ای خوانده کتاب زند و پازند                زین خواندن زند تا کی و چند        (همان :23)
دل پر ز فضول و زند بر لب                  زردشت چنین نوشت در زند؟            (همان)
از فعل منافقی و بی باک            وز قول حکیمی و خردمند       ( ناصرخسرو،1384: 23)
از فعل به فضل شو بیفزای                وز قول رو اند کی فرو بند          (همان)
پندم چه دهی؟ نخست خود را        محکم کمری زپند بر بند                         ( همان)
چون خود نکنی چنانکه گویی             پند تو دروغ بود و ترفند                  (همان)
3-2-1.  ترسایان که از بی خبری و بی خردی خویش مسیح را پسر خدای خواندند:
ترسا پسر خدای گفت او را                 از بی خردیّ خویش و نادانی          (همان :58)
زیرا که  خبر نبود ترسا را                   از قدر بلند نفس انسانی                  (همان)
3-2.  مکاتب غیرآسمانی:
3-2-1.   هندو:
سوی من جاهلست ار چه حکیم است      به نزد عامه، هندوی برهمن            (همان:399)
نیابد فضل و مزد روزه داران                    برهمن، گرچه چون روزه ست لکهن    (همان)
3-2-2.    مانویان:
آنچه زیر روز و شب باشد نباشد یک نهاد
راه از اینجا گم شده است، ای عاقلان برمانوی        (همان:345)
3-2-3.   دهریان که عالم را قدیم می دانند و به معاد اعتقادی ندارند:
عالم قدیم نیست سوی دانا             مشنو محال دهری شیدا را               (همان:167)
چندین هزار بوی و مزه و صورت               بر دهریان بس است گواما را            (همان)
بنگر به چشم خاطر و چشم سر               ترکیب خویش و گنبد گردا را           (همان)
بررس که کردگار چرا کرده است                  این گنبد مدّور خضرا را                (همان)
ویران همی ز بهر چه خواهد کرد                باز این بزرگ صُنع مهیا را              (همان)
4.حاجیان
حاجیانی را ناصرخسرو نکوهش نموده است که در زیارت خود نیت خالص ندارند. در حقیقت همان دین فروشانی هستند که حج را هم برای نام و وسیله ای برای رفتن به بهشت و بهره مندی از نعمات آن می خواهند. چنین حاجیانی بدون اینکه به اصل موضوع و مقوله ی معنوی حج پی ببرند فقط محنت بادیه را به جان خریده اند و زائران سنگ و خاکند تا جان جان:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

ره مکه همی خواهی بریدن      که بازادّی و با مال و جهازی     (ناصرخسر،1384 :427)
مگر کاندر بهشت آئی به حیلت               بدین اندوه تن را چون گدازی؟          (همان)
گر این فاسد گمانت راست بودی           بهشتی کس نبودی جز حجازی            (همان)
ای شسته سرو روی به آب زمزم         حج کرده چو مردان و گشته بی غم    (همان :277)
کم بیشک پیمانه و ترازوی              هرگز نشود پاک ز آب زمزم                   (همان)
از سیمِ طراری مشو به مکه          مامیز چنین زهر و شهد برهم               (همان:278)

    1. خلفای بنی عباس

از دیدگاه ناصرخسرو، همه ی بدبختی های امت اسلام از آنهاست. اینان دجال صفتانی هستند که به ناحق برجایگاه پیامبر (ص) تکیه زده اند و این دیوسیرتان مایه ی انحراف دین و گمراهی مردم می باشند و کارشان نام فروشی و دنیا طلبی است و دین را دست آویزی برای قدرت دنیوی خود قرار داده اند. این خلفا، دشمنان اصلی ناصر خسرو و مکتب باطنی اویند زیرا طریق وی  بزرگ ترین مانعی در مقابل قدرت و حکومت آنها بود. بنابراین ناصرخسرودر دیوان خویش به طریق قیاسات منطقی اثبات می کندکه؛
5-1- خلفای بنی عباس در ادعای خلافت رسول الله(ص) دروغگویی بیش نیستند :
دعوی همی کنند که نبی را خلیفتم     در خلق، این شگفت حدیثی است بو العجب
( همان : 209)
زیرا که دین سرای رسول است و ملک او    کس ملک کس نبرد در اسلام بی نسب    (همان)
5-2.   سلسله ی بنی عباس که خرافاتشان را به نام دین ، در راستای استمرار قدرت و دولت خود  به خورد مردم داده اند؛ در این ساختار،تنها خودشان مقصّر نیستند؛ بلکه به نظر ناصرخسرو اساس این بدبحتی ها از آن مرد خراسانی است که این سلسله به دست او پایه گذاری شد : زیشان جز از محال و خرافات کی شنود     آدینه ها و عید نه شعبان و نه ر جب      ( همان :209)
هر زمان بتّر شود حال رمه      چون بوَدش از گرسنه گرگان رُعات      ( همان:325 )
گر بخواهد ایزد از عباسیان         کشتگان آل احمد را دیات             (همان)
وای بومسلم که مر سفاح را            او برون آورد ازآن بی درکلات             (همان)
5-3.    از دیدگاه ناصرخسرو خلفای عباسی عامل انحراف دین اند . زیرا نه تنها هیچ پاسخی برای حل مسائل دینی ندارند؛بلکه درماندگی شان را نیز با توصل ابزاری به نام پیامبر (ص)توجیه وحکمت جویان دینی را به رافضی و قرمطی متهم می کنند .
به چپ وراست شدست از ره دین آنکه جهان        بر درّاعه اش به چپ وراست به زربست طراز
(ناصرخسرو ، 1384: 113)
وربپرسش یکی مشکل گویدت به خشم   سخن رافضیانست که آوردی باز (همان:114)
به سئوال تو چو درماند گوید به نشاط      « برپیمبر صلواتی خوش خواهم به آواز »
(همان)
صبر کن بر سخن سردش زیرا کان دیو       نیست آگاه هنوز ای پسرم نرخ پیاز  (همان)
5-4.   بر مکتب بو حنیفه پای می فشارند و غیر آن را حق نمی دانند:
جمله مقرّند این خران که خداوند     از پس احمد پیمبری نفرستاد    (همان:  302)
وانگه اگر تو به بوحنیفه نگروی          بر فلک مه برند لعنت و فریاد           (همان)
دست نگیرد ز بو حنیفه رسولت           طرفه تر این سخن ز طرفۀبغداد       (همان)

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...