جشنواره ها و گردشگری رویدادها ، شرکت در جشن‌های فرهنگی کهن و معاصر است. مضمون برخی از این جشنها عبارت است از موسیقی ، رقص ، آشپزی ، هنر و ورزش ، می توان این رویدادها را تنها برای یک بار برگزار کرد و یا هر سال در زمان مشخصی ، آن ها را تکرار نمود. مدت زمان برگزاری آن ها نیز می‌تواند یک تا چند روز متغیر باشد.

با این حال جشنواره ها معمولاً تجاربی موقتی ، زودگذر یا گذرا هستند که چنانچه تکرار نشوند در حفظ یا کمک به تداوم فرهنگی مقصد ناکام می مانند . ‌به این دلیل ، جشنواره ها به طور ایده آل ، سالانه یکبار برگزار می‌شوند . مسئله دیگر ، بین‌المللی شدن جشنواره هاست; با تحقق این امر جشنواره ها اغلب ارتباط و پیوند خود را با یک ناحیه خاص از دست می‌دهند. جشنواره های کوچک محلی غالباً بهتر از رویدادهای عظیم می‌توانند مردم محلی را مشارکت داده و درگیر نمایند ولی معمولاً در جذب گردشگر ناکام می مانند. در نتیجه چنانچه حمایت‌های مالی محلی وسیعی از آن ها صورت نپذیرد احتمالاً در بلند مدت توجیه تجاری خود را از دست می‌دهند . مشکلاتی نیز در رابطه با از بین رفتن اصالت ، وارد شدن لطمه به نمامیت هنری یا بی ارزش شدن فرهنگ وجود دارد. برخی از مشکلات موجود در مدیریت جشنواره و رویدادها به شرح زیر است:

– چه کسی مالک جشنواره یا رویداد است؟ (مردم محلی ، بخش عمومی یا کسب و کارهای تجاری)

– رویدادهای عظیم غالباً بدهی های قابل توجهی به بار آورده و منافع بسیار معدودی برای جامعه محلی خلق می‌کنند.

– گاه اهداف مالی و تجاری از اهداف اجتماعی ، فرهنگی و آموزشی مهم تر تلقی می‌شوند.

– تأمین یا حمایت مالی دائم (سالیانه) از آن ها بسیار مشکل است.

– یک جشنواره ، عمدتاًً اجتماع – محور یا گردشگر – محور است. این رویکردها گاه با یکدیگر سازگار نیستند.

– چنانچه جشنواره ها بیش از اندازه بین‌المللی ، گردشگر – محور یا تجاری شوند ممکن است ریشه یا جذابیت محلی خود را از دست بدهند.

– رویدادهای قومی یا اقلیتی مانند کارناوالها ممکن است به دست عوامل یا بازدید کنندگانی غصب شوند که بخش طبیعی از جشنواره نیستند و یا نسبت به نیازها و فرهنگ محلی حساس نمی باشند.

– در مواقع معینی از سال ، جشنواره ها یا مقصدهای محل برگزاری رویدادها چنان شلوغ می‌شوند که نه تنها مردم محلی بلکه بازدیدکنندگان نیز ممکن است از حضور در آن مکان‌ها امتناع ورزند.

کین^[۲۳] (۲۰۰۵) اشاره می‌کند اگر مقصدها و ساکنان آن ها می خواهند از جشنواره ها کسب منفعت کنند به تحقیقات بهتر و مدیریت کل نگرتری نیاز دارند . مقوله هایی چون تصاحب و مالکیت محلی با مسائلی مانند نیاز به تبلیغات بیشتر ، حمایت‌های سیاسی و مالی و توسعه گردشگری پیچیده تر می‌شوند. با این حال به گونه ای متناقض ، این مسائل معمولاً برای تداوم بسیاری از جشنواره ها و رویدادها ضروری است.

۲-۳- ویژگی‌های بهترین رویدادها

مهمترین عوامل در ویژگی‌های رویدادها عبارتند از :

۱- وجود چشم انداز روشن و مشترک بودن قصدهای افراد

۲- وجود اهداف اسمارتِ مشخص که ملزم به اجرای امور بر اساس آن ها هستند

۳- ساختار سازمانی متناسب و انعطاف پذیری که بتواند به وظایف مشخص و تعیین شده دست یافته و یکپارچگی و انسجام کلی اهداف را نیز در بر گیرد.

۴- وجود کارکنان متعهد با تمایل به تلاش بیش از حدِ تعیین شده

۵- وجود رهبری و سازمان توانمند ، با صلاحیت و دارای وجهه و شخصیت

۶- برنامه ریزیهای دقیق ، کامل و مستند شده در چارچوب زمان بندی شده

۷- فعالیت‌های گروهی منسجم با توجه به محدودیت های مالی و بهره گیری از اتمام منابع موجود

۸- خطوط ارتباطی مؤثر

۹- وجهه عمومی مطلوب

۱۰- معارفه ها ، اعلان عمومی مؤثر و به کار گیری طرحهای احتیاطی احتمالی

۱۱- تعهد کامل در قبال مشتریان

۱۲- سیستم‌های نظارتی و کنترل مستمر و مؤثر

۱۳- فضایی منسجم ، متمرکز ، پرتلاش ، شوخ طبع و مشتاق ،

۱۴- ارزیابی مناسب از مراحل پس از رویداد (سی وات،دیوید،۱۳۹۱،ص۳۷)

۲-۴-مدیریت در رویدادها و جشنواره ها

مدیریت خوب کلید موفق سازمان یک رویداد است. گذشته از این که رویداد محلی یا بین‌المللی باشد اجرای درست فعالیت‌ها و اصول مدیریت فردی و سازمانی در ایجاد اثر بخشی سازمانی ضروری است . در یک لغت نامه مدیریت چنین تعریف شده است : اجرا هدایت و راهنمایی ، کنترل و نظارت ، رهبری و مدیریت ، بررسی و رسیدگی ، مساعدت و آموزش . مدیریت یعنی انجام امور به واسطه افراد مؤثر و فرایندهای کارآمد.

کارکردهای اصلی مدیریت را می توان چنین توصیف کرد :

۱-سازماندهی

۲- طرح ریزی : برای یک روبداد باید ۳ نوع طرح در نظر گرفته شود :

طرحهای استراتژیکی که سازمان را به سوی اهداف عملیاتی سوق می‌دهد

طرحهای معین به منظور دستیابی به اهداف معین

طرحهای اداری ، سازمانی و ساختاری

۳- انگیزش: با انگیزه و علاقه مند نگه‌داشتن کارکنان در شرایط کاری سخت همیشه پر اهمیت بوده است هر چند در رویدادها وجود منافع برای تعداد بسیاری از افراد باعث حفظ تعهد در آن ها می‌گردد. اما به طور حتم برای بالا بردن انگیزه تلاش زیادی نیاز است به ویژه به دلیل اینکه رویددها همواره اشتیاق دوچندانی را طلب می‌کنند. باید به خاطر داشته باشیم به کار گرفتن افراد برای خواسته های خود انگیزش نیست بلکه استفاده از آن ها‌ است. هدف در واقع ترغیب آن ها به خواست شما است به معنی دیگر اهداف و قصد آن ها در انجام کار باید با نیات شما یکسان باشند.

۴- ارتباطات:

۵- خلق: اولین گام در فرایند طرح ریزی خلق یا آفریدن یک طرح است. برای یک مدیر توانمند استفاده از تفکر و نگرش آزاد در اجرای یک رویداد دارای اهمیت است . یک مدیر یا سازمان با کفایت قادر خواهد بود برای دستیابی به اهداف شناسایی شده با روشی خلاقانه ، ایده ها یا وظایف متناسب را به یکدیگر پیوند دهد . خلاقیت باید در بافت مناسب با منابع و امور مالی در ارتباط باشد. خلاقیت بدون پشتوانه مناسب ، غیر واقعی و رویایی خواهد بود.

۶- کنترل : کنترل یعنی نظارت بر سیستم های عملکرد و منابع می‌باشد. کنترل ، کارکرد مدیریتی است که به بررسی آنچه باید روی دهد می پردازد. کنترل مؤثر دارای چهار مرحله است : ۱- طرح ریزی اقدامات مورد نظر ۲- سنجش کارهای صورت گرفته ۳- مقایسه دستاوردها با طرح کلی ۴- اتخاذ تدابیر مناسب در اصلاح کارهایی که به شکل مطلوب پیش نمی روند.

۷- حل مسئله: مسائل فرصتهایی هستند در لباس کار و کوشش (هنری جی . کیسر) حل مسئله اساسی‌ترین مهارت برای فعالیت در رویدادها به شمار می‌آید به ویژه برای کسانی که در رویدادها فعالیت دارند ضمن اینکه تجربیات شخصی نیز آن را تأیید می‌کند. می توان گفت حل مسأله ارتباط نزدیکی با مدیریت بحران دارد. در واقع توانایی حل مسأله از تبدیل شدن آن به بحران پیشگیری می کند. (دیوید^[۲۴]،۲۰۰۹)

۲-۵- نقش گردشگری در گسترش ورزش