‌بنابرین‏ فرض اساسی در بررسی رابطه رضایت زناشویی و مکانیسم های دفاعی این است که استفاده عادتی از یک مکانیسم یا مکانیسم های دفاعی معین آسیب پذیری زوجها را در رابطه زناشویی آن ها بیشتر می‌کند و ‌بنابرین‏ ‌افراد دارای نارضایتی زناشویی تمایل به استفاده از مکانیسم های دفاعی سازش نایافته، واپس رونده و نوروزی دارند همچنین با علم به اینکه چه مکانیسم های دفاعی در زمان نارضایتی زناشویی بیشتر استفاده می‌گردد می توان تشخیص بهتر و درک بهتر و درست تری از کیفیت روابط زناشویی زوج ها حاصل نمود.‌بنابرین‏ از دو جهت قابل بررسی است از جهتی در ارتباط با نظریه های جامع روان تحلیلگری است که بیانگر ارتباط بین استفاده از مکانیسم های دفاعی و آسیب های روانی و اجتماعی و زناشویی است . ^[۸]و از جهتی دیگر بیانگر نیم رخ دفاعی زوج ها در روابط زناشویی آن ها است. همچنین سبک های دفاعی به کار رفته از سوی زوجها غالباً مشابه سبک‌های دفاعی افراد دارای اختلالات روانی است مانند وسواس- بی اختیاری، اضطراب تعمیم یافته و هراس اجتماعی( افضلی و همکاران،۱۳۸۸).

‌بنابرین‏ توصیه می‌گردد در جهت بهبود کیفیت روابط زناشویی آموزش‌های لازم به زوجها در زمینه خودشناسی، مهارت‌های ارتباطی ، مهارت‌های حل مسئله، مهارت‌های تصمیم گیری ، با تکیه بر شناخت این سبک های دفاعی در قالب فردی و زوجی و ارتباطی برای کنترل آن ها صورت پذیرد. همچنین با در نظر گرفتن این موضوع که الگوی سبک های دفاعی در اختلالات مختلف متفاوت است( روزنهان، ترجمه سید محمدی،۱۳۸۲ ) و توجه به مکانیسم های استفاده شده از سوی زوجها در این پژوهش می‌تواند در شناسایی مشکلات زناشویی و اتخاذ راهبردهای درمانی مناسب در جلسات تخصصی زوج درمانی به کمک متخصصان آید.

پیشنهاد می‌گردد با توجه به تابو بودن مسایل جنسی و اهمیت این موضوع در روابط زناشویی، رابطه رضایتمندی و نارضایتی جنسی با مکانیسم های دفاعی مورد بررسی قرار گیرد. همچنین تهیه و ساخت یک پرسشنامه مکانیسم های دفاعی ویژه روابط زناشویی هنجار شده با فرهنگ و آداب و رسوم ملی و دینی مد نظر قرار گیرد جهت تعمیم پذیری بهتر نتایج به افزایش تعداد شرکت کنندگان و انجام پژوهش مشابه در مناطق فرهنگی و جغرافیایی اهتمام گردد. (نوروزی ، ۱۳۸۹ ).

بخشودگی و میزان سازگاری زناشویی

زندگی زناشویی یکی از اساسی ترین پیوندهای زناشویی اشاره دارد کخ ز دو نفر با استعدادها و توانایی‌های متفاوت ، و با نیاز ها و علایق مختلف و در یک کلام با شخصیت های گوناگون تشکیل شده است ( گلدنبرگ و گلدنبرگ، ۲۰۰۴ ) . اما آنچه از خود ازدواج مهم تر به شمار می رود ، موفقیت در ازدواج یا سازگاری بین زوجین است. سازگاری زناشویی وضعیتی است که در آن زن و شوهر بیشتر مواقع احساس ناشی از خوشبختی و رضایت از همدیگر دارند ، و روابط رضایت بخش از طریق علاقه ی متقابل ، پذیرش و تفاهم قابل ارزیابی است ( ثنایی ۱۳۷۹ ) . بسیاری از عوامل از جمله ؛ داشتن احساس خصومت و ‌توانایی ضعیف در کنار آمدن ، بخشایش کمتر در برابر خطاهای اطرافیان ، تعارض در روابط صمیمی و به ویژه روابط زوجین را در بر دارد ، و در چرخه معیوب تهدیدی برای سازگاری و رضایت زناشویی خواهد بود ( مک کولاف و همکاران ، ۲۰۰۶ ) . ازدواج شاد و موفق ، ازدواجی است که در آن بخشودگی ، شکیبایی ، تحمل و درک متقابل مرتب تمرین می‌شوند . همچنین بخشودگی به ما کمک می‌کند روابطی را که برای ما ارزشمند هستند را حفظ کنیم و از آن لذت ببریم ( ثنایی، ۱۳۸۸ ) . عیدیان ( ۱۳۸۳ ) در مطالعه ای بخشودگی را به عنوان افزایش دهنده ی سازگاری زناشویی معرفی می‌کنند ، و معتقدند به رقم تحقیقات اند که در این زمینه رابطه ای مثبت و متقابل بین این دو متغیر وجود دارد . یکی از مهارت های انطباقی که در انواع روابط نزدیک زوجین مفید است ، توانایی بخشیدن شریک زندگی خود است . که در انواع روابط نزدیک زوجین مفید است . ( خمسه ۱۳۷۸ )

از نظر مک کالوف^[۹] ، فینچام ^[۱۰]و تسانگ ^[۱۱] ( ۲۰۰۳ ) بخشودگی میل درونی است که افراد را به سوی بازداری از پاسخ های نا خوشایند ارتباطی و رفتار مثبت نسبت به کسی که به طور منفی با آن ها رفتار ‌کرده‌است متمایل می‌سازد . معمولا سال اول ازدواج از نظر سازگاری بسیار نا پایدار بوده و بیشترین خطر را برای نا سازگاری و طلاق دارد . همچنین بخشودگی در زوجین ، کیفیت مراقبت از دیگران ، ارتباط ، پرخاشگری و رضایت از زناشویی را پیش‌بینی می‌کند . بخشودگی می‌تواند به عنوان عاملی در تحلیل بهتر تعارضات زناشویی و نهایتاً دستیابی به سازگاری بهتر ، به کار گرفته شود . نوری ( ۱۳۸۹ ) در پژوهش خود نشان داد که آموزش بخشودگی می‌تواند صمیمیت زوجین را افزایش دهد و به کار گیری بخشودگی در حل مسایل زناشویی می‌تواند رضایت از زناشویی را در پی داشته باشد . همچنین دونکا ( ۲۰۰۸ ) در پژوهشی نشان داد بین صفت بخشودگی و سازگاری زوجین رابطه ی معنا داری وجود دارد . وای و ایپ (۲۰۰۸ ) معتقدند بخشودگی می‌تواند سازگاری میان فردی و بهزیستی روانشناختی را افزایش دهد و همچنین ممکن است در مقابل تجربه ها و ادراکات میان فردی منفی در رابطه با افسردگی محافظت کند . باول (۲۰۰۹ ) به ارتباط مثبت بخشودگی با برخی از جنبه‌های سازگاری در افراد مورد آزار قرار گرفته و کل سلامت روان آن ها اشاره شد . پژوهش ربع قرن اخیر مجموعه ای از فواید مرتبط با بخشودن دیگران به خاطر آسیب گذشته را اشکار ‌کرده‌است . از جمله ی این فواید ، تقلیل اضطراب و افسردگی و افزایش رضایت نسبت به زندگجی و سلامت ذهن می‌باشد ( گلدمن ۲۰۰۹ ) . لاوی ، مک کابین و السن ( ۱۹۸۷ ) به نقل از ملازاده ( ۱۳۸۱ ) معتقدند سازگاری زناشویی و در مقابل آن ، از هم گسیختگی زناشویی ، بیشتر مورد علاقه ی خاواده ی درمان گران و مشاوران است ، شناخت عوامل مرتبط با سازگار زناشویی به منظور افزایش بقا و آرامش و رفاه زوج ها می‌تواند برای همه سودمند باشد چرا که سازگاری زناشویی را عامل حفظ و تقویت روانی خانواده دانسته اند . با توجه به مطالب بیان شده هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین بخشودگی و سازگاری زناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره سازمان بهزیستی شهر بهشهر است .