www.wvculture.org
leftymathprof.wordpress.com
۵-۱- جمع آوری دانه ها
در قبیله کونگ سان، نوع فعالیت و حیطه اثرگذاری در زندگی جمعی در میان جوامع گردآورنده می تواند همپوشی داشته باشد. نقش سنتی جنسیتی در بین کونگ ها به صورت متقابل است و به یکدیگر متکی است.
زنان در حین جمع آوری، اطلاعاتی نیز راجع به حیوانات شکاری، گردآوری کرده و آن را دراختیار مردان قرار می دهند. زنان و مردان تقریباً به صورت مساوی از نظر زمانی به دور از خانه به فعالیت می پردازند.
از نظر کونگ ها، هیچ گونه ایرادی در این موضوع که مردها کار زنان را انجام دهند و یا برعکس وجود ندارد. مردها اغلب به جمع آوری غذا و آب می پردازند ولی عادات و رسوم عمومی حکم می کند که مردها توزیع کننده گوشت باشند.
لی^[۵۲] (۱۹۷۹،۱۹۸۴) مطالعه ای در مورد کونگ های که به جمع آوری غذا می پرداخته اند، و همچنین مطالعه ای در مورد کونگ های اسکان یافته در جوار جوامع تولید کننده ی غذا و مراتع زندگی می کنند انجام داده و متوجه شده است که کونگ هایی که به جمع آوری غذا می پردازند هنوز هم به الگوهای فرهنگی زندگی سنتی جمع آوری وفادارند.
۵-۵- نقش زن در جوامع گردآورنده و شکارگر
www.maanystavat.fi
۵-۲- زن گردآورنده
زن گردآورنده مدلی موفق در برجسته ساختن نقش زنان در یافتن غذا در جوامع اولیه می باشد.
در جوامع گردآورنده و شکارگر، غذای گیاهی پشتوانه اصلی زندگی بود. وظیفه جمع آوری غذای گیاهی و همچنین تقسیم آن بین افراد، بر عهده زنان بود و کار شکار را بیشتر مردان انجام می دادند. جمع آوری غذا و شکار (قبل از دوره تولید غذا) به عنوان یک سیستم اقتصادی جا افتاده، اساس تطابق انسان با محیط شد. تحقیقات نشان داده است که بوشمن های صحرای کالاهاری عمده ی غذای به دست آورده خود را مدیون تلاش زنهای قبیله می دانند، چرا که آنها با فعالیت خود ۶۰ تا ۸۰ درصد خوراک را تهیه می کنند. جمع آوری غذا و نگهداری آن برای فصول سرد و دوران قحطی تنها راه به دست آوردن غذا و یک نوع تکنیک محسوب می شود. عمل جمع آوری غذا در بعضی از مناطق ۹۰ درصد خوراکی قبیله را تشکیل می دهد.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مادرها برای گروه مجبور بودند که غذای بیشتری جمع کنند چون می بایست غذای کودکان را نیز تأمین می کردند و از ابزاری مانند چوب دستی برای کندن زمین و درآوردن ریشه ها و سنگ برای شکستن دانه ها های خوراکی استفاده می کردند.
از آنجایی که مادرها انگیزه بیشتری برای جمع آوری غذا داشته اند این اشیاء را متناسب با کاری که می خواستند انجام دهند انتخاب می کردند. از سوی دیگر در ادامه این وضعیت استفاده از اهرم و جستجوی برای یافتن موریانه خود مبنایی شد برای زیر و رو کردن زمین و دستیابی به مواد غذایی زیرزمینی. این اهرم ها از جنس چوب، سنگ و یه استخوان بود و آنها با همین وسایل بسیار ابتدایی قادر بودند تا مواد خوراکی موجود در سطح زیرین زمین را کشف کنند که خود منبع بسیار خوب غذا بود و باعث شد تا با صرف انرژی و وقت کم غذا پیدا شود. اشیا برای کندن زمین و شکستن دانه های خوراکی از خود طبیعت انتخاب می شد و برای اهداف خاص در سفرهای مربوط به جمع آوری غذا، شکار و ماهیگیری حمل می شد.
۵-۳- شکستن دانه های خوراکی
www.sociopolitic.blogfa.com
۵-۶- جنسیت در بین جوامع کشاورز
تقریباً همه انسان شناسان و باستان شناسان معتقدند که زنان اولین کشاورزان بوده اند.شاید اساس این طرز تفکر مبتنی بر این واقعیت باشد که زنان به دلیل مسئولیت همیشگی حفظ افراد تحت سرپرستی، در حول و حوش محل سکونت خود به جمع آوری مواد غذایی از گیاهان می پرداختند و زمان رویش هر گیاه و مکان مناسب آن را می آموختند. به دلیل همین موقعیت بود که زنان توانستند به گردآوری گیاهان برای مصارف غذایی و حتی دارویی مشغول شوند. برای این منظور، کاری که زنان ناگزیر به انجام آن بودند، کندوکاو در زمین و جستجوی ریشه گیاهان برای تغذیه بود. برای این کار از ابزارهایی مانند چوب های دراز نوک تیز استفاده می کردند که خود آنها تهیه کرده بودند.
برخی از مردم شناسان معتقدند که یکی از نتایج کندن زمین برای یافتن ریشه های خوراکی گیاهان، حاصلخیز کردن و بارور کردن زمین و در نتیجه افزایش برداشت گیاهان بوده است که همین کار باعث باد افشان کردن و نهال به بار آوردن دانه هایی می شده که در اثر کندن زمین به وسیله زنان در هوا پخش می شده است و نتیجه می گیرند که بدین گونه زنان ناخودآگاه برای تمامی اجتماع، آینده ای بهتر و ذخیره ای سرشار فراهم می کردند.
آنها همچنین بر این عقیده اند که زنان، در جوامع بدوی، هم گیاهان مطلوب و مرغوب را کشف می کردند و هم ابزار و آلات برای کشت و برداشت محصول را ابداع می نمودند.
در طی این روند زنان متوجه شدند که از افتادن دانه های گیاه بر روی خاک گیاه تازه ای به وجود می آید. بدین ترتیب اولین جرقه های کشاورزی در ذهن زنان زنده شد. کشاورزی اولیه که این چنین به وجود آمد، به ویژه بر عهده زنان بوده است.در اجتماعات اولیه قسمت اعظم ترقیات اقتصادی به دست زنان اتفاق افتاده است. در طی قرن های متوالی که مردان دائماً با طریقه های کهن خود به شکارورزی اشتغال داشتند، زن در اطراف خانه کشاورزی را توسعه می داد.
باوجود اینکه بعضی از فناوری های کشاورزی و به طور اخص، شخم زدن به وسیله گاو آهن به مردان واگذار می شود ولی کار وجین کردن به خصوص بعد از آبیاری به عهده ی زنان است. البته هنوز منزلت زن در جوامع کشاورزی کاملاً از بین نرفته است. اعتقاد عمومی برآن می باشد که خانه و امورات آن مربوط به زن و کار مزرعه و کشاورزی مربوط به مرد است. به عنوان مثال جامعه بتسیلو در ماداگاسکارا که توسط کوتاک مورد مطالعه قرار گرفته نشان می دهد که زنان نقش مهمی در کشاورزی دارند، آنها به ویژه در شالیزارهای برنج نقش بسزایی دارند.
۵-۴- زن در جوامع کشاورز
۵-۷- جنسیت در محوطه باستانی حسنلو و جوامع پیچیده ساسانی:
۵-۷-۱- زنان و سنجاق در ایران باستان
پژوهشگران خاور نزدیک باستان مدت زیادی نسیت که توجه به مباحث مربوط به جنسیت را آغاز کرده اند.بخشی از دشواری کار از آنجاست که در آثار بصری و متون از دوران باستان در این منطقه به ندرت نشانی از زنان می یابیم.^[۵۳] در این بخش ارزش بالقوه زینت آلات شخصی در روشن کردن نقش ها و روابط اجتماعی این ناحیه با اشاره خاص به سنجاق های زنان در اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره اول ق م در محوطه باستانی حسنلو بررسی می شود.
اولاَ سنجاق ها نشانه مراحل مهم در زندگی زنان بودند؛ثانیاَوسیله ای بودند برای کمک به زنان در محافظت از خود در برابر خطرهایی که آنه را تهدید می کر؛و ثالثاَ کمک می کردند که تصور وجود جامعه ای مسلح ایجاد شود، زیرا مکمل جنگ افزار مردان و نقوشی بودند که مردان را در حال مبارزه و شکار نشان می داد.
لباس و زینت آلات را می توان وسایلی نمادین و بیانگر نیز تلقی کرد،زیرا باعث می شوند افراد به شیوه هایی که فرهنگشان تجویز کرزده است عمل کنند. در این میانرابطه میان آراستن و جنسیت نیز مطرح است، و نیز درک اینکه آراستن بدن نوعی بنا