن تداعی می‌کند ویژگی های خاص است . ‌بنابرین‏ با شنیدن نام مرسدس این ویژگی ها به ذهن متبادر می شود : قیمت بالا ، ساخت خوب ، مهندسی عالی و . . .

مزایا : یک نام تجاری چیزی بیش از مجموعه ای از ویژگی هاست . مشتریان خریدار ویژگی نیستند بلکه به دنبال مزیت ها هستند . ویژگی ها باید به مزایای عملیاتی و یا عاطفی تبدیل شوند .

فواید : نام تجاری همچنین دباره فوایدی که تولیدکننده ارائه می‌کند هم مطالب گفتنی ای دارد .

فرهنگ : نام تجاری ممکن است نشانگر فرهنگ خاصی باشند . اتومبیل مرسدس بیانگر فرهنگ آلمان است .

شخصیت : نام تجاری همچنین می‌تواند شخصیت خاصی را در ذهن مجسم کند .

استفاده کننده : نام تجاری مصرف کننده ای که کالا می خرد یا از آن استفاده می‌کند را می‌سازند .

از نظر ایکر^[۹۶] مشتریان نسبت به نام تجاری پنج سطح عقیده مختلف دارند :

مشتری عقیده خود را به ویژه با تغییر قیمت ، تغییر می‌دهد . در اینجا وفاداری وجود ندارد .

مشتری راضی است . در اینجا دلیلی برای عوض کردن نام تجاری وجود ندارد .

مشتری راضی است و در صورت عوض کردن نام تجاری باید هزینه اضافی بپردازد .

مشتری به نام تجاری بها می‌دهد و آن را دوست دارد .

مشتری هواخواه نام تجاری است .

به طور کلی برند مجموعه ای از ارزش های کارکردی است که به ذینفعان داشتن تجربه ای منحصر به فرد را نوید می‌دهد . عملکرد یک کالا یا خدمت به انتظارات ذی نفعان از آن محصول مرتبط می شود در حالی که ارزش های احساسی نشانگر منبعی برای مزیت رقابتی پایدار هستند .برندها به زندگی افراد معنی می بخشند و نقشی مرکزی در رفتار های مصرف کننده دارند .( فلورنس^[۹۷] و مرونکا^[۹۸] ، ۲۰۱۲).

برند تنها یک محصول فیزیکی نیست بلکه دارایی منحصر به فرد یک مالک معین است و در طول زمان برای در بر گرفتن یک سری از ارزش ها و ویژگی های ملموس و ناملموس ، گسترش می‌یابد تا محصولات بسیار مشابه را از هم متمایز نماید . برند ها برای بخش خدمات بسیار حیاتی هستند زیرا ماهیت ناملموس خدمات ، ارزیابی محتوایی و کیفی آن را برای مصرف کننده دشوار می‌سازد و برندها می‌توانند در کاهش ریسکهای ناشی از خرید و مصرف خدمات نقش مهمی را ایفا کنند . ( کریشنان^[۹۹] و هارتلین^[۱۰۰] ، ۲۰۰۱) .

۱-۱۲-۲اعتماد به برند :

اعتماد یک مرحله اساسی در ساخت رابطه بلند مدت میان خریدار و فروشنده است . اعتماد یک عنصر اساسی در رابطه بازاریابی است . اعتماد به ‌عنوان یک تمایل به اعتماد کردن به یک شریک یه عنوان کسی که قابل اطمینان است و یا به ‌عنوان ، انتظار تعمیم یافته از چگونگی عملکرد یک شریک معامله در اینده نامبرده می شود . اعتماد به وسیله رویارویی با تبلیغات دهان به دهان ، مصرف و رضایت برند مورد تاثیر قرار می‌گیرد .( پرهیزکار ، رمضانی ، حلوایی ها ،۱۳۹۲)

یکی از فاکتورهای مهم در زمینه بسیاری از این نقش ها از بین بردن عدم اطمینان مصرف کننده ‌در مورد ویژگی ها و یا مزایای محصول است . معیارهای اصلی اعتبار برند عبارت است از :

قابلیت اطمینان

اخلاقیات

کیفیت خدمت/محصول

فرایندهای تجمعی

۲-۱۲-۲شهرت برند :

کاسلو بیان می‌دارد که ، شهرت ممکن است بر اساس ویژگی های مشخص ، مانند ارتباط با ذی نفعان یا بر اساس اعتبار سازمان سنجیده شود . در واقع شهرت عبارت است از صداقت و درستی سازمان در چگونگی توجه به محیط . در واقع مدیریت شهرت برند یک امر ادامه دار است .و یا گویا شهرت سازمان را به مانند یک هویت اجتماعی و تصویر اجتماعی می‌داند . شاخص های شهرت عبارتند از : خوب مدیریت شدن ، محصول محور بودن ، موفقیت ، نوآوری ، تمرکز بر مشتری ، مطلع نگه داشتن مشتری از اطلاعات و اتفاقات سازمانی مرتبط ، سازمان شهروندی خوب .بسیاری از محققان نشان داده‌اند که شهرت مثبت بالاتر به سهم بازار و فروش بالاتر هدایت می‌گردد و باعث ایجاد وفاداری بالاتر می‌گردد . یک شهرت مناسب مشوق کاهش حساسیت به قیمت می‌گردد و سایر مزایای وفاداری را باعث می‌گردد .( پرهیزکار ، رمضانی ، حلوایی ها ،۱۳۹۲) .

برای انهایی که بازاریابی مطالعه می‌کنند شهرت اغلب به جای تصویر ذهنی برند استفاده می شود و تمرکزش بر روی فرایند اطلاعات برای تولید ‌در مورد فعالان خارجی است . ادبیات بازاریابی اغلب با تأیید یک برند توسط دیگران در همان طبقه یا محصولات مکمل همدیگر یا برند گذاری مشترک^[۱۰۱] و استفاده از تداعی گری های سازمانی درباره یک بعد مشخص برای مثال عملکرد مالی ، یا مسئولیت اجتماعی و ارتباط آن ها با یکدیگر مواجه است . بازاریابی هم چنین از مدل احتمالی پتی و کاسیو استفاده می‌کند که سه لایه از توضیح را در بر می‌گیرد : زیاد ، متوسط ، کم . درجه پایینی از توضیح در نتیجه ت.صیف ساده از قبیل خوب یا بد ، جذاب یا غیر جذاب است .(فرهمند ،۱۳۹۰)

جدول۱-۲ : تعاریف شهرت در رشته‌های مختلف

رشته

طبقه بندی شهرت

حسابداری

شهرت به ‌عنوان یک دارایی نا مشهود بررسی می شود

اقتصاد

شهرت به ‌عنوان یک ویژگی و نشانه دیده می شود .

ادراک شهرت توسط ذی نفعان خارجی شرکت ایجاد می شود.

بازاریابی

از دیدگاه مشتریان یا مصرف کنندگان شهرت را بررسی می‌کند و بر روی رفتاری که شهرت را شکل می‌دهد تمرکز می‌کند .

رفتار سازمانی

به ‌عنوان تجربه به دست امده کارکنان یا ادراک ذی نفعان داخلی از سازمان در نظر گرقته می شود .

جامعه شناسی

به ‌عنوان یک ارزیابی کلی از عملکرد مربوط به انتظارات و هنجار ها در زمینه نهادی در نظر گرفته می شود .

استراتژی

شهرت به ‌عنوان دارایی و مانعی برای ورود به بازار در نظر گرفته می شود و از انجا که شهرت بر اساس ادراک است ،مدیزیت ان دشوار است .

(اکر^[۱۰۲]، ۱۹۹۱) معتقد است که مهم ترین دارایی بنگاه دارایی نا مشهود است ، هرچند آن ها تبدیل به سرمایه نمی شوند و در ترازنامه نمی ایند .

اهمیت دارایی های نا مشهود و ارزش های معنوی بنگاه ها به شدت در سال های اخیر افزایش یافته اند و بنگاه ها امروز میت رقابتی شان را در منابع نا مشهود از قبیل برند ها، مهارت ها و نواوری ها می بینند . برای مثال این نکته که ارزش برند کوکاکولا در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ بین ۶۹/۶ بیلیون و ۷۰/۵ بیلیون دلار بوده است . جالب توجه است در حالی که ارزش برند پپسی بین ۱۱/۱بیلیون و ۱۱/۸بیلیون دلار بود . از این مقایسه می توان نتیجه گرفت که موقعیت قوی تر کوکاکولا برای حفظ مزیت رقابتی اش بیشتر از پپسی است (کرک ^[۱۰۳]، ۲۰۰۳) .

شهرت برند قرارداد شرکت با ذینفعانش است . ارزش برند در طول زمان به وسیله منابع نا مشهود شهرت به وجود می اید . جای کای اقتصاد دان بریتانیایی معتقد است که برند و شهرت اگر به خوبی مدیریت شوند می‌توانند تداوم حیات شرکت را به کمک مزیت رقابتی پایدار بنگاه ، موجب شوند .(آکر ^[۱۰۴]، ۱۹۹۱ : ۲۳۹ )

گفتار اول.ثبت ایستای زمین

نظام ایستای ثبت زمین که متمرکز بر توصیف مجموعه ای از اطلاعات در خصوص هر قطعه زمین می‌باشد، در واقع ‌به این سوال پاسخ می‌دهد که چه کسی ،کدام قطعه زمین را با چه مقدار حق دارا است؟هرکدام از این سه سوال با یکی از اهداف و موضوعات اصلی ثبت زمین مالک ،حق مالکیت و قطعه زمین (موضوع مالکیت) مرتبط می‌باشد.این موضوعات و اهداف به شدت با یکدیگر مرتبط هستند و در واقع به خاطر وجود همین ارتباط است که ما می‌توانیم از وجود یک نظام سخن بگوییم.

مالک معرف یک فرد یا گروهی است که دارای حقی هست.قطعه زمین معرف یک قسمت مشخص از زمین است که به عنوان مال در نظر گرفته می شود وبه سوال کدام قطعه زمین (برای تعیین موقعیت و محل زمین) و سوال چه مقدار (برای تعیین اندازه و سایز زمین و ارزش یابی آن) پاسخ می‌دهد.حق مالکیت ارائه کننده یک رابطه حقوقی مشخص می‌باشد که به سوال چگونه پاسخ می‌دهد.سه نهاد مذبور به شدت با یکدیگر مرتبط هستند و نوع ارتباط فرد با زمین را نشان می‌دهند.

گفتار دوم.علل موفقیت در نظام ثبتی ایستا

در نظام مذبور تمرکز بر اطلاعات اولیه ای است که ثبت می‌گردند.در واقع در این نظام اطلاعات به روز نمی شوند و همین امر باعث می شود تا این نظام به عنوان مثال در دستیابی به فهم ارتباط میان نظام های ثبت زمین و بازارهای زمین و دلیل ثبت نشدن معاملات ناتوان باشد.در نتیجه قابلیت اعتمادی را که مورد انتظار جامعه از یک نظام ثبتی است، نمی تواند فراهم کند.‌بنابرین‏ روز آمدن کردن مداوم ثبت زمین باید تضمین شود و صرف ثبت زمین کفایت نمی کند و بعد از گذر مدت زمانی،اطلاعات موجود در نظام ثبتی ناقص و در نهایت منسوخ می‌گردند و این امر در حالی است که پیامدهای ثبت ناقص زمین اغلب بدتر از ثبت نشدن آن است.برای فهم این مطلب،توجه ‌به این نکته کافی است که نتیجه عدم به روز رسانی این اطلاعات آن است که کسی که برای اطمینان از وضعیت ثبتی ملکی یا مالکیت فردی به دفاتر ثبتی مراجعه می‌کند،ممکن است اطلاعات دریافتی وی اشتباه باشد.زیرا احتمال انتقال ملک یا تقسیم یا تجمیع آن با املاک دیگر وجود دارد که در نظام مذبور این تغییرات ثبت نشده است.همین نواقص سبب عدم موفقیت نظام مذبور و روی آوردن به نظام های ثبتی پویا گردیده است. ^[۸]

مبحث سوم.نظام ثبتی پویا

در این مبحث به مهمترین شرایط نظام ثبتی پویا اشاره خواهیم نمود.

گفتار اول.مفهوم بنیادی نظام ثبت پویا

در نظام پویای ثبت زمین علاوه بر جمع‌ آوری حقایق اولیه در خصوص وضعیت زمین به هنگام ثبت آن ،به انتقالات و تغییرات بعدی نیز توجه می‌گردد.در مرحله جمع‌ آوری اطلاعات اولیه نظام پویا همانند نظام ثبتی ایستا عمل می‌کند از این مرحله به بعد است که تفاوت دو نظام مذکور آشکار می‌گردد و تغییرات ایجاد شده در اطلاعات اولیه نیز ثبت می‌گردد. به عبارت دیگر میتوان گفت در نظام مذکور سه دسته اطلاعات در خصوص هر قطعه زمین مورد توجه قرار می‌گیرد:۱- حقایق اولیه که در خصوص وضعیت زمین وجود دارد ۲- انتقال زمین ۳-تغییرات زمین(تقسم و ادغام) در بررسی نظام مذبور به هر سه دسته اطلاعات فوق الذکر و نحوه ارتباط آن ها با هم باید توجه کرد.زیرا تنها در این صورت است که به نظام پویا به عنوان یک کل و یک نظام جامع نگاه می شود.علاوه بر آن باید راه حلی ارائه شود تا نظام مذکور قابلیت به روز شدن را داشته باشد تا بتواند هرچه بیشتر مورد اعتماد جامعه واقع شود.این امر که تأکید بیشتر بر ثبت اولیه زمین باید باشد یا بر به روز رسانی اطلاعات ثبت شده مبتنی بر تاریخ و توسعه کشوری هست که نظام پویا در آن اجرا می‌گردد.البته این امر بدان معنا نیست که صرفا” یکی از دو مقوله فوق به تنهایی در ابتدای اجرای نظام مذبور، باید مورد توجه قرار گیرد.زیرا در این صورت اصلا” از وجود نظام پویا نمی توان صحبت کرد چه آن که ارتباط میان دو مقوله مذکور است که در حقیقت این نظام رااز نظام ثبتی ایستا مجزا می‌کند.در کشورهای در حال توسعه مثل اندونزی و غنا وظیفه اولیه بیشتر مور توجه قرار گرفته است زیرا بیشتر زمین ها هنوز ثبت نشده اند. البته بسیاری از صاحبان حقوق در املاک واقعا” به دنبال ثبت آن نیستند. زیرا منافعی که بر ثبت زمین در این کشورها بار است،جبران زمان و پولی که باید به منظور ثبت املاکشان سرمایه گذاری کنند را نمی کند.چون آن که در این کشورها معاملات ‌در مورد زمینی که قبلا” ثبت شده است به طور غیررسمی انجام می شود و در موارد مشخصی حتی دادگاه های اندونزی حکم بر معتبر بودن چنین معاملات غیررسمی ای داده‌اند.همین امر سبب قطع ارتباط میان دو وظیفه فوق الذکر (ثبت زمین ‌بر اساس اطلاعات اولیه و به روز رسانی نمودن آن ها)نظام ثبت پویا گردیده و سبب شده است که نظام مذبور از دست یابی به اهدافش باز بماند. نظام ثبت املاک در سوئیس – که ثبت معاملات رایج به املاک غیر منقول ثبت شده را الزامی می‌داند^[۹] – در تقسیم بندی نظام های ثبتی به نظام پویا و ایستا، نظامی پویا به شمار می‌آید.

گفتار دوم.وظایف نظام پویا

‌در مورد وظایف نظام پویا در بندهای ذیل توضیحاتی اشاره خواهد شد.

بند اول.جمع اوری حقایق

این وظیفه زمانی که هیچ نظام واقعی ثبت زمین در منطقه ای که نظام مذبور در آن اعمال می شود وجود نداشته از اهمیت بیشتر برخوردار است که در این حالت یک روش دقیق برای جمع‌ آوری و ثبت اطلاعات لازم است.معمولا” دادگاه ها در این خصوص به ویژه در صورت اختلاف در حقوق موجود نقش مهم بازی می‌کنند. البته این امر تا حدی به وسیله روش های اداری جایگزین نظام قضایی می شود.بدان معنا که مدعیانی که از ثبت اولیه راضی نیستند می‌توانند به آن اعتراض کنند.این شیوه در قانون ثبت ایران نیز پیش‌بینی شده است که به موجب آن مواعدی برای اعتراض به تقاضای ثبت ملک از سوی کسانی که حقی را در پلاک مورد تقاضای ثبت برای خود قائل هستند،در نظر گرفته شده است.دو روش برای جمع‌ آوری اطلاعات و حقایق اولیه و در یک کلام ثبت اولیه ملک وجود داردکه در ذیل به شرح آن ها می پردازیم:

بند دوم.روش سیستماتیک

در روش منظم مقامات صالح یک یا چند ناحیه را به عنوان یک ناحیه ثبتی اعلام می‌کنند.معمولا” دارندگان حقوق در مناطق اعلام شده ملزم به اعلام حدود زمینشان و یا اعلام معاملاتشان و یا حق مورد ادعایشان می‌شوند که حق مذبور به وسیله مدارکی باید پشتیبانی شود.در پایان لیستی از قطعات مورد ثبت تهیه می شود که بیان می‌کند چه کسی چه حقی را در هر قطعه زمین دارد.این لیست برای اطلاع عموم طی مدت معین آگهی می شود.حقوق مندرج در لیست که اعتراضی نسبت به آن ها صورت نگیرد در پایان مدت تعیین شده نهایی خواهد شد و ملک بر اساس همان اطلاعات ثبت می شود. ^[۱۰]

اما در مواردی که اعتراض صورت می‌گیرد،تصمیم در خصوص این اعتراض ها توسط کمیسیون های خاص و کمیته های داوری می‌تواند اخذ شود و اگر لازم باشد در نهایت موضوع مورد اختلاف در دادگاه ها مورد رسیدگی قرار می‌گیرد. این نوع شیوه ثبت در ثبت املاک جزایر دریای کارائیب به کار گرفته شده است. شیوه ثبتی که قانون ثبت ۱۳۱۰ ایران نیز برای ثبت املاک به کار برده و به ثبت عمومی معروف است نیز همین شیوه مذبور است.