• ایران اعلام می‌کند که برای این دوره ۶ ماهه، اورانیوم را به سطح بالاتر از ۵ درصد غنی سازی نکند.

    • ایران اعلام می‌کند که فعالیت های خود در تأسیسات سوخت هسته­ای نطنز[۳۵]۱، فردو[۳۶]۲ و یا راکتور اراک[۳۷]۳ را که توسط آژانس با نام IR-40 شناسایی می شود، بیش ازاین گسترش نخواهد داد.

    • همان گونه که ایران در برنامه عملیاتی کردن تأسیسات تبدیل مواد، به آژانس اعلام ‌کرده‌است، با آغاز خط تبدیل مواد UF6 غنی شده تا ۵ درصد به UO2 ، ایران تصمیم دارد مواد UF6 جدیداً غنی شده تا سطح ۵ درصد، طی ۶ ماه آینده را به اکسید تبدیل کند.

    • محل های جدید برای غنی سازی ایجاد نمی شود.

    • ایران برنامه تحقیق و توسعه (R&D) تحت نظارت، از جمله برنامه تحقیق و توسعه جاری غنی سازی خود را که با هدف انباشت اورانیوم غنی شده صورت نمی گیرد، ادامه خواهد داد.

  • عدم باز فرآوری یا ساخت تاسیساتی که توانایی بازفرآوری داشته باشند.

همچنین قرار شد نظارت های بیشتری شامل موارد زیر انجام شود:

    • ارائه اطلاعات مشخص به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، شامل اطلاعات درخصوص طرح­های تأسیسات هسته­ای ایران، توصیف ساختمان ها در هر یک از سایت های هسته­ای، توصیفی از سطح عملیاتی که در هر یک از اماکن که به فعالیت های هسته­ای مشخص اشتغال دارند، اطلاعات در خصوص معادن و تخلیص و اطلاعات درخصوص منابع اولیه.

    • ارائه پرسشنامه جدید فنی رآکتور اراک به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که توسط آژانس با نام IR-40شناسایی می شود.

    • اتخاذ گام های لازم برای موافقت با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای انعقاد «رهیافت پادمان» ‌در مورد رآکتور اراک که توسط آژانس با نام IR-40شناسایی می شود.

    • دسترسی روزانه بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به فردو و نطنز با هدف بررسی فایل های ضبط شده دوربین ها در مواقعی که آن ها برای بازرسی دوره­ای موسوم به PIV,IIV,DIV و بازرسی­های سرزده در سایت حضور ندارند.

  • دسترسی هدایت شده بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به:

کارگاه های مونتاژ سانتریفیوژ[۳۸]۱

کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژ و محل های نگهداری

معادن اورانیوم و تخلیص اورانیوم

در مقابل مقرر شد، ۳+۳، اقدامات داوطلبانه زیر را انجام دهد:

    • توقف تلاش برای کاهش خرید نفت خام ایران به نحوی که مشتریان فعلی بتوانند میانگین میزان کنونی خرید نفت خام خود از ایران را کماکان ادامه دهند. بازگشت مبالغ مشخص از عواید فروش نفت ایران در خارج از کشور به ایران. ‌در مورد معاملات نفتی مذکور، تحریم های اتحادیه اروپا و امریکا بر بیمه و خدمات حمل و نقل مرتبط ، تعلیق می‌شوند.

    • تعلیق تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا بر:

    • صادرات پتروشیمی ایران و نیز تعلیق تحریم خدمات مرتبط[۳۹]۲

    • طلا و فلزات گران بها، و تعلیق تحریم خدمات مرتبط

    • تعلیق تحریم های امریکا بر صنعت خودرو و تعلیق تحریم های خدمات مرتبط

    • صدور گواهی عرضه و نصب قطعات یدکی برای ایمنی پرواز هواپیماهای غیر نظامی ایران و خدمات مرتبط

    • صدور گواهی بازرسی های مرتبط با ایمنی و تعمیرات در ایران و همچنین خدمات مرتبط.[۴۰]۱

    • عدم صدور قطعنامه های جدید تحریم هسته­ای توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد.

    • عدم صدور قطعنامه های جدید تحریم هسته­ای از سوی اتحادیه اروپا.

    • دولت امریکا، در چارچوب اختیارات قانونی رئیس جمهور و کنگره از تحمیل تحریم های جدید هسته­ای خودداری خواهد کرد.

    • یک کانال مالی به منظور تسهیلات تجارت امور انسان دوستانه برای تامین نیازهای داخلی ایران با بهره گرفتن از درآمدهای نفتی ایران در خارج از کشور ایجاد خواهد شد.

  • نجات امور انسان دوستانه شامل مراودات تجاری مرتبط با تولیدات غذایی و کشاورزی، دارو، تجهیزات دارویی و مخارج پزشکی بیماران خارج از کشور خواهد بود.

این کانال مالی شامل بانک های خارجی مشخص و بانک های ایرانی غیر تحریم شده خواهد بود که به هنگام ایجاد این کانال مشخص خواهند شد.

کانال مذبور همچنین موارد ذیل را در برمی گیرد:

    • نقل و انتقال های مالی مورد نیاز برای پرداخت تعهدات ایران به سازمان ملل متحد

    • پرداخت مستقیم شهریه به دانشگاه ها و دانشکده ها برای دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در خارج از کشور تا مبلغ توافق شده برای یک دوره شش ماهه.

  • افزایش آستانه برای اخذ مجوزهای اتحادیه اروپا جهت تبادلات مالی تجارت موارد غیر تحریمی تا مبلغ مورد توافق.

سرانجام اینکه:

گام نهایی راه حل جامع[۴۱]۱ که اعضا قصد داشتند مذاکره در خصوص آن را در کمتر از یک سال بعد از تصویب این سند، به پایان رسانده و اجرای آن را شروع کنند، عبارت بودند:

    • دارای دوره زمانی بلند مدت مشخص خواهد بود که مدت آن مورد توافق قرار خواهد گرفت.

    • بیانگر حقوق و تعهدات اعضا، معاهده عدم گسترش سلاح های هسته­ای و موافقت نامه های پادمان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باشد.

    • به طور همه جانبه تحریم های هسته­ای شورای امنیت سازمان ملل متحد و تحریم های چند جانبه و تحریم های ملی را برداشته و از جمله گام هایی برای دسترسی به حوزه های تجاری، فناوری، مالی و انرژی را بر مبنای یک برنامه تنظیمی که در خصص آن توافق به عمل خواهد آمد را اتخاذ نماید.

    • متضمن یک برنامه غنی سازی باشد که توسط طرفین تعریف می‌گردد، برنامه­ای که شاخصه های آن با موافقت طرفین و منطبق با نیازهای عملی، با محدودیت های مورد توافق در خصوص دامنه و سطح فعالیت های غنی سازی، ظرفیت غنی سازی، محل هایی که در آن غنی سازی انجام می شود و ذخایر اورانیوم غنی شده برای دوره زمانی که مورد توافق قرار می‌گیرد، تعیین می‌گردد.

    • نگرانی های مرتبط با رآکتور اراک که توسط آژانس با نام IR-40 شناخته می شود، را کاملاً برطرف نماید. با فرآوری و یا احداث تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشد، ایجاد نخواهد شد.

    • اقدامات شفاف ساز و با نظارت بیشتر مورد توافق را به طور کامل به اجرا درآورد. پروتکل الحاقی در چارچوب اختیارات رئیس جمهور و مجلس شورای اسلامی تصویب و به اجرا درآید.

  • شامل همکاری بین‌المللی هسته­ای غیرنظامی باشد، که این همکاری ها از جمله در خصوص دستیابی به رآکتورهای مدرن آب سبک قدرت و تحقیقات و تجهیزات مرتبط و نیز عرضه سوخت هسته­ای مدرن و برنامه های تحقیق و توسعه (R&D) مورد توافق می‌باشد.

در آخر به دنبال اجرای موفق گام نهایی راه حل جامع و با سپری شدن کامل دوره زمانی گام نهایی، با برنامه هسته­ای ایران مانند برنامه هر کشور غیر هسته­ای دیگر عضور NPT رفتار خواهد شد. (دریایی، ۱۳۹۲، ۷۱)

فصل چهارم:

ابعاد سیاسی ـ حقوقی توافق ژنو

فصل چهارم: ابعاد سیاسی ـ حقوقی توافق ژنو

در این فصل به منظور بررسی مؤلفه‌ ها و روح حاکم بر توافق از دیدگاه سیاسی و حقوقی، ابتدا ترجمه اصل متن برنامه اقدام مشترک به صورتی که وزارت امور خارجه ایران آن را به صورت رسمی ترجمه و انتشار داده است، آورده می شود. سپس به بررسی و تحلیل دقیق آن از دیدگاه فوق الذکر خواهیم پرداخت.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...