طبقه بندی بر اساس نحوه اجرا

پرسشنامه همراه با مصاحبه : این پرسشنامه همان مصاحبه انعطاف ناپذیر است که به صورت حضوری پرسش ها از افراد پرسیده می شود و پاسخ ها را پرسشگر در برگه پرسشنامه وارد می‌کند.

پرسشنامه پستی : پرسشنامه برای افراد از طریق پست ارسال می شود . فرد پس از تکمیل آن را برای محقق عودت می‌دهد.

پرسشنامه الکترونیک : در این نوع از پرسشنامه که به تازگی موارد استفاده از آن گسترش یافته است ، محقق با بهره گرفتن از شبکه های اطلاع رسانی و اینترنت ، اقدام به ارسال پرسشنامه الکترونیک برای افراد می‌کند و افراد پاسخ ها را در همان پرسشنامه وارد و با پست الکترونیک برای محقق باز می گردانند.در برخی موارد ممکن است افراد نسخه ای از پرسشنامه را چاپ کرده و بعد از پاسخگوئی به شکل پستی باز گردانند.

نکات مهم در طراحی پرسشنامه
داشتن یک مقدمه رسا ، جذاب و واضح در ابتدای پرسشنامه
وجود پرسش های قابل فهم و خالی از ابهام
قرار دادن پرسش های حساس و مهم در پایان پرسش نامه
استفاده از پرسش های باز و بسته به همراه هم
در هنگام نوشتن پرسشنامه باید دقت نمود تا ابتدا از پرسش های زمینه ای استفاده گردد و سپس به پرسش هائی که در زمینه موضوع طراحی شده اند ، رسید.

منصفانه: دلالت بر معنا و مفهوم خاصی ننمایر و آزمدنی را به موضع خاص نکشاند· بی آزار : به مسائل خصوصی افراد وارد نشود مگر با اجازه قبلی خود آن ها :خصوصیات یک پرسش .

الف) پرسشنامه عزت نفس پایایی کوپراسمیت

جهت ارزیابی میزان عزت نفس افراد مورد مطالعه، از پرسشنامه عزت مفس کوپراسمیت (۱۹۶۷) استفاده شد. این پرسشنامه در سال‌های اخیر به طور گسترده ای در پژوهش های روانشناسی به کاررفته است و فرم الف آن، دارای ۵۸ ماده است که ۸ ماده آن دروغ سنج است. چناچه آزمودنی از ۸ ماده دروغ سنج بیش از چهار نمره بیاورد به آن معنی است که اعتبار آزمون پایین است وآزمودنی سعی ‌کرده‌است خود را بهتر از آن چیزی که هست جلوه بدهد. شیوه نمره گذاری این آزمون به صورت صفر و یک است. در مجموع ۵۰ ماده آن به ۴ مقیاس عزت نفس خود، عزت نفس اجتماعی، عزت نفس خانوادگی و عزت نفس تحصیلی تقسیم می شود. این مقیاس علاوه بر ۴ خرده مقیاس، یک نمره کلی به دست می‌دهد. بدیهی است حداقل نمره ای که یک فرد می‌تواند بگیرد یک و حداکثر آن ۵۰ است. افرادی که در این آزمون نمره بیشتری کسب کنند،عزت نفس بالاتری دارند. ‌به این صورت فردی که در این آزمون نمره بالاتراز ۲۵ کسب کند دارای عزت نفس بالا و فردی که پایین تر از این مقدار به دست آورد، دارای عزت نفس پایین می‌باشد.

در پژوهش های متعددی به روایی و اعتبار بالا پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت اشاره شده است (واتکینز و استیلا، ۱۹۸۰، احمد و همکاران، ۱۹۸۵، چی، ۱۹۸۵، برینکمن و همکاران، ۱۹۸۹)(. (به نقل از به پژوه و همکاران، ۱۳۸۶).

در مطالعه شکر کن و نیسی (۱۳۷۳) که برروی دانش آموزان سال اول تا سوم دبیرستان های نجف آباد انجام گردید، ضرایب اعتبار از طریق روش همبسته کردن نمره های آزمون با معدل سال آخر آنان محاسبه گردید. ضرایب به دست آمده برای پسران ۶۹/۰ و برای دختران ۷۱/۰ بودند که در سطح ۰۰۱/۰ معنی دار بوده است. همچنین ضرایب پایانی آزمون به روش باز آزمایی برای دانش آموزان دختر و پسر به ترتیب ۹۰ و ۹۲ گزارش شده است. در تحقیق پورفرجی (۱۳۸۰) ضرایب پایانی مقیاس کوپراسمیت با روش آلفای کرونباخ برابر ۵۲/۰ بود که از لحاظ روان سنجی ضریبی قابل قبول است. در تحقیق حاضر برای تعیین پایانی پرسشنامه عزت نفس از دو روش آلفای کرونباخ و تنصیف استفاده شد که برای کل پرسشنامه به ترتیب برابر با ۶۰/۰ و ۷۰/۰ می‌باشد.

ابزار به کار برده شده در این پژوهش پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) بود که توسط متخصصان روانشناسی ترجمه و به کمک متخصص آموزش زبان انگلیسی ترجمه برگردان شد. سپس با مقایسه دو متن انگلیسی پرسشنامه (متن اصلی و متن به دست آمده از ترجمه فارسی به انگلیسی)، اصلاحات لازم انجام و فرم نهایی فارسی تهیه گردید. این پرسشنامه دارای ۱۲ پرسش جمعیت شناختی ( درباره ی رشته ی تحصیلی، سن، جنس، تحصیلات و شغل والدین) و ۲۹ پرسش پنج گجزینه ای (کاملاً شبیه من = ۵ تا کاملاًمتفاوت از من = ۱) بود. این پرسشنامه چهار عامل رفتاری پرخاشگری بدنی (۹ پرسش)، پرخاشگری کلامی (۵ پرشس)، خشم (۷ پرسش) و کینه ورزی (۸پرسش) لرا ارزیابی می‌کند. این عوامل در سه مؤلفه حرکتی یا ابزاری (پرخاشگری بدنی و کلامی)، هیجانی (خشم) و شناختی (کینه توزی) طبقه بندی می گرند. روایی فرم اصلی این پرسشنامه توسط سازندگان آن محاسبه شده و برای عوامل پرخاشگری بدنی، کلامی، خشم و کینه ورزی به ترتیب ۸۰/۰، ۷۶/۰، ۷۲/۰، ۷۲/۰ گزارش شده است. گفتنی است که محتوای عامل کینه ورزی در پرسشنامه پرخاشگری، شامل دو گونه پرسش ‌در مورد رنجیدگی و بدگمانی بود. نمونه ا پرسش های چهار عامل پرخاشگری بدنی (اگر کسی مرا بزند من هم به تلافی او را می زنم)، پرخاشگری کلامی (دوستانم می‌گویند من کمابیش اهل مجادله هستم)، خشم (گاهی فکر می کنم مثل مخزن باروت آماده انفجار هستم) و کینه ورزی (اغلب خودم را در مخالفت با دیگران می بینم) است.

برای تحلیل داده ها تحلیل عامل، ضریب همبستگی و آزمون t به کار برده شد. پیش از بررسی یافته های تحلیل عاملی، نسبت KMO که گویای میزان کارایی نمونه گیری محتوای پرسشنامه است (مولاییک، ۱۹۷۲) بررسی شد.

نخستین گام در بررسی روایی و پایایی پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، تحلیل مواد پرسشنامه بود. نتیجه این تحلیل گویای آن بود که به جز پرسش ۲۹ (دوستانم فکر می‌کنند من زود جوش می آورم)، بقیه پرسش ها دارای همبستگی معنی دار با نمره کل مقیاس بودند (همبستگی پرسش ها با نمره کل در دامنه ۲۵/۰ تا ۵۲/۰ بود). پس از اطمینان در زمینه کارایی پرسش های پرسشنامه، برای بررسی ساختار عاملی مقیاس، پرسش های آن تحلیل عاملی شدند.

نسبت KMO که گویای میزان کارایی نمونه گیری محتوای پرسشنامه است بررسی شد. این نسبت در این تحلیل برابر با ۷۸/۰ بود. برای بررسی معنادار بودن ماتریس همبستگی داده های موجود، آزمون بارتلت به کاربرده شد. این آزمون ضریب به دست آمده برای این پرسشنامه را ۲۸/۱۳۹۶ نشان داد که از نظر آماری معنی دار است (p<0/001).

پرسش نامه پرخاشگری AGQ:

این پرسشنامه مشتمل بر سی ماده است که چهارده ماده آن عامل خشم و هشت ماده آن عامل تهاجم و هشت ماده کینه توز ی را می سنجد .مقیاس AGQ یک مقیاس خود گزارش دهی مداد کاغذی است و آزمودنی به یکی از چهار گزینه هرگز ،بندرت ،گاهی اوقات و همیشه پاسخ گفته و برای هر یک از چهار گزینه مذکور به ترتیب مقادیر ۳،۲،۱،۰ در نظر گرفته می شود به جز ماده ۱۸ که بار عاملی منفی دارد و به دست می‌آید .افرادی که در این مقیاس نمره آنان از میانگین کمتر است، پرخاشگری پایین خواهند داشت .

اعتبار روایی ‌و مقیاس: خصوصیات روان سنجی این مقیاس که به وسیله تحلیل عوامل ساخته شده است بدین شرح است (زاهدی فر ،۱۳۷۵).

ضرایب ‌بازآزمایی به دست آمده بین نمره های آزمودنی دردو نوبت “آزمون وآزمودن مجدد”