اولا توسعه ی همه عهدنامه های ناظر بر اصل نظارت به وسیله ی دولت حامی ، ثانیاًً اتخاذ ترتیباتی برای تغییر دولت حامی که قادر به اقدام نیست، ثالثاً الزامی کردن نظارت ، چرا که در مقررات ۱۹۴۹ شرایط مراجعه به دولت های حامی بسیار مبهم مقرر شده بود. در پروتکل الحاقی ۱۹۷۷ رفع ابهام شده و ماده ۵ آن در ۷ بند ، وضعیت تعیین دولت حامی از ابتدای آغاز مناقشه، تفکیک و وظیفه ی دولت های درگیر نسبت به تعیین دولت حامی، نقش و وظایف کمیته ی صلیب سرخ جهانی در پی گیری از دولت ها برای تعیین دولت حامی، تکلیف دولت ها در صورت نبودن دولت حامی ، عدم تاثیر مشخص شدن دولت های حامی بر وضعیت حقوقی طرفین مناقشه یا وضعیت هر سر زمین از جمله سرزمین اشغالی، مانعه الجمع نبودن تعیین یک کشور ثالث به عنوان حافظ منافع در کشورهای متخاصم با تعیین کشور حامی و … را مشخص نموده است اما ‌در مورد این که کمیته ی بین‌المللی صلیب سرخ می‌تواند به واسطه و اتکا بر نظام دولت‌های حامی به عنوان یک جایگزین یا در شعبه جایگزین یا خارج از نظام مذبور اصالتاً اقدام نماید؟ واقعیت این است که از زمان پذیرش عهد نامه ها هیچ سازمانی برای این که به عنوان «جایگزین » عمل کند تعیین نشده است. ثابت شدن مکرر بی طرفی و کارآمدی کمیته ی بین‌المللی صلیب سرخ و نام بردن تهیه کنندگان حقوقی پروتکل ۱۹۷۷ از آن به عنوان نمونه سازمانی که کل تضمینات بی طرفی و کارآمدی را عرضه می‌کند (پارگراف ۴ ماده ی۵) موید این واقعیت است کـه کمیته ی بین‌المللی صلیب سرخ می‌تواند مدعی چنین نقشی باشد. ضمن این که در کمیته ی مذکور این اختیار را دارد که خدماتش را به عنوان های مختلف عرضه کند، مثلاً به عنوان یک «جایگزین» یا «شبه جایگزین» در نظام دولت های حامی.

لیکن بحث اصلی در زمان برگزاری نشست های مختلف گروه کاری به منظور هدف خاص نظارت بر اعمال حقوق بشر دوستانه و حقوق اسرا در زمان مناقشه های مسلحانه یا در زمان واگذاری این وظیفه به یک هیئت موجود تحت عنوان یک رکن نظارتی جدید مطرح گردیده بود، اما به هیچ وجه به منصه ی ظهور نرسید بلکه از سوی کنفرانس دیپلماتیک موصوف رد شد. اما بدعت و نوآوری که در پروتکل موصوف جالب توجه است تصریح و تعیین در کمیسیون حقیقت یاب می‌باشد که در ماده ۹۰ پروتکل مقرر گردیده است البته روش اعمال شده از رهگذر این نهاد جدید جایگزین شیوه های تأسيس عهد نامه های قبلی نمی‌شود بلکه مکمل آن ها است. این کمیسیون باید هر گونه ادعا و اتهام ناظر بر نقض آشکار

1. 1. ۱- هدایت ، صادق ، نیرنگستان،شرکت تابان، تهران ،۱۳۴۲ ، ص ۹۳٫ ↑

1. 1. ۱-ضیایی بیگدلی ، محمدرضا،مجله حقوقی ش ۶،.مقاله «مفهوم جنگ از دیدگاه ح بین‌المللی» تابستان ۶۵، صص ۴۷ و ۴۲- carl von clausewit 2 (onwar) landon penguin grup .1982 p.101 ↑

1. 1. – سلامی ،حسینی، تقریرات ، دانشکده فرماندهی وستاد دانشگاه امام حسین ( ع ) ، دوره یکم عالی جنگ – سال تحصیلی ۷۴-۷۳ ↑

1. 1. ۱ – ناصرزاده ، هوشنگ ، اعلامیه های حقوق بشر، انتشارات جهاددانشگاهی، تهران ،۱۳۷۲ ،ص ۴۰۹ ↑

1. 1. ۱ – سوره مبارکه دهر آیه شریفه ۸ ↑

1. 1. ۱ – سوره مبارکه محمد(ص) آیه شریفه ۴ ↑

1. 1. ۱ – قمی ، شیخ عباس ، منتهی الامال ، انتشارات شابک ،چ ۷ ، تهران، ۱۳۷۶ ، ص ۲۱۴ ↑

1. 1. ۲ – westphalia ↑

1. 1. ۱- War ↑

1. 1. ۱- Slaves ↑

1. 1. ۱-vitioria ↑

1. 1. ۲ – ضیائی بیگدلی ،محمدرضا ،حقوق جنگ ،انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی-ج اول ،تهران، ۱۳۷۳ ،ص ۱۳۹ ↑

1. 1. ۳- هنجی، سیدعلی، حقوق مخاصمات مسلحانه،دفترخدمات بین‌المللی،س بی نشر، تهران،۱۳۶۹ ،ص ۹۹ ↑

1. 1. ۱ – Henry Dounan ↑

1. 1. ۲– مسائلی، عرفی ،محمود،عالیه ،جنگ وصلح از دیدگاه حقوق بین‌المللی،تهران ،دفتر مطالعات سیاسی وبین المللی،۱۳۷۳ ،ص۷۴٫ ↑

1. 1. ۱ – ملک محمدنوری،حمیدزضا ،مفاهیم تعلیق مخاصمات وحالت نه جنگ نه صلح درحقوق بین‌المللی،تهران،دفتر مطالعات سیاسی وبین المللی ،۱۳۶۷ ص ۱۲۵ ↑

1. 1. ۱ – همان ، ص ۸۲^.۲ – وضعیت اسیران جنگی وتبادل آن ها درجنگهای ویتنام ،هندوپاکستان ،اعراب واسرائیل کره، اداره کل اسیر حقوقی وزارت امورخارجه ، تهران، وزارت امورخارجه دفتر مطالعات سیاسی وبین المللی ،۱۳۷۰ ص ۱۲ ↑

1. 1. ۳- Henrry Donan ↑

1. 1. ۱ -کمیته بین‌المللی صلیب سرخ ، کنوانسیون ۱۹ اوت ۱۹۴۹، چاپ دوم ۱۹۸۶ ، ص ۱۳۰ ↑

1. 1. ۱ – Dinsten Yorram-prisoners ofWar -Enclopeid of Public Intenational law- ud-4-1982 ↑

1. 1. ۲- Olam ↑

1. 1. ۳- Ma lmoe ↑

1. 1. ۱ – برگر ، هانوش ، جنگ دراروپا ،چاپخانه ساحفاجا ، بی نشر،بی جا،۱۳۷۳،ص ۲۵۹ ↑

1. 1. ۱ – همان ، ص ۱۲۳٫ ↑

1. 1. ۲ – مسائلی ، ارفعی ، پیشین ،ص ۱۵۸ . ↑

1. 1. ۱- F.von Hiddessen ↑

1. 1. ۲ – Awiatik ↑

1. 1. ۱ – گرنی ، جین ،تک خال های پرنده، ،سازمان چاپ مازیار ،بی نشر،۱۳۶۸ ص۱۵٫ ↑

1. 1. ۱ – ملک محمدنوری ،پیشین ،ص ۱۲۸ ↑

1. 1. ۱– اردبیلی ، محمدعلی ، مقاله جنایات جنگ و جنایات علیه بشریت ، مجله حقوقی شماره هفتم ،ص ۲۲۹ ↑

1. 1. ۱–همان ، ص ۲۳۱ ↑

1. 1. لا تعتدوا ان الله لا یحب المعتدین (سوره مبارکه بقره، ۱۹۰). ↑

1. 1. یا ایها النبی حرض المومنین علی القتال (سوره مبارکه انفال، ۶۵). ↑

1. 1. و اقتلوا هم حیث تقفتموهم و اخرجوهم من حیث اخرجوکم (سوره مبارکه بقره، ۲۱۶). ↑

1. 1. «دانشنامه سیاسی»، ص: ۱۱۵٫ ↑

1. 1. نظریه اپنهایم به نقل از جنگ و صلح از دیدگاه حقوق و روابط بین الملل»، ص ۴٫ ↑

1. 1. نظریه وردرس ، پیشین. ↑