۶-

 

طبقه بندی ایستیس و همکارانش

 
 

۷-

 

طبقه بندی ادوینسون و همکارانش

 
 

۸-

 

طبقه بندی چن و همکارانش

 
 

۹-

 

طبقه بندی هاناس و لوندال[۶۲]

 
 

۱۰-

 

طبقه بندی پتی و گیوتری[۶۳]

 
 

۱۱-

 

طبقه بندی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی

 
 

۱۲-

 

طبقه بندی لیم و دالیمور[۶۴] در سال ۲۰۰۴

 
 

۱۳-

 

طبقه بندی کاپلن و نورتون

 

۲-۳-۱- ادوینسون و مالونه[۶۵] ( ۱۹۹۷)
این دو نفر در طرح ارزش اسکاندیا خود، سرمایه فکری را به دو جزء سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری ارائه کرده اند که نمودار آن بصورت زیر است.
نمودار ۲-۱- طرح ارزش اسکاندیا[۶۶] (منبع: گلدی صدقی، ۱۳۸۶، ص۸۲ )
در این طبقه بندی “ادوینسون” و” مالونه “، سرمایه مشتری را در زیر و زمره سرمایه ساختاری قرار داده است که در بیشتر طبقه بندی ها دیگر این کار صورت نگرفته است و برای سرمایه ساختاری دو سرمایه سازمانی و مشتری را در نظر گرفتند و برای سرمایه سازمانی نیز دو سرمایه فرایندی و نوآوری را مطرح کردند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در این طبقه بندی سرمایه سازمانی شامل فلسفه سازمان، سیاست ها و سیستم هایی برای استفاده از قابلیت های سازمان است و سرمایه فرایندی شامل مالکیت معنوی و سایر دارایی های نامشهود است (چن گو ، ۲۰۰۷، ص۳۹۲)[۶۷].
۲-۳-۲- روس و همکارانش[۶۸](۱۹۹۷)
“روس” و همکارانش نیز سرمایه فکری را به سه سرمایه انسانی شامل شایستگی، طرز فکر و چابکی یا زیرکی فکری و سرمایه ساختاری شامل همه ساختارها و فرایندها و مالکیت معنوی سازمانی و دارایی های فرهنگی و سرمایه ارتباطی شامل روابط با ذینفعان داخلی و خارجی یک شرکت تقسیم می کند ولی بعدا “روس” یک جزء سرمایه دیگری را بنام سرمایه بهبود و بازسازی را به طبقه بندی خود افزود که این سرمایه شامل حق اختراعات جدید و تلاش های آموزشی است(بونتیس ،۲۰۰۰،ص۲۵).
۲-۳-۳- بونتیس (۱۹۹۸)
“بونتیس” ابتدا به سه نوع سرمایه انسانی، ساختاری، مشتری اشاره کرد و در سال ۲۰۰۰ طبقه بندی خود را به صورت سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی و دارایی یا مالکیت معنوی تغییر داد.منظور از سرمایه انسانی سطح دانش فردی است که کارکنان یک سازمان دارای آن می باشند که این دانش معمولاً بصورت ضمنی می­باشد. منظور از سرمایه ساختاری کلیه دارایی­ های غیرانسانی یا قابلیت‌های سازمانی است که برای برآورد شدن نیازهای بازار مورد استفاده قرار می گیرد و منظور از سرمایه ارتباطی کلیه دانش قرار گرفته شده در روابط یک سازمان با محیط خود شامل مشتریان، عرضه­کنندگان، مجامع علمی و غیره است که به عقیده ایشان مهمترین جزء یک سرمایه ارتباطی، سرمایه مشتری است بخاطر اینکه موفقیت یک سازمان در گرو سرمایه مشتری آن است و منظور از مالکیت معنوی، آن قسمت از دارایی‌های نامشهود است که براساس قانون مورد حمایت و شناسایی قرار گرفته است مانند کپی رایت، حق اختراع و حق امتیاز (همان منبع،ص۲۶).
به عقیده “بونتیس” در بین این سرمایه های فکری، سرمایه انسانی مهم است به خاطر اینکه منبع نوآوری و بازسازی استراتژیک است که از یک جلسه طوفانی فکری یا یک رویا پردازی در اداره و یا کنارگذاشتن فیلهای قدیمی توسط کارکنان و یا ازطریق بهبود مهارتهای شخصی وغیره حاصل می شود.
سرمایه فکری
سرمایه ساختاری
سرمایه مشتری
سرمایه انسانی

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...