کرباسی و همکاران(۱۳۸۹)، به بررسی اثر تغییرات نرخ ارز بر قیمت و حجم کشمش صادراتی پرداختند که بدین منظور اطلاعات سری زمانی مربوط به دوره ۱۳۸۷-۱۳۴۹ مورد استفاده قرار گرفت. و به کمک الگوی خود توضیحی با وقفه های توزیعی(ARDL) تحلیل را انجام دادند. نتایج به دست آمده نشان دهنده ­عدم وجود ارتباط بلند مدت میان متغیرهای حجم صادرات، قیمت صادراتی و نرخ واقعی ارز بوده و با توجه به شرایط رقابتی بازار جهانی کشمش، افزایش حجم صادرات ایران بدون تاثیر معنی دار بر قیمت آن موجب افزایش درآمد و سود حاصل از تجارت این محصول می‌گردد. همچنین، کاهش در حجم صادرات برای یک سال به سبب از دست رفتن خریداران، موجب کاهش حجم صادرات در سال های آتی خواهد شد.

مرتضوی و همکاران(۱۳۹۰)، تاثیر نا اطمینانی نرخ ارز واقعی بر ارزش صادرات پسته ایران طی دوره زمانی ۱۳۸۶-۱۳۳۸ را مورد بررسی قرار داده ­اند. بدین منظور ابتدا شاخص نوسانات نرخ ارز با بهره گرفتن از الگوی واریانس ناهمسانی شرطی اتورگرسیو تعمیم یافته(GARCH) محاسبه گردید. سپس اثر نوسانات نرخ ارز بر ارزش صادراتی پسته با بهره گرفتن از الگوی هم انباشتگی یوهانسن یوسیلیوس و تصحیح خطای برداری(VECM) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تخمین نشان دهنده تاثیر منفی نوسانات نرخ ارز بر ارزش صادراتی پسته است. همچنین بررسی سایر متغیرهای مدل نشان دهنده این است که میانگین وزنی درآمد کشورهای وارد کننده پسته، نرخ ارز و قیمت تولید کننده داخلی پسته تاثیر مثبت بر ارزش صادراتی پسته دارد.

ابراهیمی(۱۳۹۰)، اثر شوک های قیمت نفت و نوسانات نرخ ارز حقیقی بر رشد GDP کشورهای صادرکننده مورد بررسی قرار می‌دهد. به علاوه اثر نا اطمینانی ناشی از شوک های قیمت نفت و نوسانات نرخ ارز بر رشد GDP را نیز مورد بررسی قرار داده‌اند. برای استخراج سری های نا اطمینانی از مدلGARCH(1,1) استفاده شده است. روش برآوردی مورد استفاده، روش خود رگرسیون برداری (VAR) بر پایه تکنیک هم انباشتگی است. مدل به طور جداگانه برای چهار کشور صادر کننده نفت الجزایر، ایران، عربستان و ونزوئلا برای دوره زمانی ۲۰۰۷-۱۹۸۰ تخمین زده شده است. بر اساس نتایج تخمین بین قیمت نفت، نرخ ارز و تولید در این کشورها رابط ی بلند مدت وجود دارد. در این کشورها، رابطه ی بلند مدت بین قیمت نفت و رشد تولید مثبت است و رابطه بلند مدت بین نرخ ارز و رشد تولید منفی است.

۲-۲-۲-۷-مطالعات خارجی

کندیل و همکاران(۲۰۰۶) به آزمون اثرات نوسانات نرخ ارز بر ستانده ی حقیقی، سطح قیمت و ارزش حقیقی عناصر تقاضای کل در ترکیه پرداختند. مدل تئوری به تجزیه ی تحرکات در نرخ ارز به عناصر پیش‌بینی شده و پیش‌بینی نشده می پردازند. نوسانات پولی پیش‌بینی نشده به تعیین تقاضای کل از طریق صادرات و تقاضا برای پول داخلی و عرضه از طریق هزینه ی کالاهای واسطه ای وارداتی و پیش‌بینی های تولید کنندگان از رقابت پذیری نسبی کمک می­ نماید.تغییرات پیش‌بینی شده رشد نرخ ارز اثرات منفی معنی داری دارد. با در نظر گرفتن رشد حقیقی ستانده و تقاضا برای سرمایه ­گذاری و صادرات، در حالی که نر خ تورم در حال افزایش ‌می‌باشد. نوسانات نرخ ارز پیش‌بینی نشده، با توجه به اهمیتی که کاهش ارزش پیش‌بینی نشده در کوچک شدن رشد ستانده و رشد مصرف خصوصی و سرمایه گذاری دارد با افزایشی که در رشد صادرات همراه است اثرات نامتقارنی دارد.

مایووا و همکاران(۲۰۱۳) در مقاله­ خود نشان می­ دهند که کاهش و نوسانات ارزش نرخ ارز نایرا در میان عدم تعادل های گسترده­ کلان اقتصادی که در اقتصاد نیجریه در سال های اخیر آشکار بوده است. در تحقیق خود به بررسی عناصر نوسانات نرخ ارز حقیقی در نیجریه از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۸ می پردازند. دستیابی به نوسانات نرخ ارز از طریق روش GARCH(1,1) و ECMجهت عناصر متعدد نوسانات نرخ ارز در نیجریه در حالی که تحلیل هم جمعی ترکیبی وجود رابطه ی تعادل بلند مدت میان REXRVOL و عوامل متعدد خود را آشکار می‌سازد. پیشتر بررسی های تجربی ما نشان می‌دهند که باز بودن اقتصاد، مخارج دولت، تحرکات نرخ بهره همانند نرخ ارز با وقفه در میان متغیرها به طور عمده معنی­ دار می‌باشند که بر REXRVOL در طول دوره اثر می‌گذارند. مطالعه ی حاضر بیان می‌کند که ناظر پولی مرکزی می بایست سیاست هایی را که نوسانات نرخ ارز را تقویت می‌کنند قانونی نماید در حالی که دولت فدرال نظارت بر متغیرهای کلان اقتصادی را که به طور مستقیم بر نوسانات نرخ ارز اثر می‌گذارند کنترل نماید.

توربک و همکاران(۲۰۱۱) در مقاله ی خود به بررسی چگونگی اثرگذاری نرخ ارز بر صادرات ژاپن می پردازند. این امری مشکل است زیرا تعداد زیادی از کالاهای صادراتی ژاپن به جهت تولید کالاهایی برای صادرات مجدد استفاده شده اند. افزایشی در واردات کشور که صادرات را کاهش می‌دهد می‌تواند داده های وارد شده از ژاپن را کاهش دهد. جهت تصحیح این تورش در مطالعه ای با ۱۷ کشور در طول سال های ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۹، در می یابیم که ۱۰% افزایش در ارزش ین، مصرف کالاهای صادراتی را تا ۹% کاهش می‌دهد. این نتایج بیانگر این است که نوسانات گسترده در ارزش ین در طول دهه ی گذشته منجر به نوسانات گسترده در حجم صادرات ژاپن گردید.

توربک(۲۰۱۱) به بیان چگونگی تاثیر نرخ ارز بر تجارت آسیای شرقی پرداخت. دلایل نشان می‌دهد که صادرات تولید شده در شبکه های تولید منطقه ای به نرخ های ارز در منطقه بستگی دارد در حالی که صادرات کالاهی کاربر به نرخ ارز در کشور صادر کننده بستگی دارد. این نتایج قابل توجه می‌باشد با توجه به اینکه اکثر ارزش افزوده ی فرایند صادرات از بخش ها و عناصر وارداتی ناشی می‌شوند در حالی که اکثریت ارزش افزوده­ی صادرات کالاهای کاربر از اقتصاد داخلی می‌آیند. یافته های اخیر نیز بیانگر این است که عدم تعادل ها بین مردمان چین و ایالت متحده یک خطی مشی اصلی است و اینکه یک افزایش در یوآن چین لازم است تا این عدم تعادل ها را کاهش دهند.